Justas Vincas Paleckis
(c) Foto-AG Gymnasium Melle, CC BY-SA 3.0 | |
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1942 |
---|---|
Zawód, zajęcie | polityk, dziennikarz, dyplomata |
Alma Mater | |
Stanowisko | poseł na Sejm Republiki Litewskiej, poseł do Parlamentu Europejskiego |
Partia | |
Odznaczenia | |
Justas Vincas Paleckis (ur. 1 stycznia 1942 w Kujbyszewie) – litewski dziennikarz, wykładowca uniwersytecki, polityk i dyplomata, poseł do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji. Syn Justasa Paleckisa, ojciec Algirdasa Paleckisa.
Życiorys
W młodości wyczynowo uprawiał piłkę wodną, był wielokrotnym mistrzem i reprezentantem Litewskiej SRR. Ukończył wileńskie liceum im. Salomei Nėris. W latach 1959–1964 studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Wileńskim, naukę kontynuował w wyższej szkole dyplomatycznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR w Moskwie (1966–1969).
W 1960 i w latach 1963–1966 pracował jako korespondent, a następnie kierownik działu w dzienniku „Komjaunimo tiesa”. W 1969 rozpoczął karierę w radzieckiej dyplomacji. Był kolejno: trzecim sekretarzem w ambasadzie ZSRR w Szwajcarii, drugim sekretarzem w centrali MSZ, drugim i pierwszym sekretarzem, a następnie radcą w ambasadzie w NRD oraz zastępcą szefa biura prasowego MSZ.
Od 1983 pracował w aparacie Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Litwy. Był zastępcą kierownika wydziału spraw zagranicznych, a następnie kierownikiem wydziału kultury i kierownikiem wydziału ideologicznego. W 1989 objął stanowisko sekretarza KC KPL, która w tym samym roku ogłosiła niezależność od KPZR.
W marcu 1990 został wybrany na posła do Rady Najwyższej Litewskiej SRR. Poparł uchwalony 11 marca 1990 Akt Przywrócenia Państwa Litewskiego. W Radzie Najwyższej przekształconej w Sejm niepodległej Litwy pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji spraw zagranicznych.
W latach 1990–1993 wykładał w instytucie dziennikarstwa Uniwersytetu Wileńskiego, a przez kolejne dwa lata w Instytucie Stosunków Międzynarodowych i Nauk Politycznych. Po zwycięstwie wyborczym Algirdasa Brazauskasa w wyborach prezydenckich w 1993 został jego doradcą do spraw polityki zagranicznej. W 1996 mianowano go ambasadorem w Wielkiej Brytanii (na okres do 2001), w latach 1997–1999 sprawował urząd ambasadora także w Portugalii, a od 1997 do 2001 również w Irlandii.
W 1991 został członkiem Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej. W 2009 objął funkcję zastępcy przewodniczącego tego ugrupowania.
Od 2002 do 2004 był wiceministrem spraw zagranicznych w rządzie Algirdasa Brazauskasa. W czerwcu 2004 został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego z listy socjaldemokratów. Zasiadał we frakcji Partii Europejskich Socjalistów, w której przewodniczył delegacji litewskiej. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony, zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych, brał udział w Delegacji do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE–Rosja oraz Delegacji do Spraw Stosunków z Białorusią. W 2009 uzyskał reelekcję.
Wybrane publikacje
- Šveicarų piramidės, 1974.
- Šveicarų piramidžių papėdėje, 1985.
- Lietuva Pasaulio galingųjų akiratyje 1988–1991. Nepriklausomybės atkūrimo užkulisiai žymiausių politikų memuaruose, 2005.
- Gyvenimas trikampyje: Vilinius-Briuselis-Strasbūras. Europarlamentaro Justo Vinco Paleckio užrašai, 2007.
Odznaczenia
- 1994: Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- 2000: Medal Niepodległości Litwy
- 2003: Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Bibliografia
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-05-19].
- Sylwetka kandydata do Parlamentu Europejskiego na stronie Głównej Komisji Wyborczej (lit.). [dostęp 2020-05-19].
Linki zewnętrzne
- Justas Vincas Paleckis – strona prywatna (lit.). [dostęp 2020-05-19].
Media użyte na tej stronie
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Kawalera 2. klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (po 1975)
Baretka: Medal Niepodległości Litwy.