KHL (2009/2010)
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Liczba zespołów | 24 | ||
| Runda zasadnicza | |||
| Termin | 10 września 2009 – 27 kwietnia 2010 | ||
| Liczba kolejek | 56 | ||
| Liczba meczów | 672 | ||
| Liczba bramek | 3737 | ||
| Zwycięzca | Konferencja Zachodnia: HK MWD Bałaszycha | ||
| Król strzelców | Marcel Hossa (Dinamo Ryga) | ||
| MVP | Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi) | ||
| Runda finałowa | |||
| Liczba meczów | 72 | ||
| Bramki | 343 | ||
| Zwycięzca | |||
| Król strzelców | Aleksiej Ugarow (HK MWD Bałaszycha) | ||
| MVP | Ilja Nikulin (Ak Bars Kazań) | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) | ||
Sezon KHL 2009/2010 – drugi sezon ligi KHL. W rozgrywkach brało udział 24 zespoły z czterech państw: Rosji, Łotwy, Białorusi oraz Kazachstanu. Pierwszy mecz sezonu odbył się 10 września 2009 roku. W lutym z racji Igrzysk Olimpijskich nastąpiła przerwa w rozgrywkach. Ostatni mecz rozgrywek odbył się 27 kwietnia 2010 roku.
Mistrzostwo ligi oraz Puchar Gagarina zdobyła drużyna tatarska drużyna Ak Bars Kazań, która w finale pokonała HK MWD Bałaszycha 4:3.
Kluby uczestniczące
W drugim sezonie KHL rozgrywki liczyły nadal 24 zespoły. W porównaniu do poprzedniego sezonu, w rozgrywkach nie wystartował Chimik Woskriesiensk (klub wycofano z ligi z powodu kłopotów finansowych)[1]. Jego miejsce zajęła drużyna Awtomobilist Jekaterynburg. Przed rozpoczęciem sezonu, latem 2009 roku zainteresowanie grą w KHL wykazywał klub Wyższej ligi, Jugra Chanty-Mansyjsk, po zwycięstwie w tychże rozgrywkach.
W sezonie 2009/2010 po raz pierwszy wprowadzono podział zespołów według kryteriów geograficznych (według wzoru zaczerpniętego z rozgrywek NHL). Ustalono mianowicie podział na dwie Konferencje: Zachód oraz Wschód (po 12 drużyn). W ramach tego podziału utworzono dodatkowo cztery Dywizje (po dwie w każdej Konferencji). Każda z Dywizji liczy 6 drużyn.
| Konferencja Zachód | Konferencja Wschód | ||
|---|---|---|---|
| Dywizja Bobrowa | Dywizja Tarasowa | Dywizja Charłamowa | Dywizja Czernyszowa |
 CSKA Moskwa | Atłant Mytiszczi | Ak Bars Kazań | Amur Chabarowsk |
| Dinamo Moskwa | Łokomotiw Jarosław | Awtomobilist Jekaterynburg | Awangard Omsk |
 Dinamo Ryga | MWD Bałaszycha | Łada Togliatti |  Barys Astana |
 Dynama Mińsk | Siewierstal Czerepowiec | Mietałłurg Magnitogorsk | Mietałłurg Nowokuźnieck |
| SKA Sankt Petersburg | Torpedo Niżny Nowogród | Nieftiechimik Niżniekamsk | Saławat Jułajew Ufa |
| Spartak Moskwa | Witiaź Czechow | Traktor Czelabińsk | Sibir Nowosybirsk |
KHL Junior Draft 2009
1 czerwca 2009 roku w Moskwie odbył się pierwszy w historii draft. Kluby występujące w lidze mogły w nim wybrać zawodników w wieku od 17 do 20 lat. Z numerem pierwszym wybrany został Rosjanin Michaił Pasznin, pochodzący z klubu Mieczeł Czelabińsk. Obrońca ten został wybrany przez drużynę CSKA Moskwa. Łącznie zostało wybranych 85 graczy: 7 bramkarzy, 34 obrońców i 44 napastników z 9 państw: 44 Rosjan, 11 Szwedów, 7 Czechów, 6 Finów, 5 Białorusinów, po czterech Łotyszy i Słowaków, trzech Kanadyjczyków oraz jeden Szwajcar.
Młodzieżowa Hokejowa Liga
Przed sezonem stworzono rozgrywki z udziałem zespołów będących zapleczem dla drużyn KHL – pod nazwą Młodzieżowa Hokejowa Liga (MHL). Przyjęto, że w lidze tej mają grać zawodnicy w wieku od 17 do 21 lat. Zwycięzca tych rozgrywek zostaje jednocześnie mistrzem Rosji juniorów i dostaje przechodni Puchar Charłamowa.
Sezon zasadniczy
Puchar Otwarcia
10 września 2009 roku odbył się drugi w historii Puchar Otwarcia. Uczestnikami tej imprezy były drużyny Ak Bars Kazań oraz Łokomotiw Jarosław, finaliści poprzedniego finału Pucharu Gagarina. Spotkanie zostało rozegrane w Tatneft Arena w Kazaniu. Zwycięzcą meczu została drużyna gospodarzy, która zwyciężyła 3:2. Zwycięską bramkę w dogrywce spotkania strzelił Aleksiej Morozow[2].
Terminarz
Każda z 24 drużyn rozegrała 56 meczów w sezonie zasadniczym (20 meczów z drużynami z tej samej dywizji oraz 36 meczów z drużynami z pozostałych dywizji) w ciągu 6 miesięcy od 10 września do 7 marca 2010 roku. W okresie od 8 lutego do 3 marca nastąpiła przerwa w rozgrywkach z powodu odbywającego się w tym czasie turnieju olimpijskiego w Vancouver.
Mecz Gwiazd
30 stycznia 2010 roku odbył się po raz drugi w historii Mecz Gwiazd KHL. W meczu wystąpiły drużyny Jaromíra Jágra, składająca się z zawodników zagranicznych grających w lidze oraz Aleksieja Jaszyna składająca się z rosyjskich zawodników. Wygrała drużyna Jágra stosunkiem bramek 11:8[3].
Tabela
W drugim sezonie KHL drużyny rozlokowano według kryterium położenia geograficznego w czterech Dywizjach – po dwie w Konferencji Zachód i Wschód (w odróżnieniu od pierwszego sezonu KHL, w którym drużyny w dywizjach umieszczono bez stosowania kryterium).
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty = zwycięzcy dywizji, = awans do fazy play-off
Statystyki indywidualne
Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[4].
Zawodnicy z pola łącznie
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
 Marcel Hossa (Ryga) | 35 | Aleksiej Jaszyn (SKA) | 46 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 66 |
 Pavel Brendl (Torpedo) | 27 | Jozef Stümpel (Barys) | 39 | Maksim Suszynski (SKA) | 65 |
| Maksim Suszynski (SKA) | 27 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 39 | Aleksiej Jaszyn (SKA) | 64 |
| Siergiej Moziakin (Atłant) | 27 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 39 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 63 |
| Aleksiej Morozow (Ak Bars) | 26 | Maksim Suszynski (SKA) | 38 |  Mattias Weinhandl (SKA) | 60 |
Obrońcy
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
 Kevin Dallman (Barys) | 14 | Siergiej Zubow (SKA) | 32 | Siergiej Zubow (SKA) | 42 |
| Dienis Kulasz (CSKA/Awangard) | 12 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 27 | Kevin Dallman (Barys) | 41 |
| Dmitrij Kalinin (Saławat) | 12 | Kevin Dallman (Barys) | 27 | Martin Štrbák (MWD) | 34 |
| Karel Rachůnek (Dinamo Moskwa) | 10 | Martin Štrbák (MWD) | 26 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 33 |
| Siergiej Zubow (SKA) | 10 | Filip Novák (MWD) | 22 | Ivan Baranka (Ak Bars) | 32 |
Bramkarze
| Skuteczność interwencji (w %) | Średnia goli straconych (na mecz) | Mecze bez straty gola | |||
|---|---|---|---|---|---|
 Petri Vehanen (Ak Bars) | 93,5 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 1,73 | Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) | 8 |
| Aleksandr Jeriomienko (Saławat) | 93,1 | Aleksandr Jeriomienko (Saławat) | 1,76 | Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) | 6 |
| Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk) | 92,7 | Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk) | 1,92 |  Robert Esche (SKA) | 6 |
| Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) | 92,7 | Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) | 1,96 | Witalij Kolesnik (Saławat) | 5 |
| Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) | 92,6 | Michael Garnett (MWD) | 2,06 | Michael Garnett (MWD) | 5 |
- Pozostałe
| Klasyfikacja +/− | Zwycięskie gole | Minuty kar | |||
|---|---|---|---|---|---|
 Patrick Thoresen (Saławat) | +45 | Igor Grigorienko (Saławat) | 8 | Darcy Verot (Witiaź) | 374 |
| Aleksandr Radułow (Saławat) | +44 | Maksim Suszynski (SKA) | 7 | Aleksiej Litwinienko (Witiaź) | 181 |
| Witalij Proszkin (Saławat) | +33 | Patrick Thoresen (Saławat) | 7 | Martin Grenier (Traktor) | 177 |
| Miroslav Blaťák (Saławat) | +33 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 6 | Joel Kwiatkowski (SKA) | 147 |
| Raymond Giroux (SKA) | +28 | Aleksiej Morozow (Ak Bars) | 6 | Erik Reitz (Sibir) | 146 |
| Strzały na bramkę | Marcel Hossa (Ryga) | 216 |
| Zwycięstwa bramkarzy | Robert Esche (SKA) | 29 |
Play-off
Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która rozgrywana była w czterech rundach. Pierwsza oraz druga odbywała się w formule do trzech zwycięstw, zaś dwie kolejne, w tym sam finał o Puchar Gagarina, w formule do czterech zwycięstw. Play-offy trwały od marca do 20 kwietnia 2010, kiedy odbył się ostatni siódmy mecz finałowy.
W odróżnieniu do pierwszego sezonu KHL, w drugim (wskutek zastosowania rozlokowania kryterium geograficznego ułożenia w dywizjach o stworzenia Konferencji), wprowadzono system eliminacji w obu konferencjach, które prowadzą do finału rozgrywek pomiędzy dwoma najlepszymi zespołami Zachodu i Wschodu.
Schemat play-off
| Ćwierćfinały Konferencji | Półfinały Konferencji | Finały Konferencji | Finał o Puchar Gagarina | |||||||||||||||
| 1 | SKA Sankt Petersburg | 1 | 2 | HK MWD Bałaszycha | 4 | |||||||||||||
| 8 | Dinamo Ryga | 3 | 8 | Dinamo Ryga | 1 | | ||||||||||||
| 2 | HK MWD Bałaszycha | 3 | Konferencja Zachód | |||||||||||||||
| 7 | CSKA Moskwa | 0 | ||||||||||||||||
| 2 | HK MWD Bałaszycha | 4 | ||||||||||||||||
| 5 | Łokomotiw Jarosław | 3 | ||||||||||||||||
| 3 | Dinamo Moskwa | 1 | ||||||||||||||||
| 6 | Spartak Moskwa | 3 | ||||||||||||||||
| 4 | Atłant Mytiszczi | 1 | 5 | Łokomotiw Jarosław | 4 | |||||||||||||
| 5 | Łokomotiw Jarosław | 3 | 6 | Spartak Moskwa | 2 | | ||||||||||||
| Z | HK MWD Bałaszycha | 3 | ||||||||||||||||
| W | Ak Bars Kazań | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Saławat Jułajew Ufa | 3 | 1 | Saławat Jułajew Ufa | 4 | |||||||||||||
| 8 | Awtomobilist Jekaterynburg | 1 | 4 | Nieftiechimik Niżniekamsk | 2 | |||||||||||||
| 2 | Mietałłurg Magnitogorsk | 3 | ||||||||||||||||
| 7 | Traktor Czelabińsk | 1 | ||||||||||||||||
| 1 | Saławat Jułajew Ufa | 2 | ||||||||||||||||
| 3 | Ak Bars Kazań | 4 | ||||||||||||||||
| 3 | Ak Bars Kazań | 3 | ||||||||||||||||
| 6 | Barys Astana | 0 | Konferencja Wschód | |||||||||||||||
| 4 | Nieftiechimik Niżniekamsk | 3 | 2 | Mietałłurg Magnitogorsk | 2 | |||||||||||||
| 5 | Awangard Omsk | 0 | 3 | Ak Bars Kazań | 4 | |||||||||||||
Statystyki indywidualne
Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[4].
Zawodnicy z pola łącznie
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Aleksiej Ugarow (MWD) | 9 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 11 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 19 |
| Aleksandr Radułow (Saławat) | 8 | Aleksiej Cwietkow (MWD) | 11 | Niko Kapanen (Ak Bars) | 17 |
| Aleksandr Galimow (Łokomotiw) | 8 | Giennadij Czuriłow (Łokomotiw) | 10 | Aleksiej Cwietkow (MWD) | 16 |
| Niko Kapanen (Ak Bars) | 8 | Jarkko Immonen (Saławat) | 10 | Aleksandr Galimow (Łokomotiw) | 14 |
| Aleksiej Michnow (Łokomotiw) | 7 | Patrick Thoresen (Saławat) | 9 | Patrick Thoresen (Saławat) | 14 |
Obrońcy
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | 6 | Witalij Wiszniewski (Łokomotiw) | 9 | Aleksiej Jemielin (Ak Bars) | 13 |
| Aleksiej Jemielin (Ak Bars) | 5 | Martin Štrbák (MWD) | 9 | Martin Štrbák (MWD) | 13 |
| Ilja Nikulin (Ak Bars) | 5 | Filip Novák (MWD) | 8 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 11 |
| Martin Štrbák (MWD) | 4 | Aleksiej Jemielin (Ak Bars) | 8 | Filip Novák (MWD) | 10 |
| Miroslav Blaťák (Saławat) | 3 | Rienat Mamaszew (Nieftiechimik) | 6 | Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | 9 |
Bramkarze
| Skuteczność interwencji (w %) | Średnia goli straconych (na mecz) | Mecze bez straty gola | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Iwan Kasutin (Nieftiechimik) | 95,4 | Iwan Kasutin (Nieftiechimik) | 1,36 | Iwan Kasutin (Nieftiechimik) | 2 |
| Petri Vehanen (Ak Bars) | 93,7 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 1,60 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 2 |
| Edgars Masaļskis (Ryga) | 93,4 | Aleksandr Jeriomienko (Saławat) | 1,65 |  Dimitrij Kotschnew (Atłant) | 2 |
| Aleksandr Jeriomienko (Saławat) | 93,4 | Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) | 1,89 | Edgars Masaļskis (Ryga) | 1 |
| Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) | 93,3 | Edgars Masaļskis (Ryga) | 1,93 | Wasilij Koszeczkin (Magnitogorsk) | 1 |
- Pozostałe
| Klasyfikacja +/− | Zwycięskie gole | Minuty kar | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Josef Vašíček (Łokomotiw) | +15 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 3 | Dmitrij Kalinin (Saławat) | 58 |
| Zbyněk Irgl (Łokomotiw) | +12 | Niko Kapanen (Ak Bars) | 2 | Giennadij Czuriłow (Łokomotiw) | 41 |
| Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | +11 | Aleksandr Galimow (Łokomotiw) | 2 | Andriej Muchaczow (Saławat) | 38 |
| Witalij Wiszniewski (Łokomotiw) | +10 | Jarkko Immonen (Saławat) | 2 | Patrick Thoresen (Saławat) | 37 |
| Siergiej Żukow (Łokomotiw) | +10 | Aleksiej Michnow (Łokomotiw) | 2 | Martin Cibák (Spartak) | 36 |
| Strzały na bramkę | Martin Štrbák (MWD) | 63 |
| Zwycięstwa bramkarzy | Petri Vehanen (Ak Bars) | 15 |
Skład triumfatorów
Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Ak Barsu Kazań – w sezonie 2009/2010:
Szkoleniowiec:
Bramkarze: Obrońcy:
| Napastnicy: |
Nagrody, trofea i wyróżnienia
Trofea drużynowe
- Puchar Otwarcia: Ak Bars Kazań
- Puchar Kontynentu: Saławat Jułajew Ufa
- Puchar Gagarina: Ak Bars Kazań
- Nagroda Wsiewołoda Bobrowa (dla najskuteczniejszej drużyny w sezonie): Saławat Jułajew Ufa, 260 goli (215 w sezonie regularnym oraz 45 w fazie play-off)
Zawodnicy miesiąca
| Miesiąc | Bramkarz | Obrońca | Napastnik | Pierwszoroczniak |
|---|---|---|---|---|
| Wrzesień | Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk) | Konstantin Korniejew (CSKA) | Kiriłł Kniaziew (Spartak) | Siergiej Biełokon (Witiaź) |
| Październik | Karri Rämö (Awangard) | Dmitrij Kalinin (Saławat) | Mattias Weinhandl (Dinamo M.) | Linus Omark (Dinamo M.) |
| Listopad | Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) | Siergiej Zubow (SKA) | Maksim Suszynski (SKA) | Nikita Fiłatow (CSKA) |
| Grudzień | Witalij Jeriemiejew (Dinamo M.) | Dmitrij Bykow (Atłant) | Siergiej Moziakin (Atłant) | Nikołaj Biełow (Nieftiechimik) |
| Styczeń | Robert Esche (SKA) | Siergiej Zubow (SKA) | Geoff Platt (Mińsk) | Aleksandr Komaristy (Witiaź) |
| Luty | Przerwa na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010 | |||
| Marzec | Iwan Kasutin (Nieftiechimik) | Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | Aleksandr Radułow (Saławat) | Konstantin Płaksin (Traktor) |
| Kwiecień | Petri Vehanen (Ak Bars) | Ilja Nikulin (Ak Bars) | Aleksiej Cwietkow (MWD) | |
Nagrody indywidualne
Nagrody zostały przyznane w 20 kategoriach po zakończeniu sezonu, 25 maja 2010 podczas gali KHL[5].
- Złoty Kij – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) sezonu regularnego: Aleksandr Radułow (Saławat)
- Mistrz Play-off – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off: Ilja Nikulin (Ak Bars Kazań)
- Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów): Petri Vehanen (Ak Bars Kazań).
- Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika (punktacja kanadyjska): po raz drugi z rzędu Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi) – w sezonie regularnym uzyskał 66 punktów (27 goli, 39 asyst).
- Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy: Siergiej Zubow (SKA Sankt Petersburg) – uzyskał 42 punkty (10 goli, 32 asyst).
- Najskuteczniejszy Zawodnik Sezonu: Słowak Marcel Hossa (Dinamo Ryga) – 35 goli w sezonie.
- Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-”): Norweg Patrick Thoresen (Saławat Jułajew Ufa) – uzyskał +45 w sezonie regularnym.
- Najlepszy Trener Sezonu: Oļegs Znaroks (HK MWD Bałaszycha).
- Nagroda Walentina Sycza (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem): Michaił Tiurkin (HK MWD Bałaszycha).
- Nagroda Andrieja Starowojtowa (dla najlepszego sędziego sezonu): po raz drugi z rzędu Wiaczesław Bulianow.
- Nagroda „Sekundy” (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszego gola w meczu):
- Jiří Hudler (Dinamo Moskwa) – strzelił bramkę w 12 sekundzie po rozpoczęciu meczu,
- Niko Kapanen (Ak Bars Kazań) – w fazie play-off podczas trzeciej dogrywki meczu uzyskał gola w 104 minucie 44 sekundzie spotkania.
- Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny): 41-letni napastnik kazachski Aleksandr Korieszkow (Barys Astana).
- Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): Giennadij Czuriłow (Łokomotiw Jarosław) – 221 rozegranych meczów.
- Dżentelmen na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika – honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem): Siergiej Żukow (Łokomotiw Jarosław) i Rusłan Chasanszyn (Amur Chabarowsk).
- Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa: Anatolij Nikoncew (Awtomobilist Jekaterynburg).
- Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu napastników w sezonie regularnym): Petr Čajánek, Aleksiej Jaszyn, Maksim Suszynski (SKA Sankt Petersburg) – w czasie gdy przebywali razem na lodzie, drużyna zdobyła 50 goli.
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu):
- Michael Garnett (HK MWD Bałaszycha) – bramkarz,
- Siergiej Zubow (SKA Sankt Petersburg) – obrońca,
- Dmitrij Kalinin (Saławat Jułajew Ufa) – obrońca,
- Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – napastnik,
- Marcel Hossa (Dinamo Ryga) – napastnik,
- Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi) – napastnik.
Ostateczna kolejność
Przypisy
- ↑ Martin Merk: [tt_news=3707 Game over for chemists] (ang.). iihf.com, 17 lipca 2009. [dostęp 2016-10-01].
- ↑ Piotr Kaczmarek: „Kubok Odkrytja” w rękach Mistrzów KHL (pol.). hokej.net. [dostęp 2009-09-10].
- ↑ Piotr Kaczmarek: Drugi Mecz Gwiazd KHL – Zagraniczne gwiazdy ponownie lepsze. (+ VIDEO) (pol.). hokej.net. [dostęp 2010-01-31].
- ↑ a b Players stats (leaders) (ang.). en.khl.ru.
- ↑ Opracowane na podstawie materiału źródłowego: The League’s Finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2010-05-28].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
