Kōhō Kennichi
Kōhō Kennichi | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Szkoła | |
Linia przekazu Dharmy zen | Mi’an Xianjie |
Nauczyciel | |
Następca | |
Zakon |
Kōhō Kennichi (ur. 1241, zm. 1316; jap. 高峰顯日) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, poeta zen.
Życiorys
Był najstarszym synem cesarza Go-Sagi (後嵯峨, pan. 1242-1246). Początkowo studiował buddyzm szkoły tendai. Potem praktykował zen u Enniego Ben’ena oraz u chińskiego mistrza chan działającego w Japonii Wuana Puninga (1197–1276). Następnie został uczniem chińskiego mistrza Wuxuego Zuyuana (1226–1286), którego wpływową linię przekazu nazywa się bukkō-ha[a]. Kōhō został jego spadkobiercą[1].
Kōhō, który miał tendencję do ascetyzmu i mimo pochodzenia, do separowania się od wszelkiej władzy, przekształcił w 1283 roku odległy klasztor Ungan[b](雲岸寺) w Nasu, należący do frakcji shugendō szkoły tendai, w klasztor zen. Był niewątpliwie mistrzem, który jest odpowiedzialny za rozwój zenu synkretycznego, bowiem mieszał praktyki ezoteryczne z praktykami zen, jednak przyczynił się do popularyzacji zenu we wschodnich prowincjach Japonii[1].
Przebywał w tym klasztorze ponad 30 lat. Jego sława rosła i miał 3000 uczniów. Jego najsłynniejszym uczniem był Musō Soseki (1275-1351), który specjalnie odbył daleką podróż do Ungan-ji, żeby zostać jego uczniem. Jednak okazało się, że mistrz Kōhō udał się do Kamakury. Spotkali się w tym mieście w 1303 roku, w klasztorze Manju, którego mistrz Kōhō był opatem.
W 1305 roku, po osiągnięciu wielkiego oświecenia przez Musō w maju podczas pobytu w Usubie spotkali się ponownie i mistrz Kōhō potwierdził jego oświecenie certyfikatem (jap. inka) oraz wyznaczył go na swojego następcę[2].
Kōhō został także opatem Kenchō-ji, po mistrzu Wuxue Zuyuanie. Jednak jego bazą był zawsze klasztor Ungan.
Przed śmiercią napisał wiersz:
|
Mistrz zen Kōhō Kennichi zmarł 20 dnia 10 miesiąca 1316 roku. Otrzymał tytuł Bukkoku Kokushi.
Wiersz
|
Linia przekazu Dharmy zen
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 49/22. Huqiu Shaolong (1077–1136)
- 50/23. Ying’an Tanhua (1103–1163)
- 51/24. Mi’an Xianjie (1118–1186)
- 52/25. Songyuan Chongyue (1139–1209
- 52/25. Po’an Zuxian (1136–1211)
- 53/26. Wuzhun Shifan (Yuanjiao) (1177–1249)
- 54/27. Wuxue Zuyuan (1226–1286) (także Foguang)
- 55/28/1. Mugai Nyodai (1223-1298) mniszka, pierwsza mistrzyni zen
- 55/28/1. Kōhō Kennichi (1241–1316) Japonia.
- 56/29/2. Musō Soseki (1275-1351)
- 55/28/1. Kian Soen (1261–1313)) Japonia.
- 55/28/1. Muchaku (ur. 1243) Japonia. Mniszka
- 55/28/1. Hōjō Tokimune (1251–1284) Japonia.
- 55/28/1. Ichiō Inkō (1210–1281)Japonia
- 54/27. Wu’an Puning (1197–1276)
- 54/27/1. Enni Ben’en (1201–1280) Japonia (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Tōzan Tanshō (1231-1291) (Tōfuku-ji)
- 56/29/3. Kokan Shiren (1278-1346)
- 55/28/2. Mukan Fumon (Gengo) (1212-1291) (Tōfuku-ji), założyciel Nanzen-ji
- 55/28/2. Hakuun Egyō (bd) (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Sansō E’un (1231-1301) (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Zōsan Junkū (1233-1308) (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Chigotsu Daie (1229-1312) (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Jikiō Chikan (1245-1322) (Tōfuku-ji)
- 55/28/2. Mujū Dōgyō (1226-1313)
- 55/28/2. Sōhō Sōgen (1262-1335)
- 55/28/2. Jinshi Eison (1195-1272)
- 55/28/2. Tōzan Tanshō (1231-1291) (Tōfuku-ji)
- 54/27. Wanji Xingmi (bd)
- 55/28. Yishan Yining (1217–1317)
- 56/29/1. Kokan Shiren (1278–1346) Japonia
- 56/29/1. Sesson Yūbai (1290–1346) Japonia
- 55/28. Yishan Yining (1217–1317)
- 54/27. Xueyan Huilang (bd)
- 55/28. Gaofeng Yuanmiao (1238–1295)
- 56/29/1. Zhongfeng Mingben (1263–1323) Japonia
- 57/29. Tianru Weize (zm. 1354)
- 57/30/2. Kosen Ingen (1295–1374) Japonia
- 56/29/1. Zhongfeng Mingben (1263–1323) Japonia
- 55/28. Qi’an Zongxin (bd)
- 56/29. Shiwu Qinggong (1272-1352)
- 55/28. Gaofeng Yuanmiao (1238–1295)
- 54/27. Wuxue Zuyuan (1226–1286) (także Foguang)
- 53/26. Wuzhun Shifan (Yuanjiao) (1177–1249)
- 51/24. Mi’an Xianjie (1118–1186)
- 50/23. Ying’an Tanhua (1103–1163)
Uwagi
- ↑ Nazwa powstała od pośmiertnego tytułu, który otrzymał - Bukkō zenji (Mistrz zen Światła Buddy)
- ↑ Opatem tego klasztoru był mistrz zen i poeta Butchō Kashō (仏頂和尚), nauczyciel słynnego poety Bashō Matsuo. Klasztor położony jest w Ōtawara, Prefektura Tochigi, 36°51'7.12"N 140°12'35.22"E
Przypisy
Bibliografia
- Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.
Media użyte na tej stronie
Portrait of Zen Master Koko Kennichi