Kłopotowo (województwo zachodniopomorskie)

Kłopotowo

osada
Dwór von Wedelów w Kłopotowie
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kołobrzeski
Gmina	Dygowo
Liczba ludności (2011)	210
Strefa numeracyjna	94
Tablice rejestracyjne	ZKL
SIMC	0306118
Położenie na mapie gminy Dygowo Kłopotowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kłopotowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kłopotowo
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego Kłopotowo
54°05′32″N 15°47′40″E/54,092222 15,794444

Kłopotowo (niem. Klaptow) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Dygowo.

Według danych z 1 stycznia 2011 r. osada miała 210 mieszkańców^[1].

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Kłopotowo^[2].

Historia

Ta sekcja od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Kłopotowo to miejscowość o metryce średniowiecznej, stare lenno rodu von Rahmel. Miejscowość wymieniona jest w dokumencie biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichena, uposażającym kościół parafialny we Wrzosowie oraz przyłączającym do parafii wśród sześciu wiosek także Kłopotowo. Również dokument z 1276 roku wystawiony przez tego samego biskupa, wyliczający posiadłości i dochody Kapituły Kolegiackiej w Kołobrzegu, wymienia wśród jej dóbr Kłopotowo. W 1650 roku właścicielem Kłopotowa był pułkownik Wedig von Bonin. Później majątek był w posiadaniu rodzin von Natzmer, Zimmermann. W końcu XIX i na początku XX wieku Kłopotowo należało do Karla Brauna. Około 1910 roku zostało zakupione przez Hasso von Wedela, który w 1911 roku wzniósł obecny okazały dwór.

Zabytki i obiekty turystyczne

• grodzisko ok. 1,5 km na wschód od wsi z przełomu IX i X w., grodzisko nizinne, jednoczłonowe, położone na nieznacznym wzniesieniu przylegającym do doliny rzeki Parsęty, na wschód od zabudowań we wsi Kłopotowo. Wymiary 40-50x 120 m, wysokość 5-7 m. Przed wojną i następnie w latach 50. i 60. XX w. prowadzono tu badania sondażowe. Badania powojenne dostarczyły ułamków naczyń ceramicznych zdobionych, które pozwoliły określić chronologię obiektu.
• cmentarzysko kurhanowe z wczesnego średniowiecza położone na południowy wschód od grodziska (z VIII-X w.) i na wschód od zabudowań wsi Kłopotowo,. Bezpośrednio na południowy wschód od grodziska usytuowane jest cmentarzysko kurhanowe z okresu wczesnego średniowiecza, na którym w latach 20. XX wieku odkryto groby szkieletowe.
• Zespół pałacowo-parkowy z pałacem z 1911 r.,
  • Dwór von Wedelów jest budowlą modernistyczną z elementami późnego neorenesansu. Dwuskrzydłowy i niesymetryczny z ozdobnymi wykuszami, narożnym podcieniem i graniastą wieżą z wydłużonym baniastym hełmem, elewacje zdobią maszkarony oraz płaskorzeźby wojowników i zwierząt^[3]. Do dziś w jednej części budynku pozostały drewniane elementy. Wewnątrz zachowały się oryginalne malowane stropy, kominek i ozdobna posadzka. Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z namalowanymi znakami zodiaku. Dawniej w holu umieszczone było duże drzewo genealogiczne rodu von Wedel. Z odnalezionego drzewa genealogicznego dawnych właścicieli Kłopotowa wynika, że posiadłość została zbudowana przez możny ród von Wedlów wywodzących się z Tuczna i blisko spokrewnionych z magnatami, koszalińsko-kołobrzeskimi baronami Kamykami. Po wojnie budynek ten służył jako ośrodek kolonijny.
  • W 1919 roku w Kłopotowie przebywał zaprzyjaźniony z rodziną von Wedel feldmarszałek niemiecki Paul von Hindenburg. Na pamiątkę swego pobytu feldmarszałek posadził w parku dąb. Obok niego położono kamień, na którym wyryto napis w języku niemieckim: Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg.
  • Park – idąc od kamienia w głąb parku dojdzie się do miejsca, gdzie dawniej znajdował się staw, w którym hodowano karpie. Obecnie płynie tam niewielki strumyk. Historia powstania parku przy dworze i etapy przekształceń nie są znane. Z oceny układów przestrzennych wnioskować można, że park ma styl naturalistyczny. Rozprzestrzenia się na obszarze naturalnie pofałdowanym. Drzewostan parku liczący od 100 – 200 lat jest rodzimego pochodzenia. Rośnie tu kilka gatunków wierzb tj. krucha, biała, szara oraz olchy czarne. Na poboczu przeważają jesiony, wiązy polne, dęby szypułkowe i buki. Występuje też buk odmiany czerwonolistnej. Wśród drzew iglastych na uwagę zasługują dwa dorodne egzemplarze jodły białej oraz kilka świerków pospolitych.
• neogotycka owczarnia murowana z 1865 r.,
• naturalistyczny park z końca XIX w. o powierzchni 6 ha (buki, dęby szypułkowe i błotne, lipy, sosny).
• Kościół poewangelicki pw. Świętego Andrzeja - murowany z kamienia z XIII w., przebudowany w XV i XVIII w. w stylu gotycko-romańskim. Świątynia w Kłopotowie musiała zostać wybudowana najpóźniej w pierwszej połowie XVI wieku, ponieważ istniała, kiedy parafia została przejęta przez wyznanie ewangelickie w 1553 roku. Przyjmuje się, że obecny kościół św. Andrzeja Apostoła (filialny parafii we Wrzosowie) został wzniesiony w XIV wieku, w wiekach późniejszych (barok) został przebudowany oraz restaurowany w XIX wieku.
  Świątynia jest orientowana, murowana z cegły i kamieni polnych, oszkarpowana, jednonawowa, na rzucie prostokąta, z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Od strony zachodniej usytuowana jest prostokątna wieża, przykryta dachem siodłowym. We wnętrzu świątyni strop drewniany, belkowy, otwory okienne zamknięte półkoliście.
  Po wojennych zniszczeniach został przekazany dopiero w 1973 roku diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej, utworzonej w 1972 roku, stając się kościołem filialnym parafii we Wrzosowie.
• Na placu przykościelnym rośnie 600-letni dąb szypułkowy wpisany do rejestru pomników przyrody o obwodzie 6,8 m i wysokości 25 m. Stan zdrowotny drzewa jest przeciętny.

Przypisy