K.u.k. Luftfahrtruppen

Cesarskie i królewskie Lotnictwo
K.u.K. Luftfahrtruppen
Ilustracja
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1893

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj wojsk

siły powietrzne

Emblemat sił powietrznych Austro-Węgier i Niemiec.

Cesarskie i królewskie Lotnictwo (niem. Kaiserlich-Königliche Luftfahrtruppen lub K.K. Luftfahrtruppen; od 1897 Kaiserliche und Königliche Luftfahrtruppen lub K.u.K. Luftfahrtruppen) – rodzaj wojsk cesarskiej i królewskiej Armii.

Podczas I wojny światowej działały na obu frontach: wschodnim przeciwko Rosjanom i włoskim przeciwko Włochom i Brytyjczykom. Pomimo małej liczebności i gorszego wyposażenia niż analogiczne siły powietrzne innych państw europejskich charakteryzowały się dużą walecznością i męstwem podczas działań wojennych. Austro-Węgierska Marynarka Wojenna posiadała własne lotnictwo morskie (Kaiserliche und Königliche Seeflieger lub K.u.K. Seeflieger) w przeciwieństwie do austro-węgierskiej Landwery i węgierskich Honwedów.

Historia powstania

Lotnictwo wojskowe Austro-Węgier (Militär-Aeronautische Anstalt) powstało w 1893 roku w Wiedniu wraz z pierwszym wykorzystaniem balonu dla celów wojskowych. W ciągu następnych 15 lat powstało kilka oddziałów balonowych (niem. Ballonabteilung). W październiku 1909 roku w ramach reorganizacji formacja została przemianowana na cesarski i królewski Oddział Statków Powietrznych (niem. K.u.K. Luftschifferabteilung). Decyzja ta była podyktowana utratą znaczenia balonów obserwacyjnych na korzyść sterowców. Zakupiono dwa takie statki powietrzne, ale dowództwo armii Austro-Węgier nie było przekonane do tego rodzaju uzbrojenia postanawiając przeznaczyć środki na rozwój innego uzbrojenia lotniczego. Do wybuchu I wojny światowej jednostka łodzi latających stała się prawdziwą jednostką lotniczą.

Wraz z reorganizacją w 1909 roku jednostka łodzi latających została przebazowana w okolice Fischamend. Jednocześnie w Wiener Neustadt rozpoczęto budowę nowej bazy lotniczej Militäraviatische Station dla potrzeb lotnictwa wojskowego. W tym samym roku nieoficjalnie rozpoczęły się pierwsze loty szkoleniowe. W połowie 1910 na lotnisku zaczęły stacjonować pierwsze samoloty i oficjalnie rozpoczęło się szkolenie pilotów.

W 1912 roku zostało zreorganizowane pod kierunkiem majora Emila Uzelaca, oficera saperów, który dowodził tą formacją do zakończenia wojny w 1918. Pierwszymi oficerami lotnictwa byli piloci cywilni bez doświadczenia w lotnictwie wojskowym.

I wojna światowa

Po wybuchu wojny lotnictwo austro-węgierskie składało się z dziesięciu zwykłych balonów obserwacyjnych 85 pilotów i około 35 samolotów. Chociaż na początku konfliktu żadna z armii europejskich nie była przygotowana do prowadzenia walk powietrznych, to jednak Austro-Węgry wypadały najsłabiej. Sytuacja ta wynikała z bardzo tradycjonalnego podejścia dowództwa wojskowego oraz rządu do kwestii wojennych, oraz względnie małym uprzemysłowieniem kraju.

Wyposażenie lotnicze

Samoloty wykorzystywane przez lotnictwo Austro-Węgier były w większości konstrukcjami krajowymi, budowanymi na licencji maszynami niemieckimi (często z własnymi modyfikacjami), a także importowanymi z Niemiec. Głównymi typami samolotów były:

Przemysł lotniczy

Wysokość produkcji oraz zatrudnienia w przemyśle lotniczym Austro-Węgier 1914-1918[1]
RokSamolotySilniki samolotówPracownicy
AustriaWęgryAustriaWęgryAustriaWęgry
191440305022849577
191519514330014023381717
191651741465020438243024
1917105066490033052854100
19181600778130045076504300
Razem3402202932001156
54314356

Przypisy

  1. Reinhard Karl Desoye: Die k.u.k. Luftfahrtruppen. tom 2, strony 218 i następne

Bibliografia

  • Christopher Chant: Osprey Aircraft of the Aces – Austro-Hungarian Aces of World War 1. Osprey Publishing, Oxford 2002, ISBN 1-84176-376-4
  • Reinhard Karl Desoye: Die k.u.k. Luftfahrtruppen – Die Entstehung, der Aufbau und die Organisation der österreichisch-ungarischen Heeresluftwaffe. 2 Bde, Diplom-Arbeit, Wien 1994
  • Heinz von Lichem: Der Tiroler Hochgebirgskrieg 1915 – 1918 in Luftbildern. Steiger Verlag, Berwang (Tirol) 1985, ISBN 3-85423-052-4
  • Erwin Hauke, Walter Schroeder, Bernhard Tötschinger: Die Flugzeuge der k.u.k. Luftfahrtruppe und Seeflieger 1914-1918. H.Weishaupt Verlag, Graz 1988, ISBN 3-900310-46-7

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Albatros D.III(Oef.) Brumowski.jpg
An Oeffag built Albatros DIII flown by Godwin Brumowski; The left man in front is Godwin von Brumowski - Austria-Hungarys ace of the aces - with Frank Linke-Crawford, another flying ace. Picture taken at Flik 41J's airfield Torresella at the italian front
Naval Ensign of Austria-Hungary (1894–1915).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
AU zrakoplovstvo.jpg
Austro-Hugarian air force badge
Austrian Imperial Standard - Infantry pattern mix early 19th century.svg
Autor:
creator QS:P170,Q113142
Upload David Liuzzo
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Standard of the Austrian Empire with Medium Coat of arms. Used until 1915 also for the Austro-Hungarian Empire. >>> See <<<


With the inspiration and the main goal to recreate the 1806 infantry pattern shown here, this turned out a mixed work based on the three sources. I took the mainwork from the Imperial standard of 1828, added the eagle listed and used the order of the CoAs from the Hugo Gerhard Ströhl work. All in all, perhaps a bit of an anachronism, but it nevertheless looks cool.
Flag of Austria-Hungary (1867-1918).svg
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)