Kärlekens ögon

Kärlekens ögon
Ilustracja
Gatunekdramat, kryminał, romantyczny
Rok produkcji1922
Data premiery2 października 1922
Kraj produkcjiSzwecja
Językplansza tekstowa w języku szwedzkim
Czas trwania78 minut
ReżyseriaJohn W. Brunius
ScenariuszJohn W. Brunius
Sam Ask
Główne roleGösta Ekman
Pauline Brunius
Karen Winther
ZdjęciaHugo Edlund
ProdukcjaFilmindustri AB Skandias Filmbyrå
WytwórniaSvensk Filmindustri
DystrybucjaFilmindustri AB Skandias Filmbyrå

Kärlekens ögonszwedzki dramat kryminalno-romantyczny z 1922 w reżyserii Johna W. Bruniusa, będący drugą częścią filmu En lyckoriddare (1921)[1]. Scenariusz autorstwa Bruniusa i Sama Aska[2] został opracowany na podstawie sztuki I blindo Alberta Gnudtzmanna z 1903[3]. W rolach głównych wystąpili Gösta Ekman, Pauline Brunius i Karen Winther. Film nie zachował się do czasów dzisiejszych[2][4].

Zdjęcia do filmu nagrywano w studiu Filmstaden w gminie Solna oraz w Sztokholmie. Premiera Kärlekens ögon miała miejsce 2 października 1922[3]. W filmie w roli statystki wystąpiła Greta Gustafsson[4], choć niektóre źródła podają, że zagrała w nim także jej starsza siostra Alva[2].

Obsada

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3][5]:

  • Gösta Ekman – Henry Warden
  • Pauline Brunius – Louise Kent
  • Karen Winther – Elsie Campbell
  • Vilhelm Bryde – Charles Zukor
  • Jenny Tschernichin-Larsson – matka Henry’ego
  • Carl Browallius – ojciec Henry’ego
  • Justus Hagman – ojciec Elsie
  • Nils Lundell – kelner
  • Knut Lindroth – doktor Allen
  • Carl Nissen – doktor Lange
  • Alfred Lundberg – sędzia
  • William Larsson – adwokat
  • Thure Holm – profesor muzyki
  • Gerda Ström – pani Kent
  • Albert Ståhl – kamerdyner
  • Astrid Lindgren – tancerka kabaretowa
  • Kai Reiners – tancerz kabaretowy
  • Greta Gustafsson – statystka (niewym. w czołówce)

Przypisy

  1. Bret 2015 ↓, s. 31.
  2. a b c Kärlekens ögon (ang.). [dostęp 2022-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-28)].
  3. a b c Kärlekens ögon (szw.). Svensk Filmdatabas. [dostęp 2022-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-28)].
  4. a b Bret 2015 ↓, s. 31, 519.
  5. Bret 2015 ↓, s. 519.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie