Kębłowo (województwo pomorskie)

Kębłowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Luzino

Liczba ludności (2018)

3500

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-242[1]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0166887

Położenie na mapie gminy Luzino
Mapa konturowa gminy Luzino, u góry znajduje się punkt z opisem „Kębłowo”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kębłowo”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kębłowo”
Ziemia54°35′46″N 18°05′52″E/54,596111 18,097778

Kębłowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kãbłowò) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino[2][3], przy drodze krajowej nr Tabliczka DK6.svgTabliczka E28.svg. W skład sołectwa. Kębłowo wchodzi również Bożejewo, Charwatynia, Tabacznik.

Integralne części wsi Kębłowo[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
0166893Bożejewoprzysiółek

Mieszkańcy wsi wymieniają jeszcze przysiółki Kębłowska Tama i Nowe Kębłowo.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[4]. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Kamlau[5].

W miejscowości znajduje się parafia rzymskokatolicka, pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej, należąca do dekanatu Luzino, archidiecezji gdańskiej.

Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1354 roku. Należała do wsi rycerskich funkcjonującej na prawach magdeburskich. Stare Kębłowo należy zaliczyć do typowej wsi folwarcznej. W XVI wieku należało do rodziny Lubodzkich. W okresie międzywojennym trwały prace planistyczne, a następnie geodezyjne nad lokacją nowego miasta pod nazwą Pomorskie Miasto. Miało ono stanowić przykład modelowego wzoru miasta - ogrodu lansowanego przez Europę Zachodnią (twórcą tej koncepcji był angielski urbanista Ebenezer Howard (1850 - 1928). Koncepcja ta miała rozwiązać problem emigracji ludności wiejskiej i przeludnienia miast. Wówczas, czynniki ekonomiczne nie pozwoliły na realizację tego projektu. Współcześnie koncepcja ta rozwija się w naturalny sposób, powodując rozbudowę wsi przez napływ ludności miejskiej. Tu do swojej willi przyjeżdżał polski muzykolog - prof. Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor kwartalnika "Muzyka" Józef Michał Chomiński (1906-1994).

Do osobliwości tej wsi zaliczyć należy pomniki przyrody: 2 dęby, z których jeden jest 400-letni (o wysokości 26 m), drugi 350-letni (o wysokości 24 m), oraz 4 drzewa 350-letnie: 2 buki i 2 lipy[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 445 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  3. a b GUS. Rejestr TERYT
  4. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  5. Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. (niem.).
  6. Kębłowo, www.luzino.pl [dostęp 2016-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-06].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Luzino (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Luzino, Polska
Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Powiat wejherowski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu wejherowskiego, Polska
POL gmina Luzino COA.svg

ISO 639 Icon en.svg Coat of arms of Luzino commune (upon Appendix no. 2 of Statute of Luzino Commune from June 29, 2004)

ISO 639 Icon pl.svg Herb gminy Luzino (na podstawie Załącznika nr 2 do Statutu Gminy Luzino z dnia 29 czerwca 2004)