Justyna Kreczmarowa
Imię i nazwisko | Justyna Florentyna Kreczmarowa |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek | |
Lata aktywności | 1938–1980 |
Odznaczenia | |
Justyna Florentyna Kreczmarowa (ur. 14 października 1918 w Warszawie, zm. 14 stycznia 2008 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog akademicki.
Życiorys
Była absolwentką Studia Wandy Siemaszkowej we Lwowie. Z teatrem związała się w 1938. Występowała w Stanisławowie, Lwowie, Warszawie, Lublinie, Łodzi oraz Katowicach. W Teatrze Polskim w Warszawie pracowała nieprzerwanie od 1946 do 1980, kiedy przeszła na emeryturę. W latach 1955–1967 była pedagogiem w PWST w Warszawie.
Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[1] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2].
Zmarła w 2008, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 190–V–24/25) w grobowcu rodzinnym[3].
Życie prywatne
Była żoną aktora Jana Kreczmara i matką satyryka i poety Adama Kreczmara oraz teściową satyryka Krzysztofa Daukszewicza – żonatego z jej córką Małgorzatą Janiną Kreczmar.
Filmografia
- 1948: Ulica Graniczna – Wanda
- 1951: Młodość Chopina – Zuska
- 1967: Świat grozy – Lady Gladys Wintermere
- 1967: Twarzą w twarz – żona Kozłowskiego
- 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior – starsza pani
Spektakle
- 1942 – Kocham cztery kobiety, Teatr Komedia w Warszawie, jako Pokojówka
- 1945 – Wesele, Teatr Wojska Polskiego w Łodzi, jako Zosia
- 1946 – Świerszcz za kominem, Teatr Powszechny, jako Żona Piribingla
- 1947 – Pan inspektor przyszedł, Teatr Polski w Warszawie, jako Sheila Birling
- 1949 – Mąż i żona, Teatr Polski w Warszawie, jako Justysia
- 1952 – Pułkownik Foster przyznaje, Teatr Polski w Warszawie, jako Li Ao Yang
- 1955 – Dom kobiet, Teatr Polski w Warszawie, jako Ewa Łasztówna
- 1957 – Oficer werbunkowy, Teatr Polski w Warszawie, jako Wiktoria Balance
- 1958 – Obrona Ksantypy, Teatr Polski w Warszawie, jako Ksantypa
- 1960 – Ich czworo, Teatr Polski w Warszawie, jako Żona
- 1961 – Wesele, Teatr Polski w Warszawie, jako Gospodyni
- 1963 – Bracia Karamazow, Teatr Polski w Warszawie, jako Gruszeńka
- 1967 – Wędka Feniksany, Teatr Polski w Warszawie, jako Feniksana
- 1972 – Lęki poranne, Teatr Polski w Warszawie, jako Bednarkowa
- 1973 – Świętoszek, Teatr Polski w Warszawie, jako Doryna
- 1975 – Pigmalion, Teatr Polski w Warszawie, jako Pani Eynsford Hill
- 1978 – Owca, Teatr Polski w Warszawie, jako Żona Wiszącego
- 1979 – Gorzkie żale w stróżówce, Teatr Polski w Warszawie, jako Jonasowa
- 1981 – Pan Tadeusz, Teatr Polski w Warszawie, jako Podkomorzyna
- 1983 – Maestro Jarosław, Teatr Polski w Warszawie, jako Portierka
- 1987 – Krótka noc, Teatr Polski w Warszawie, jako Stara aktorka
Przypisy
- ↑ 11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
- ↑ 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1631
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Linki zewnętrzne
- Justyna Kreczmarowa w bazie Filmweb
- Justyna Kreczmarowa w bazie filmpolski.pl
- Justyna Kreczmarowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- Justyna Kreczmarowa na zdjęciach w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: AldraW, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Kreczmarów na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim