KAI T-50 Golden Eagle
![]() Samolot T-50 w barwach Black Eagles | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | metalowa ze stopów aluminium |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 20 sierpnia 2002 |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
Dane techniczne | |
Napęd | 1 silnik turboodrzutowy General Electric F404 |
Ciąg | 53,07 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,17 m |
Długość | 12,98 m |
Wysokość | 4,78 |
Powierzchnia nośna | 26,00 m² |
Masa | |
Własna | 6350 kg |
Użyteczna | 6700 kg |
Startowa | 13 470 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 1,5 Mach |
Pułap | 14 630 m |
Zasięg | 1851 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Korea Południowa (80 sztuk) Indonezja (16 sztuk) Filipiny (12 sztuk) Tajlandia (4 sztuki) Irak (24 sztuki) |
KAI T-50 Golden Eagle (kor. 골든이글) – południowokoreański samolot szkolno-bojowy produkowany od 2002 przez Korea Aerospace Industries z siedzibą w Sach'ŏn, w Korei Południowej, przy współpracy z amerykańskim koncernem Lockheed Martin. Jedna z najnowocześniejszych obecnie maszyn szkolno-bojowych na świecie.
Samolot był kandydatem do zakupu przez Siły Powietrzne jako samolot szkolenia zaawansowanego dla pilotów polskich samolotów wielozadaniowych F-16 Jastrząb. Oprócz koreańskiego T-50 do przetargu wystartował BAE Hawk oraz Alenia Aermacchi M-346 Master. 12 grudnia 2013 Irak podpisał kontrakt na 24 samoloty oznaczone T-50IQ, które mają być zbliżone do wersji bojowej FA-50[1].
Użytkownicy
- Siły Powietrzne Republiki Korei użytkują 49 maszyn T-50, 9 T-50B[2] i 22 szkolno-bojowe TA-50, oczekują na dostawy 20 FA-50.
- Indonezyjskie Siły Powietrzne zamówiły w maju 2011 roku 16 T-50[3][4], mają zastąpić samoloty szkolne Hawk Mk 53[5]. Dostawy zrealizowano od września 2013 do stycznia 2014 roku[6]. Ostatnie z zamówionych maszyn, dwa samoloty dostarczono 27 stycznia 2014 roku[7].
- Filipińskie Siły Powietrzne kupiły dwanaście sztuk samolotów F/A-50PH. Oblot pierwszej z zamówionych maszyn odbył się 19 czerwca 2015 roku. Do końca 2016 roku koreański producent ma dostarczyć wszystkie samoloty. Zakup tego typu maszyn przez Filipiny związany jest agresywną polityką Chin w regionie i dynamicznym wyścigiem zbrojeń zapoczątkowanym przez to państwo. Eksploatacja F/A-50 ma umożliwić filipińskim pilotom przygotowanie się do przejęcia w przyszłości docelowych, wielozadaniowych samolotów bojowych[8].
- Królewskie Tajskie Siły Powietrzne zakupiły cztery maszyny T-50TH wraz z pakietem szkoleniowym i logistycznym. Stosowna umowa została podpisana 17 września 2015 roku. Samoloty zastąpią wykorzystywane wcześniej w celach szkoleniowych maszyny Aero L-39ZA Albatros. Z produktem koreańskim rywalizował chiński Hongdu L-15, ale nie znalazł uznania w oczach tajskich decydentów. W umowie jest opcja na zakup kolejnych 20 maszyn a całość ma zostać zrealizowana w przeciągu 30 miesięcy od podpisania kontraktu[9][10][11].
- Irackie Siły Powietrzne W 2013 roku podpisano kontrakt z Korea Aerospace Industries na 24 egzemplarze samolotów T-50IQ za 1,1 miliarda USD. Maszyny maja być używane przede wszystkim do szkolenia pilotów F-16IQ oraz jako lekkie maszyny szturmowe[12].
- Siły Powietrzne, w 2022 Wicepremier i Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak ogłasza zakup 12 FA-50 i 36 FA-50PL, 16 września podpisano umowę na zakup lekkich samolotów, pierwsze maszyny mają pojawić się w 2023.[13]
Niezrealizowana sprzedaż
- Uzbekistańskie Siły Powietrzne negocjowały zakup dwunastu maszyn T-50, jednak jak 25 października 2015 roku podała południowokoreańska prasa, sprzedaż samolotów do tego kraju została zablokowana przez administrację Stanów Zjednoczonych. Powodami decyzji mają być obawy o dostanie się amerykańskich technologii użytych w konstrukcji samolotu w ręce Rosji, najbliższego sojusznika Uzbekistanu oraz możliwość naruszenia równowagi sił w regionie[14].
Wypadki
- 15 listopada 2012 - samolot T-50B koreańskich sił powietrznych rozbił się o zbocze górskie w prowincji Gangwon w Korei Południowej. W katastrofie zginął pilot. Maszyna została utracona[15]. Przyczyną katastrofy był błąd obsługi naziemnej przed startem[16].
- 28 sierpnia 2013 w pobliżu macierzystej bazy w Gwangju rozbił się szkolny T-50, zginęło dwóch członków załogi[17].
Podobne maszyny
Przypisy
- ↑ Greg Waldron: Iraqi air force orders 24 KAI T-50s. flightglobal.com, 12 grudnia 2013. [dostęp 2016-09-13]. (ang.).
- ↑ Zdjęcie. a.imageshack.us. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)].
- ↑ Indonesia buys $400M of Korean jets, joongangdaily.joins.com, 26 maja 2011 [dostęp 2011-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-28] (ang.).
- ↑ Jung Sung-Ki , Indonesia to buy 16 S. Korean T-50 trainers, defensenews.com, 26 maja 2011 [dostęp 2011-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-21] (ang.).
- ↑ T-50 Perkuat TNI AU. AntaraNews.com (2011-04-09). Dostęp on 2011-06-05.
- ↑ Indonesia deploys 16 S. Korean T-50 Golden Eagle fighter jets.. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-02)].
- ↑ Indonezyjskie T-50i Golden Eagle w komplecie, "Lotnictwo", nr 3 (2014), s. 5, ISSN 1732-5323
- ↑ Oblot pierwszego filipińskiego F/A-50PH Golden Eagle, „Lotnictwo”, nr 8 (2015), s. 6, ISSN 1732-5323
- ↑ Tajlandzkie zakupy, „Lotnictwo”, nr 11 (2015), s. 4, ISSN 1732-5323
- ↑ Tajlandia zamówiła 4 T-50
- ↑ KAI will export T-50s to Thailand
- ↑ Juliusz Sabak , Irak wybrał koreańskie samoloty T-50 w bojowo-szkolnej wersji, defence24.pl, 12 grudnia 2013 [zarchiwizowane z adresu 2016-09-21] .
- ↑ Polska kupiła lekkie myśliwce z Korei. Umowy podpisane, defence24.pl [dostęp 2022-09-16] (pol.).
- ↑ Nie każdy może kupić T-50 Golden Eagle, „Lotnictwo Aviation International”, nr 4 (2015), s. 5, ISSN 2450-1298
- ↑ Hou Qiang , S. Korean jet crashes into mountain: report, Xinhua [dostęp 2012-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-18] (ang.).
- ↑ Accident KAI T-50B Golden Eagle , 15 Nov 2012, aviation-safety.net [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ 28-AUG-2013 KAI T-50 Golden Eagle 07-015.
Bibliografia
- David Rendall: Jane's: Lotnictwo Przewodnik Encyklopedyczny. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2001. ISBN 83-7150-819-0.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
bendera Indonesia
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: Sergey Ryabtsev, Licencja: GFDL 1.2
KAI T-50 Golden Eagle