K-148 Orenburg
| ||
Klasa | okręt podwodny | |
Typ | projekt 949A (NATO: Oscar II) | |
Historia | ||
Stocznia | Siewmasz | |
Położenie stępki | 1982 | |
Wodowanie | 1985 | |
![]() | ||
Wejście do służby | 1986 | |
![]() | ||
Los okrętu | aktywny | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 13,400 – 14,700 19.400 t | |
Długość | 155 m | |
Szerokość | 18,2 m | |
Napęd | ||
• 2 reaktory OK-650B • 2 turbiny parowe • 2 śruby | ||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 16 w 32 w | |
Sensory | ||
sonar: MK-500 (NATO: Shark Gill) aktywny/pasywny | ||
Uzbrojenie | ||
• 24 x P-700 • torpedy • RPK-7 | ||
Wyrzutnie torpedowe | torpedowe: • 4 × 533 mm • 4 × 650 mm | |
Załoga | 107 |
K-148 Orenburg – radziecki, a następnie rosyjski, atomowy okręt podwodny projektu 949A (seria: Antej, kod NATO: Oscar II), skonstruowany do przenoszenia pocisków manewrujących (SSGN). "Orenburg" jest okrętem wiodącym projektu jednych z największych okrętów podwodnych świata, przeznaczonych do zwalczania amerykańskich okrętów nawodnych, zwłaszcza zaś działających w ramach grup uderzeniowych (LGU) lotniskowców.
Budowa tego okrętu rozpoczęła się w 1982 roku, zwodowano go w roku 1985 w następnym zaś roku przyjęto go do służby w radzieckiej flocie północnej, gdzie służył pod nazwami "Krasnodar" oraz "Wołogda", aby ostatecznie przyjąć nazwę K-148 "Orenburg". Dalsze losy tego okrętu nie są jasne, prawdopodobnie jednak uległ uszkodzeniu w roku 1998.
|
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki