Justyna Lewańska

Justyna Lewańska
Miejsce urodzenia

Wrocław

Konsul Generalny RP w Monachium
Okres

od 16 sierpnia 2012
do 2015

Poprzednik

Elżbieta Sobótka

Następca

Andrzej Osiak

Justyna Lewańska (ur. we Wrocławiu) – polska urzędniczka państwowa i dyplomata, w latach 2012–2015 Konsul Generalny w Monachium[1][2].

Życiorys

Wykształcenie

Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie fortepianu, następnie ukończyła dyrygenturę na wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz dziennikarstwo na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego ze specjalizacją rzecznika prasowego.

Praca zawodowa

Karierę zawodową rozpoczęła w Urzędzie Wojewódzkim we Wrocławiu (1995) na stanowisku rzeczniczki prasowej. Podczas powodzi tysiąclecia w 1997 była główną koordynatorką między sztabem przeciwpowodziowym a mediami. Od 1998 zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku zastępcy rzecznika prasowego MSZ. W latach 1999–2003 pracowała w ambasadzie RP w Berlinie na stanowisku ds. kultury i nauki oraz jako rzecznik prasowy (w randze I sekretarza). W latach 2003–2004 pracowała w niemieckim MSZ w ramach pilotażowego programu wymiany urzędników państwowych UE, gdzie odpowiadała za wieloaspektową promocję Polski jako nowego członka UE. W latach 2004–2005, pracowała na stanowisku zastępczyni rzecznika prasowego MSZ (w randze radcy), a w latach 2005–2006 oddelegowana przez MSZ do Kancelarii Sejmu RP na stanowisko doradczyni Marszałka Sejmu ds. mediów. W latach 2006–2007 pracowała na stanowisku zastępczyni rzecznika prasowego MSZ, a następnie w Departamencie Promocji, gdzie należała do Grupy Zadaniowej ds. EXPO 2012 (w randze I radcy). Od 2008 do lipca 2012 pracowała w Departamencie Prawno-Traktatowym na samodzielnym stanowisku ds. informacji i koordynacji[2].

Konsul Generalna

16 sierpnia 2012 objęła stanowisko Konsul Generalnej RP w Monachium (w randze radca-minister), które pełniła do końca 2015. W ramach obowiązków, m.in. angażowała się w prace na rzecz rewitalizacji polskich miejsc pamięci[3], restytucji dóbr kultury[4][5][6] i pamięci historycznej[7][8] na terenie Bawarii i Badenii Wirtembergii. W 2015 odzyskała m.in. pontyfikał płocki[9][10][11],[12] , a także doprowadziła do zrzeczenia się przez Bawarię na rzecz Polski wszelkich praw do pieśni Czerwone maki na Monte Cassino[13]. Blokowała międzynarodowe aukcje, podczas których oferowane były dzieła sztuki poszukiwane przez Polskę w ramach restytucji dóbr kultury np. w Monachium (2013), gdzie na aukcji sprzedawano stolik do kart z letniej rezydencji króla Stanisława Augusta z Łazienek Królewskich[14]. Podejmowała także aktywne działania w tzw. aferze Gurlitta[15]. W latach 2015–2016 pracowała w MSZ w Departamencie Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej na stanowisku ds. polityki historycznej i odpowiadała za tzw. wadliwe kody pamięci,, a następnie w latach 2016–2022 w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu, odpowiadając za współpracę z państwami Zatoki Perskiej. Od 2022 pracuje w Departamencie Konsularnym (w randze radca-ministra).

Przypisy

  1. Konsul Generalny, 3 marca 2015 [dostęp 2018-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-03].
  2. a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Łączności z Polakami za Granicą /nr 13/, www.sejm.gov.pl, 10 maja 2012 [dostęp 2018-10-30] (pol.).
  3. Uroczystości złożenia wieńców w Miejscu Pamięci KZ Dachau, monachium.msz.gov.pl, 3 listopada 2014 [dostęp 2018-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-30] (pol.).
  4. Jacek Lepiarz, Konsulat RP poszukuje polskich śladów w kolekcji z Monachium, „dzieje.pl”, 13 listopada 2013 [dostęp 2018-10-30] (pol.).
  5. W mieszkaniu w Monachium znaleziono kolekcję obrazów zrabowanych przez nazistów, „wiadomosci.wp.pl”, 5 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  6. Waldemar Maszewski, Czy Niemcy coś ukrywają? Tajemnica obrazów zrabowanych przez nazistów, „Niezalezna.pl”, 7 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  7. Składanie wieńców na grobach Polaków w Bawarii i Badenii-Wirtembergii, monachium.msz.gov.pl, 18 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  8. Uroczystość odsłonięcia po 73 latach pomnika ku czci polskiego robotnika przymusowego, monachium.msz.gov.pl, 21 maja 2014 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  9. Diecezja Płocka – XII-wieczny Pontyfikał Płocki wrócił do diecezji, diecezjaplocka.pl [dostęp 2018-10-30].
  10. Pontyfikał, czyli tam i z powrotem, „plock.gosc.pl”, 15 kwietnia 2015 [dostęp 2018-10-30].
  11. Cenne Bezcenne Utracone 3/84 – 4/85 2015, „Issuu”, 29 stycznia 2016 [dostęp 2018-11-22] (ang.).
  12. Ukazało się naukowe opracowanie Pontyfikału Płockiego pochodzącego z przełomu XII i XIII wieku, histmag.org [dostęp 2022-10-31].
  13. "Czerwone Maki na Monte Cassino" znowu polskie! Bawaria przekazała prawa autorskie do słynnej piosenki, wpolityce.pl, 14 września 2015 [dostęp 2018-11-22].
  14. Karciany stolik króla Stasia wrócił do Polski, radiozet.pl, 30 kwietnia 2015 [dostęp 2018-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-18] (pol.).
  15. W kolekcji z Monachium mogą być dzieła z Polski, wiadomosci.wp.pl, 13 listopada 2013 [dostęp 2018-12-11] (pol.).