Kłobuczyno
Artykuł | 54°11′08″N 18°06′00″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 54°11'8.2"N, 18°6'0.0"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 1 m |
| ||||
| ||||
Państwo | Polska | |||
---|---|---|---|---|
Województwo | pomorskie | |||
Powiat | kościerski | |||
Gmina | Kościerzyna | |||
Sołectwo | Kłobuczyno | |||
Wysokość | 224 m n.p.m. | |||
Liczba ludności (30.06.2014) | 603[1] | |||
Strefa numeracyjna | 58 | |||
Kod pocztowy | 83-315 | |||
Tablice rejestracyjne | GKS | |||
SIMC | 0164397 | |||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||||
54°11′08″N 18°06′00″E/54,185556 18,100000 |
Kłobuczyno (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kłobùczëno; niem. Klobschin[2]) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna, przy drodze krajowej nr 20 Stargard – Szczecinek – Gdynia, na terenie Pojezierza Kaszubskiego u podnóży Wzgórz Szymbarskich i ich najwyższej kulminacji Wieżycy (328 m n.p.m.). Jest to najdalej na północ wysunięty zakątek gminy Kościerzyna, a zarazem najwyżej położona wieś powiatu kościerskiego (252 m n.p.m.).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Charakterystyka miejscowości
Kłobuczyno jest jednym z 35 sołectw gminy, zajmuje obszar o powierzchni 1395,49 ha, a w jego skład wchodzi jedynie miejscowość Kłobuczyno. Ponad połowę powierzchni sołectwa stanowią użytki rolne, a ponad 1/3 stanowią lasy. Znajduje się tu punkt przedszkolny, które kiedyś było szkołą podstawową oraz zakład przerobu betonu i materiałów budowlanych, który wybudowano w 1965 roku na bazie byłej Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Krajobraz sołectwa tworzą pagórkowate połacie z obszarami leśnymi. Kłobuczyno jest wsią rolniczą. Rolnicy gospodarują głównie na gruntach kl. V i VI, zaliczanych do kompleksów żytnich słabych i bardzo słabych. Struktura wiekowa odznacza się przewagą ludności w wieku produkcyjnym. Na terenie wsi znajdują się 64 gospodarstwa rolne o małej powierzchni gospodarstw i znacznych deniwelacjach użytkowanych areałów.
Historia miejscowości
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIII wieku. Kłobuczyno jest jedną z najstarszych miejscowości w rejonie kościerskim. Zaludnione już było w czasach prehistorycznych, o czym świadczą odnalezione tutaj zabytki archeologiczne, należące do tzw. kultury wschodniopomorskiej. Pierwsza bezpośrednia informacja źródłowa o tej osadzie zawarta jest w dokumencie księcia pomorskiego Sambora I, wystawionym w Słupsku w 1184 roku.
Kultura
Życie kulturalne koncentruje się wokół jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej, która jest organizatorem imprez artystycznych, rozrywkowych, turystycznych i promocyjnych (rocznice, akademie, imprezy okolicznościowe).
Zobacz też
- Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku
- Gołubie
- Szymbark
- Wierzyca
- Wzgórza Szymbarskie
- Inne miejscowości z prefiksem Kłobuc: Kłobuczyn, Kłobuck
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kłobucin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 175 .
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Kościerzyna, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu kościerskiego, Polska
Autor: Bartosz Czarnecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gniazdo bociana białego w Kłobuczynie, woj. pomorskie