Kłębian kątowaty
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | Pachyrhizus | ||
| Gatunek | kłębian kątowaty | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Pachyrhizus erosus (L.) Urb.[3] Symb. antill. 4:311. 1905 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Kłębian kątowaty (Pachyrhizus erosus) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w Meksyku, w części Ameryki Środkowej, w uprawie również w innych krajach tropikalnych, zwłaszcza na Filipinach, gdzie zyskała popularność po sprowadzeniu przez Hiszpanów w okresie kolonialnym. Hiszpańska nazwa jícama pochodzi od pierwotnego określenia w języku nahuatl, xīcama lub xīcamatl.
Morfologia
Pnący się podkrzew o korzeniu bulwiastym. Liście trójlistkowe. Kwiatostan osadzony jest w kątach liści. Kwiat duży w kolorze fioletowym lub czerwonawym. Owoc strąk z wieloma nasionami.
Zastosowanie
W Meksyku roślina ta jest uprawiana dla słodkawych bulw o konsystencji ziemniaka, jadanych najczęściej na surowo, z dodatkiem soli, chili i soku z limonki, a także w sałatkach. Bulwy zawierają ponad 80% wody, a także szereg ważnych składników odżywczych, zwłaszcza potas, fosfor, żelazo i wapń oraz kwas askorbinowy[4]. Pomimo słodkawego smaku zalecane są dla diabetyków ze względu na zawartość inuliny[5]. Bulwy można także gotować i piec oraz sporządzać z nich zupy. Bardzo często spożywa się również wyciśnięty z bulw sok. Z bulw otrzymuje się mąkę i skrobię[6].
Roślina włóknodajna – na Fidżi z łodyg otrzymuje się włókno używane do sporządzania sieci rybackich[7].
Inne części rośliny uważane są za trujące. Liście, strąki i dojrzałe nasiona zawierają toksyczny glikozyd, natomiast korzenie i dojrzałe nasiona zawierają rotenon, naturalny środek owadobójczy. Nasiona są jadalne po wcześniejszym ugotowaniu i usunięciu rotenonu[8]. Wytłacza się z nich również olej.
Synonimy[3]
- Cacara erosa (L.) Kuntze
- Cacara palmatiloba (DC.) Kuntze
- Dolichos bulbosus L.
- Dolichos erosus L.
- Dolichos palmatilobus DC.
- Pachyrhizus angulatus DC.
- Pachyrhizus articulatus Walp.
- Pachyrhizus bulbosus (L.) Kurz
- Pachyrhizus erosus var. palmatilobus (DC.) R.T. Clausen
- Pachyrhizus palmatilobus (DC.) Benth. & Hook.f
- Pachyrhizus strigosus R.T. Clausen
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
- ↑ a b Pachyrhizus erosus (L.) Urb.. [w:] Germplasm Resources Information Network [on-line]. Departament Rolnictwa USA, 1997-05-22. [dostęp 2009-09-05].
- ↑ Nutritional and anti-nutritional components in Pachyrhizus erosus L. tuber – ScienceDirect, www.sciencedirect.com [dostęp 2017-12-03].
- ↑ Digestible Compositions Of Inulin For Managing Blood Glucose Levels – Patent Application, www.faqs.org [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ Functional properties of yam bean (Pachyrhizus erosus) starch – ScienceDirect, www.sciencedirect.com [dostęp 2017-12-03].
- ↑ Pachyrhizus erosus, Pachyrhizus tuberosus. | Henriette's Herbal Homepage, www.henriettesherbal.com [dostęp 2018-01-15].
- ↑ View crop, ecocrop.fao.org [dostęp 2017-11-24].
Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Eliazar Parra Cardenas from Guadalajara, Mexico, Licencja: CC BY 2.0
Fresh diced jícama seasoned with Tajín.
Plate from book