K1 (wieżowiec)

K1

Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	Aleja Pokoju 1
Architekt	Agencja Projektowej Architektury
Inwestor	Swede Center Ltd.
Wysokość całkowita	105 m
Wysokość do dachu	77 m[1]
Kondygnacje	20
Rozpoczęcie budowy	1972
Ukończenie budowy	1975 (zamknięcie budowy w stanie surowym), 1996–1998
Ważniejsze przebudowy	2014
Położenie na mapie Krakowa K1
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de K1
Położenie na mapie województwa małopolskiego K1
50°03′26,30″N 19°57′39,20″E/50,057306 19,960889

K1, zwany potocznie Błękitkiem – budynek w Krakowie. Mierzy wraz z iglicami 105 metrów (77 metrów do szczytu elewacji^[1]), ma 20 kondygnacji. Jest drugim pod względem wysokości budynkiem w mieście oraz jest to najwyższy wieżowiec biurowy, tzw. „budynek inteligentny”, zlokalizowany przy Alei Pokoju obok Ronda Grzegórzeckiego.

Podstawowe informacje

• Wysokość całkowita: 105 m
• Wysokość do dachu: 77 m^[1]
• Kondygnacje: 20
• powierzchnia biurowa: 16 000 m²
• powierzchnia piętra: 1900 m²
• parking podziemny (pod częścią niską)
• parking w około budynku

Historia

Historia budynku sięga początku lat 70. XX wieku. Planowano budowę większej ilości podobnej wysokości wieżowców w rejonie Grzegórzek (tzw. „krakowski Manhattan”). Oprócz dzisiejszego K1, powstał jedynie bliźniaczej formy i konstrukcji Unity Tower (dawniej: Biurowiec NOT), którego budowa rozpoczęła się w 1975 roku, została przerwana w 1979, a w 2016 została wznowiona i ostatecznie ukończona w 2020.

W 1972 rozpoczęto wznoszenie wieżowca według projektu architekta Janusza Ingardena, jako budynek Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa” (stąd skrótowa nazwa RSW „Prasa”). W 1975 roku, budynek został zamknięty w stanie surowym – próby wytrzymałościowe ukazały, że konstrukcja nie jest w stanie wytrzymać ciężaru maszyn drukarskich, do produkcji gazet. Powstały budynek miał kolor pomarańczowo-żółty i nowatorskie, jak na ówczesne czasy szyby pokryte bardzo cienką warstwą złota, które jednak okazały się bardzo nietrwałe i nieodporne na warunki zewnętrzne.

W połowie lat 90. XX wieku, wieżowiec kupiła Szwedzka firma Swede Center Ltd., która wedle pierwotnych planów miała zburzyć wieżowiec i zbudować nowy kompleks. Ustalono jednak, że bardziej opłacalne byłoby odremontowanie budynku i dostosowanie do nowocześniejszych standardów. Architektoniczny projekt przebudowy wykonał Krzysztof Kiendra. Przebudowa ruszyła w 1996 roku i zakończyła się w 1998. W tym czasie, w trakcie całkowitej przebudowy wieżowca, wzmocniono i nieco zmodyfikowano jego konstrukcję, zwiększono powierzchnię biurową, obniżono 4 najwyższe piętra, ale dobudowano 5 nowych, skośnych i pokryto błękitnym szkłem sprowadzonym z Luksemburga, czemu zawdzięcza on swoją nieoficjalną, ale najpopularniejszą nazwę. Przebudowany wieżowiec zyskał nową nazwę: „Cracovia Business Center”. Modernizacja biurowca została nagrodzona w konkursie pod patronatem marszałka województwa małopolskiego tytułem „Budowa Roku 1998” za projekt i realizację. Po przebudowie większość powierzchni biurowej wynajął Bank BPH, a po 2008 roku Bank Pekao.

W 2014 roku wieżowiec przeszedł kolejną modernizację, tym razem wewnątrz, bez zmieniania charakterystycznej formy zewnętrznej. Zmienił również nazwę z „Cracovia Business Center” na „K1”^[2].

Galeria

• 

  Po prawej Błękitek przed modernizacją, w głębi po lewej Szkieletor (1980)

• 

  Widok wieżowca ze szczytu Kopca Krakusa

• 

  (c) Mariokol at pl.wikipedia, CC BY-SA 3.0

  Widok od Ronda Grzegórzeckiego (2009)

• 

  Błękitek – widok z ul. Miodowej

• 

  Widok na Błękitek z Bulwarów Wiślanych

• 

  Widok z wieżowca na Stare Miasto

Przypisy