K-53
| ||
Klasa | okręt podwodny | |
Projekt | 671 (Jorsz) | |
Oznaczenie NATO | Victor I | |
Historia | ||
Stocznia | Zakład 402 | |
Początek budowy | 16 grudnia 1964 | |
Wodowanie | 15 marca 1969 | |
MW ZSRR | ||
Nazwa | K-53, B-53 | |
Wejście do służby | 30 września 1969 | |
MW Rosji | ||
Nazwa | B-53 | |
Wejście do służby | 1991 | |
Wycofanie ze służby | 1 września 1995 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 3650 ton 4830 ton | |
Długość | 89 metrów | |
Szerokość | 10,6 metra | |
Zanurzenie | 7,2 metra | |
Zanurzenie testowe | 400 metrów | |
Rodzaj kadłuba | dwukadłubowy | |
Materiał kadłuba | AK-29 | |
Napęd | ||
2 reaktory WM-4P 1 turbina parowa (31 000KM) 1 śruba | ||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 12 węzłów 33 węzły | |
Uzbrojenie | ||
18 torped ZOP | ||
Wyrzutnie torpedowe | 6 x 533 mm | |
Załoga | 76 |
K-53, później B-53 – radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671 (NATO: Victor I). Budowę okrętu rozpoczęto 16 grudnia 1964 roku, 15 marca 1969 roku zwodowano go w Zakładzie nr 402 w Leningradzie. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 września 1969 roku, gdzie służyła we Flocie Północnej do 1993 roku.
Okręt został zbudowany w układzie dwukadłubowym, z kadłubem sztywnym wykonanym ze stali o zwiększonej ciągliwości AK-29. Okręt o długości 93 metrów wypierał na powierzchni 3650 ton i 4830 ton w zanurzeniu. Napęd jądrowy zapewniany przez dwa reaktory wodno-ciśnieniowe WM-4P z jedną turbiną parową o mocy 31 000 KM, wraz z opływowym kadłubem lekkim i kioskiem zapewniał mu prędkość podwodną 33 węzłów. Jednostka została wyposażona w sześć wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm dla 18 torped przeciwpodwodnych oraz aktywno-pasywny sonar Rubin MGK-300.
Podstawowym zadaniem operacyjnym okrętu było zwalczanie amerykańskich strategicznych okrętów rakietowych systemu Polaris-Poseidon oraz nuklearnych myśliwskich okrętów podwodnych państw NATO.
29 sierpnia 1991 roku wraz z innymi okrętami tego typu został przeklasyfikowany z krążowniczego okrętu podwodnego na duży okręt podwodny, co pociągnęło zmianę oznaczenia z litery K na B[1][2]. Po rozpadzie ZSRR okręt został przejęty przez marynarkę Rosji.
Okręt wycofano formalnie ze służby 1 września 1995 roku[3].
Przypisy
- ↑ Pawłow 1997 ↓, s. 27.
- ↑ Iljin i Kolesnikow 2000 ↓, s. 17.
- ↑ Pawłow 1997 ↓, s. 143.
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Project 671 Victor class - ship list (ang.). GlobalScurity.org. [dostęp 2017-09-24].
- Władimir Iljin, Aleksandr Kolesnikow. Otieczestwiennyje atomnyje podwodnyje łodki. „Tiechnika i Woorużenije”. 5-6/2000, maj-czerwiec 2000 (ros.).
- Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli Rossii 1997–1998 g. Wyd. V. Jakuck: 1997. (ros.)
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Mike1979 Russia, Licencja: CC BY-SA 3.0
Silhouette of soviet submarine of Victor-I class (project 671 "Yorsh").