Justyn Wojsznis

Justyn Wojsznis
Justyn Tymon Wojsznis
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1909
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 marca 1965
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

redaktor, publicysta, taternik, alpinista

Narodowość

polska

Edukacja

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Uniwersytet Warszawski

Nagrobek Justyna Wojsznisa na Cmentarzu Powązkowskim

Justyn Tymon Wojsznis (ur. 14 kwietnia 1909 w Warszawie, zm. 16 marca 1965 tamże) – polski taternik i alpinista, redaktor i publicysta. Pierwszy zdobywca najwyższego wulkanu świata i drugiego pod względem wysokości szczytu obu Ameryk Ojos del Salado.

Życiorys

W 1927 rozpoczął studia na Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, a w 1933 na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale archeologii.

W okresie II wojny światowej była działaczem KWOWPTT, a następnie Klubu Wysokogórskiego. Pełnił obowiązki prezesa działającego w podziemiu zarządu Klubu. Po wojnie był przez szereg lat był jednym z głównych działaczy Klubu Wysokogórskiego, PTT i PTTK zajmując w nich różne kierownicze stanowiska i przyczyniając się do unowocześnienia organizacji przewodnictwa turstycznego., m.in. w Tatrach. Był też po wojnie przez szereg lat czynnym działaczem zarządu gł. Ligi Ochrony Przyrody, a osobistą interwencją zaraz po wojnie uratował od wycięcia las w otoczeniu schroniska na Gąsienicowej Hali.

W latach 1945-1946 pracował w Biurze Odbudowy Stolicy, w latach 1946-50 w Lidze Morskiej, był także urzędującym członkiem prezydium Zarządu Głównego PTTK w latach 1950-55.

Przez ostatnie 10 lat życia (1955-65) był kierownikiem redakcji turystycznej wydawnictwa Sport i Turystyka.

Jest autorem książki Wśród gór Marokka (1935). Był głównym twórcą i współautorem dzieła zbiorowego Przewodnik po Polsce (1963). Opracował antologię polskich wypraw alpinistycznych i polarnych z okresu międzywojennego: Polacy na szczytach świata (1964).

Spoczął na cmentarzu na Starych Powązkach (kwatera 161, rząd 1, miejsce 26)[1].

Najważniejsze osiągnięcia

Dokonał wielu pierwszych przejść, z których najważniejsze to:

Wraz z Wiktorem Ostrowskim jako pierwsi zdobyli zimą Smoczy Szczyt (1935).

Wspinaczkę uprawiał także poza Tatrami. Brał udział w polskich wyprawach w Atlas, Kaukaz i Andy. 26 lutego 1937 wraz z Janem Alfredem Szczepańskim dokonali pierwszego wejścia na Ojos del Salado, drugi co do wysokości szczyt obu Ameryk.

Bibliografia

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: PAULINA PERZANOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-14].

Media użyte na tej stronie

Justyn Wojsznis grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Nagrobek na cmentarzu Powązkowskim