Kłębowiec

Kłębowiec

wieś
Ruiny pałacu rodziny Golców w Kłębowcu
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	wałecki
Gmina	Wałcz
Liczba ludności (2011)	829[1]
Strefa numeracyjna	67
Kod pocztowy	78-600[2]
Tablice rejestracyjne	ZWA
SIMC	0531192
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz Kłębowiec
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kłębowiec
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kłębowiec
Położenie na mapie powiatu wałeckiego Kłębowiec
53°19′07″N 16°26′10″E/53,318611 16,436111

Kłębowiec (niem. Klausdorf^[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz^[4][5].

W latach 1946–54 siedziba gminy Kłębowiec. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kłębowiec, po jej zniesieniu w gromadzie Wałcz. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa pilskiego.

We wsi znajdują się ruiny pałacu Golców wraz z założeniem parkowym. Obok wsi płynie struga Kłębowianka, dopływ Dobrzycy.

Przy wsi znajduje się zakład produkcji konstrukcji stalowych o powierzchni 12 tys. m². Zakład specjalizuje się w projektowaniu, wykonawstwie obiektów przestrzennych, konstrukcji stalowych oraz produkcji blachownic^[6].

Siedziba klubu piłkarskiego Santos Kłębowiec.

Integralne części wsi

Historia

Tereny te leżą na obszarze historycznej Wielkopolski. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1460, od 1503 własność rodziny Golec. W 1945 miejsce walk I Armii Wojska Polskiego^[7].

Pałac w Kłębowcu

Pałac przed II wojną światową.

Wybudowana w przybliżeniu na przełomie XVII i XVIII rezydencja szlachecka rodziny Golców nawiązywała do wzorów francuskich i wykonana została w stylu barokowym w charakterystycznym układzie podkowy. Pałac posiadał tylko jedno piętro, które w części centralnej było wyższe od pozostałych dwóch skrzydeł bocznych. Elewacja pałacu rozczłonkowana była narożnymi ryzalitami. Mury parteru podzielono poziomo silnie akcentowanymi gzymsami a pionowo pilastrami. Skrzydła pałacu o wiele skromniej budowane przeznaczone były dla służby oraz na potrzeby gospodarstwa pałacowego. Wewnątrz budynek posiadał bogate wyposażenie, a na ścianach były ciekawe malowidła ścienne. W wyniku działań wojennych w 1945 pałac spłonął i systematycznie popadał w ruinę. Do dziś dnia z całości budowli pozostało tylko jedno boczne skrzydło, gdzie kiedyś mieściła się kaplica pałacowa oraz część centralna rezydencji^[8].

Przypisy