KHL (2010/2011)
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Liczba zespołów | 23 | ||
| Runda zasadnicza | |||
| Termin | 8 września 2010 – 16 kwietnia 2011 | ||
| Liczba kolejek | 56 | ||
| Liczba meczów | 621 | ||
| Liczba bramek | 3462 | ||
| Zwycięzca | Konferencja Zachodnia: Atłant Mytiszczi | ||
| Król strzelców | Roman Červenka (Awangard Omsk) | ||
| MVP | Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) | ||
| Runda finałowa | |||
| Liczba meczów | 86 | ||
| Bramki | 460 | ||
| Zwycięzca | |||
| Król strzelców | Gleb Klimienko (Mietałłurg Magnitogorsk) | ||
| MVP | Konstantin Barulin (Atłant Mytiszczi) | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | Josef Vašíček (Łokomotiw Jarosław) | ||
Sezon KHL 2010/2011 – trzeci sezon ligi KHL. W rozgrywkach brały udział 23 zespoły z czterech państw: Rosji, Łotwy, Białorusi oraz Kazachstanu. Pierwszy mecz sezonu odbył się 8 września 2010, zaś ostatni mecz rozgrywek rozegrano 16 kwietnia 2011 roku.
Kluby uczestniczące
Uczestnicy
W rozgrywkach sezonu 2010/11 brało udział 23 drużyny z czterech państw: Rosji, Łotwy, Białorusi oraz Kazachstanu.
Zmiana liczby drużyn w porównaniu do poprzedniego sezonu wiązała się z wykluczeniem z rozgrywek klubu Łada Togliatti, przyjęcia nowego zespołu – dwukrotnego mistrza Wyższej ligi z lat 2009 i 2010 – Jugra Chanty-Mansyjsk oraz zatwierdzenia klubu OHK Dinamo (powstałego w wyniku fuzji MWD Bałaszycha z Dinamo Moskwa)[1].
W sezonie 2010/2011 po raz drugi wprowadzono podział zespołów według kryteriów geograficznych (według wzoru zaczerpniętego z rozgrywek NHL). Tym razem zmieniono jednak ulokowanie drużyn w każdej dywizji. Spowodowane było to przede wszystkim zmianami drużyn uczestniczących w lidze. Jedyna drużyna, mająca przynajmniej roczny staż gry w KHL, a przesunięta do innej dywizji, to Dynama Mińsk, która z Dywizji Bobrowa została przeniesiona do Dywizji Tarasowa.
Legenda: PS – Pałac Sportowy, PSZ – Pałac Sortów Zimowych, PZ – Pałac Zimowy, PL – Pałac Lodowy
Kluby starające się o angaż
W listopadzie 2009 roku chęć gry w KHL od sezonu 2010/11 wyraził szwedzki klub ze Sztokholmu, AIK Ishockey (występujący wówczas w drugiej lidze szwedzkiej – Allsvenskan). Ostateczna decyzja uzależniona była od wypełnienia wymagań finansowych oraz wyrażenia zgody przez szwedzką federację[2], która jednak odmówiła klubowi uczestnictwa w lidze KHL. Drużyna AIK ostatecznie została przyjęta do ekstraklasy szwedzkiej, Elitserien.
W grudniu 2009 roku pojawiły się pierwsze informacje, że kolejnym klubem występującym w KHL miałby być czeski HC Hradec Králové[3]. W marcu 2010 roku poinformowano, iż Czesi podpisali już z władzami KHL porozumienie w tej sprawie (w umowie określono warunki, które muszą być spełnione, aby drużyna z Czech przystąpiła do rozgrywek od sezonu 2010/2011, przede wszystkim odpowiednie gwarancje finansowe)[4].
W wyznaczonym terminie 1 kwietnia 2010 roku, sześć nowych drużyn z czterech różnych krajów zgłosiło chęć uczestnictwa w sezonie KHL 2010/11: Jugra Chanty-Mansyjsk oraz Gazowik Tiumeń z Rosji, HK Budiwelnyk Kijów z Ukrainy, Lev Hradec Králové z Czech oraz Vėtra Wilno z Litwy[5][6]. Mimo że wszystkie zgłoszenia miały być oceniane w ciągu kwietnia 2010 roku, na wstępie poinformowano, że realistyczną szansę na grę w KHL miały mieć jedynie kluby Budiwelnyk oraz Jugra[7]. 18 maja poinformowano, że w nowym sezonie zagrają Jugra Chanty-Mansyjsk oraz HK Budiwelnyk Kijów[8].
Do przetasowań doszło także wśród dotychczasowych uczestników KHL. Z powodu niesprostania stawianym wymogom finansowym z rozgrywek została usunięta drużyna Łada Togliatti. Ponadto nastąpiła fuzja klubów MWD Bałaszycha z Dinamo Moskwa[9]. Oba kluby połączyły się i stworzyły nową drużynę pod nazwą OHK Dinamo.
Pomimo wstępnego ustalenia składu ligi, 26 czerwca 2010 poinformowano, iż klub HK Budiwelnyk Kijów nie wystartuje w sezonie KHL 2010/11. Przyczyną były problemy z halą w Kijowie, w której miały być rozgrywane mecze[10]. Wolne miejsce w lidze zajęła następnie czeska drużyna HC Hradec Králové, której czeska federacja hokejowa pierwotnie nie zezwoliła na udział w KHL. Klub jednak przeniósł swoją siedzibę do słowackiego miasta Poprad, po czym został przyjęty do KHL[11]. W lidze miał występować formalnie jako klub słowacki, pod nazwą HC Lev Poprad, jednak ostatecznie słowacka federacja (SZLH) nie dopuściła do występów klubu Lev w KHL, żądając, aby Lev został przyjęty do Federacji Hokeja Rosyjskiego (FHR) – pomimo faktu, iż generalnie żaden klub rosyjski występujący w KHL nie przynależy do niej. Sytuacja nie została pozytywnie zakończona i w związku z tym do rozgrywek przystąpiły 23 kluby.
Jednocześnie prezydent KHL zasugerował, iż w przyszłości w KHL możliwe jest uczestnictwo drużyn z Włochy (przypuszczalnie z Mediolanu) bądź nawet z Bliskiego Wschodu (Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie)[12].
KHL Junior Draft 2010
4 czerwca 2010 roku w Moskwie odbył się drugi w historii draft. Kluby występujące w lidze mogły w nim wybrać zawodników w wieku od 17 do 21 lat. Z numerem pierwszym wybrany został Czech Dmitrij Jaškin, pochodzący z klubu Slavia Praga. Napastnik ten został wybrany przez drużynę Sibir Nowosybirsk. Łącznie zostało wybranych 188 graczy.
Sezon regularny
Sezon regularny rozpoczął się 8 września 2010, a zakończył Zakończenie 20 lutego 2011 roku. W rundzie zasadniczej każdy zespół rozegrał 54 spotkania (po cztery mecze z drużynami z tej samej dywizji oraz po 2 z zespołami z pozostałych dywizji).
Zaplanowane zostały przerwy w rozgrywkach przeznaczone na mecze międzypaństwowe (w listopadzie i grudniu 2010) oraz Mecz Gwiazd (w lutym 2011)[13].
Puchar Otwarcia
8 września 2010 roku odbył się po raz trzeci w historii Puchar Otwarcia, w którym zmierzyły się drużyny Ak Bars Kazań oraz OHK Dinamo[13][14]. Spotkanie rozegrano w Tatneft Arena w Kazaniu i zakończyło się zwycięstwem OHK Dinamo 3:1. Pierwszego gola nowego sezonu strzelił zawodnik OHK, Michaił Bałandin w 15 min. 39 sek. meczu.
Mecze z drużynami NHL
W formie prestiżowej zorganizowano dwa towarzyskie mecze pomiędzy klubami występującymi w KHL a drużynami występującymi w północnoamerykańskiej lidze NHL[15]. 4 października 2010 SKA Sankt Petersburg rozegrała spotkanie z Carolina Hurricanes (mecz zakończony wynikiem 5:3 dla Rosjan[16]). 6 października 2010 spotkały się Dinamo Ryga z Phoenix Coyotes (mecz zakończony wynikiem 1:3 dla drużyny amerykańskiej[17]).
Mecz Gwiazd
Weekend wraz z Meczem Gwiazd KHL odbył się w dniach 5–6 lutego 2010 w Sankt Petersburgu. Do rywalizacji przystąpiły dwa zespoły: „Drużyna Jaszyna” skupiająca wybranych graczy z Konferencji Zachód (dowodził nimi Aleksiej Jaszyn) oraz „Drużyna Jagra” (na ich czele stał Czech Jaromír Jágr), do której wybrano graczy z Konferencji Wschód. Współzawodnictwo składało się z rywalizacji umiejętności oraz Meczu Gwiazd.
- Konkursy umiejętności: Drużyna Jaszyna – Drużyna Jágra 4:3[18]:
- Najszybszy zawodnik: Maksim Afinogienow (1:0)
- Najdalszy strzał: Janne Niskala (1:1)
- Slalom z krążkiem (2:1)
- Celność strzałów: Chris Simon (3:1)
- Najsilniejszy strzał: Dienis Kulasz (3:2)
- Konkurs rzutów karnych: Jewgienij Kuźniecow (3:3)
- Konkurs szybkości drużynowy (4:3)
- Mecz hokejowy: Drużyna Jaszyna – Drużyna Jágra 16:18[19]
Tabela
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty = zwycięzcy dywizji, = awans do fazy play-off
Statystyki indywidualne
Statystyki zaktualizowane po wszystkich 621 meczach rundy zasadniczej[20].
- Zawodnicy z pola łącznie
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
 Roman Červenka (Awangard) | 31 |  Aleksandr Radułow (Saławat) | 60 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 80 |
 Patrick Thoresen (Saławat) | 29 |  Pavol Demitra (Łokomotiw) | 42 | Patrick Thoresen (Saławat) | 66 |
| Siergiej Moziakin (Atłant) | 27 | Patrick Thoresen (Saławat) | 37 | Roman Červenka (Awangard) | 61 |
 Ryan Vesce (Torpedo) | 25 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 35 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 61 |
| Igor Grigorienko (Saławat) | 24 | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 35 | Pavol Demitra (Łokomotiw) | 60 |
- Obrońcy
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Deron Quint (Traktor) | 21 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 35 | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 46 |
| Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | 19 | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 35 | Ilja Nikulin (Ak Bars) | 41 |
| Aleksandr Riazancew (Awto./Saławat) | 16 |  Kevin Dallman (Barys) | 27 | Kevin Dallman (Barys) | 39 |
| Ondřej Němec (Siewierstal) | 12 |  Sandis Ozoliņš (Ryga) | 26 | Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | 38 |
| Kevin Dallman (Barys) | 12 | Danny Groulx (Torpedo) | 23 | Deron Quint (Traktor) | 32 |
- Bramkarze
| Skuteczność interwencji (w %) | Średnia goli straconych (na mecz) | Mecze bez straty gola | Zwycięstwa meczowe | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Witalij Jeriemiejew (Barys) | 92,7 | Konstantin Barulin (Atłant) | 1,91 | Dominik Hašek (Spartak) | 7 |  Karri Rämö (Awangard) | 33 |
| Petri Vehanen (Ak Bars) | 92,7 | Karri Rämö (Awangard) | 1,97 | Konstantin Barulin (Atłant) | 6 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 25 |
 Erik Ersberg (Saławat) | 92,6 |  Wital Kowal (Atłant) | 2,05 | Karri Rämö (Awangard) | 5 |  Dimitrij Kotschnew (Łokomotiw) | 24 |
| Konstantin Barulin (Atłant) | 92,5 | Jakub Štěpánek (SKA) | 2,05 | Erik Ersberg (Saławat) | 4 | Dominik Hašek (Spartak) | 23 |
| Karri Rämö (Awangard) | 92,5 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 2,10 | Rastislav Staňa (Siewierstal) | 4 |  Bernd Brückler (Torpedo) | 22 |
- Pozostałe
| Klasyfikacja +/− | Zwycięskie gole | Minuty kar | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Aleksiej Morozow (Ak Bars) | +27 | Roman Červenka (Awangard) | 7 | Josh Gratton (Witiaź) | 374 |
| Aleksandr Radułow (Saławat) | +27 | Geoff Platt (Mińsk) | 7 | Darcy Verot (Witiaź) | 169 |
| Jewgienij Miedwiediew (Ak Bars) | +26 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 6 | Jewgienij Artiuchin (SKA) | 115 |
| Witalij Nowopaszyn (Barys) | +25 | Josef Vašíček (Łokomotiw) | 6 | Wadim Chomicki (Atłant) | 114 |
| Aleksiej Kajgorodow (Magnitogorsk) | +25 | Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | 6 | Chris Simon (Witiaź/Dinamo Moskwa) | 111 |
Faza play-off
Rozstawienie
Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Awangard Omsk uzyskała najlepszy wynik punktowy w lidze, zdobywając 118 punktów w 54 spotkaniach – tym samym nagrodzona została Pucharem Kontynentu. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Ak Bars Kazań, Łokomotiw Jarosław oraz OHK Dinamo.
- Konferencja Wschód
- Awangard Omsk – mistrz Dywizji Czernyszowa i Konferencji Wschód w sezonie zasadniczym, zdobywca Pucharu Kontynentu oraz 118 punktów
- Ak Bars Kazań – mistrz Dywizji Charłamowa, 105 punktów
- Saławat Jułajew Ufa – 109 punktów (38 zwycięstw)
- Mietałłurg Magnitogorsk – 100 punktów (33 zwycięstwa)
- Jugra Chanty-Mansyjsk – 87 punktów (28 zwycięstwa)
- Sibir Nowosybirsk – 83 punkty (28 zwycięstwa)
- Barys Astana – 77 punktów (24 zwycięstwa)
- Nieftiechimik Niżniekamsk – 75 punktów (25 zwycięstwa)
- Konferencja Zachód
- Łokomotiw Jarosław – mistrz Dywizji Tarasowa i Konferencji Zachód w sezonie zasadniczym oraz 108 punktów
- OHK Dinamo – mistrz Dywizji Bobrowa, 96 punktów
- SKA Sankt Petersburg – 96 punktów (32 zwycięstwa)
- Atłant Mytiszczi – 91 punktów (32 zwycięstwa)
- Siewierstal Czerepowiec – 89 punkty (30 zwycięstw)
- Spartak Moskwa – 82 punkty (26 zwycięstw)
- Dynamo Ryga – 81 punktów (27 zwycięstw)
- Dynama Mińsk – 74 punkty (25 zwycięstw)
Schemat play-off
Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi toczona w fazie play-off, która rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym, ma przywilej roli gospodarza ewentualnego siódmego meczu w rywalizacji. Przy tym zdobywca Pucharu Kontynentalnego (w tym wypadku Awangard Omsk) jest zawsze gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, co oznacza, że klub wyżej rozstawiony rozgrywa w roli gospodarza mecze nr 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa w swojej hali mecz trzeci, czwarty i ewentualnie szósty.
W razie braku rozstrzygnięcia po regulaminowych 60 minutach meczu, rozgrywana jest dogrywka aż do uzyskania w niej zwycięskiego gola. W przeciwieństwie do sezonu zasadniczego, dogrywka trwa 20 minut (w sezonie regularnym 5 minut). Brak rozstrzygnięcia w dogrywce skutkuje zarządzeniem kolejnych 20 minut (druga dogrywka) itd., aż do wyłonienia zwycięzcy meczu. Tym samym w fazie play-off nie obowiązuje rozstrzygnięcie meczu w drodze rzutów karnych (w sezonie zasadniczym rzuty karne zarządza się w razie braku rozstrzygnięcia po 5-minutowej dogrywce).
Faza play-off rozpoczęła się 23 lutego 2011, a zakończyła 16 kwietnia 2011.
| Ćwierćfinały Konferencji | Półfinały Konferencji | Finały Konferencji | Finał o Puchar Gagarina | |||||||||||||||
| 1 | Łokomotiw Jarosław | 4 | 1 | Łokomotiw Jarosław | 4 | |||||||||||||
| 8 | Dynama Mińsk | 3 | 7 | Dinamo Ryga | 1 | | ||||||||||||
| 2 | OHK Dinamo | 2 | Konferencja Zachód | |||||||||||||||
| 7 | Dinamo Ryga | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Łokomotiw Jarosław | 2 | ||||||||||||||||
| 4 | Atłant Mytiszczi | 4 | ||||||||||||||||
| 3 | SKA Sankt Petersburg | 4 | ||||||||||||||||
| 6 | Spartak Moskwa | 0 | ||||||||||||||||
| 4 | Atłant Mytiszczi | 4 | 3 | SKA Sankt Petersburg | 3 | |||||||||||||
| 5 | Siewierstal Czerepowiec | 2 | 4 | Atłant Mytiszczi | 4 | | ||||||||||||
| Z | Atłant Mytiszczi | 1 | ||||||||||||||||
| W | Saławat Jułajew Ufa | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Awangard Omsk | 4 | 1 | Awangard Omsk | 3 | |||||||||||||
| 8 | Nieftiechimik Niżniekamsk | 3 | 4 | Mietałłurg Magnitogorsk | 4 | |||||||||||||
| 2 | Ak Bars Kazań | 4 | ||||||||||||||||
| 7 | Barys Astana | 0 | ||||||||||||||||
| 3 | Saławat Jułajew Ufa | 4 | ||||||||||||||||
| 4 | Mietałłurg Magnitogorsk | 3 | ||||||||||||||||
| 3 | Saławat Jułajew Ufa | 4 | ||||||||||||||||
| 6 | Sibir Nowosybirsk | 0 | Konferencja Wschód | |||||||||||||||
| 4 | Mietałłurg Magnitogorsk | 4 | 2 | Ak Bars Kazań | 1 | |||||||||||||
| 5 | Jugra Chanty-Mansyjsk | 2 | 3 | Saławat Jułajew Ufa | 4 | |||||||||||||
Ćwierćfinały konferencji
- Wschód
Awangard Omsk – Nieftiechimik 4:3 (1:2d., 1:0d., 2:3, 3:1, 1:4, 3:2, 7:3)
Ak Bars Kazań – Barys Astana 4:0 (1:0, 3:0, 6:1, 4:2)
Saławat Jułajew Ufa – Sibir Nowosybirsk 4:0 (5:2, 3:1, 6:2, 5:0)
Mietałłurg Magnitogorsk – Jugra Chanty-Mansyjsk 4:2 (4:2, 1:2, 3:4, 2:1, 4:3d., 4:1)
- Zachód
Łokomotiw Jarosław – Dynama Mińsk 4:3 (7:4, 1:4, 1:4, 4:2, 2:1d., 3:5, 6:1)
OHK Dinamo – Dinamo Ryga 2:4 (1:2d., 8:4, 1:5, 1:2d., 3:1, 1:2d.)
SKA Sankt Petersburg – Spartak Moskwa 4:0 (4:3d., 4:3d., 5:2, 4:3)
Atłant Mytiszczi – Siewierstal Czerepowiec 4:2 (3:2d., 2:5, 1:2, 8:1, 2:1, 1:0)
Półfinały konferencji
- Wschód
Awangard Omsk – Mietałłurg Magnitogorsk 3:4 (2:4, 3:4d., 6:3, 3:2d., 4:3d., 1:2, 0:2)
Ak Bars Kazań – Saławat Jułajew Ufa 1:4 (2:3d., 1:3, 1:2d., 4:0, 0:1)
- Zachód
Łokomotiw Jarosław – Dinamo Ryga 4:1 (4:2, 3:5, 8:4, 6:2, 5:4d.)
SKA Sankt Petersburg – Atłant Mytiszczi 3:4 (5:3, 1:3, 3:0, 2:1d., 1:3, 1:2, 1:2d.)
Finały konferencji
- Wschód
Saławat Jułajew Ufa – Mietałłurg Magnitogorsk 4:3 (4:3, 4:0, 1:2d., 4:2, 3:4, 3:5, 1:0)
- Zachód
Łokomotiw Jarosław – Atłant Mytiszczi 2:4 (1:6, 2:3d., 1:3, 4:2, 3:2d., 2:8)
Puchar Gagarina
Saławat Jułajew Ufa – Atłant Mytiszczi 4:1 (2:1d., 3:1, 3:2, 0:4, 3:2)
Statystyki indywidualne
Statystyki zaktualizowane po wszystkich 86 meczach fazy play-off[21].
- Zawodnicy z pola łącznie
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Gleb Klimienko (Magnitogorsk) | 10 | Pavol Demitra (Łokomotiw) | 15 | Josef Vašíček (Łokomotiw) | 22 |
| Aleksandr Kalanin (Łokomotiw) | 9 | Josef Vašíček (Łokomotiw) | 15 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 21 |
| Aleksandr Galimow (Łokomotiw) | 9 | Patrick Thoresen (Saławat) | 15 | Pavol Demitra (Łokomotiw) | 21 |
| Igor Grigorienko (Saławat) | 8 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 15 | Patrick Thoresen (Saławat) | 18 |
| Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 8 | Giennadij Czuriłow (Łokomotiw) | 13 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 18 |
- Obrońcy
| Gole | Asysty | Punkty | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 8 | Kiriłł Kolcow (Saławat) | 9 | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | 13 |
| Ilja Gorochow (Atłant) | 5 | Sandis Ozoliņš (Ryga) | 7 | Ilja Gorochow (Atłant) | 12 |
| Jaroslav Obšut (Atłant) | 5 | Witalij Atiuszow (Magnitogorsk) | 7 | Kiriłł Kolcow (Saławat) | 11 |
| Miroslav Blaťák (Saławat) | 4 | Ilja Gorochow (Atłant) | 7 | Jaroslav Obšut (Atłant) | 10 |
| Aleksiej Piepielajew (Jugra) | 3 | Peter Podhradský (Mińsk) | 6 | Peter Podhradský (Mińsk) | 8 |
- Bramkarze
| Skuteczność interwencji (w %) | Średnia goli straconych (na mecz) | Mecze bez straty gola | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Petri Vehanen (Ak Bars) | 95,7 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 1,32 | Petri Vehanen (Ak Bars) | 3 |
| Wasilij Koszeczkin (Siewierstal) | 94,6 | Erik Ersberg (Saławat) | 1,93 | Erik Ersberg (Saławat) | 3 |
| Robert Esche (Mińsk) | 94,2 | Robert Esche (Mińsk) | 1,95 | Konstantin Barulin (Ak Bars) | 2 |
| Erik Ersberg (Saławat) | 93,3 | Konstantin Barulin (Ak Bars) | 2,05 | Witalij Kolesnik (Saławat) | 1 |
| Gieorgij Giełaszwili (Magnitogorsk) | 92,9 | Jakub Štěpánek (SKA) | 2,15 | Jakub Štěpánek (SKA) | 1 |
- Pozostałe
| Klasyfikacja +/− | Zwycięskie gole | Minuty kar | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Ilja Gorochow (Atłant) | +12 | Gleb Klimienko (Magnitogorsk) | 3 | Fiodor Fiodorow (Atłant) | 65 |
| Karel Rachůnek (Łokomotiw) | +11 | Igor Musatow (Atłant) | 3 | Iwan Niepriajew (Atłant) | 49 |
| Patrick Thoresen (Ufa) | +11 | Władimir Antipow (Saławat) | 3 | Aleksandr Radułow (Saławat) | 42 |
| Dienis Dienisow (SKA) | +9 | Siergiej Moziakin (Atłant) | 2 | Jordan Henry (Mińsk) | 33 |
| Dienis Griebieszkow (SKA) | +9 | Igor Grigorienko (Saławat) | 2 | Aleksandr Koroluk (Łokomotiw) | 32 |
| Zwycięstwa bramkarzy | Erik Ersberg (Saławat) | 15 |
| Strzały na bramkę | Siergiej Moziakin (Atłant) | 77 |
Skład triumfatorów
Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Saławatu Jułajew Ufa – w sezonie 2010/11:
Szkoleniowcy:
Bramkarze: | Obrońcy: | Napastnicy: |
Nagrody, trofea i wyróżnienia
Trofea drużynowe
- Puchar Otwarcia: OHK Dinamo
- Puchar Kontynentu: Awangard Omsk
- Puchar Gagarina: Saławat Jułajew Ufa
- Nagroda Wsiewołoda Bobrowa (dla najskuteczniejszej drużyny w sezonie): Saławat Jułajew Ufa (269 goli w 75 meczach – 210 w sezonie regularnym plus 59 w fazie play-off).
Zawodnicy miesiąca i etapów
| Miesiąc | Bramkarz | Obrońca | Napastnik | Pierwszoroczniak |
|---|---|---|---|---|
| Wrzesień[22] | Bernd Brückler (Torpedo) | Sandis Ozoliņš (Dinamo Ryga) | Dienis Płatonow (Magnitogorsk) | Jarosław Chabarow (Magnitogorsk) |
| Październik[23] | Michaił Biriukow (Jugra) | Maksim Sołowjow (OHK Dinamo) | Roman Červenka (Awangard) | Aleksandr Osipow (Amur) |
| Listopad[24] | Karri Rämö (Awangard) | Johan Fransson (SKA) | Siergiej Moziakin (Atłant) | Dinar Chafizullin (Witiaź) |
| Grudzień | Petri Vehanen (Ak Bars) | Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) | Siergiej Moziakin (Atłant) | Aleksandr Pankow (Saławat) |
| Styczeń[25] | Dominik Hašek (Spartak) | Kevin Dallman (Barys) | Pavol Demitra (Łokomotiw) | Grigorij Żełdakow (Spartak) |
| Luty[26] | Petri Vehanen (Ak Bars) | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | Aleksandr Radułow (Saławat) | Michaił Stefanowicz (Dynama Mińsk) |
| Ćwierćfinały konferencji | Petri Vehanen (Ak Bars) | Kiriłł Kolcow (Saławat) | Mattias Weinhandl (SKA) | Grigorij Żełdakow (Spartak) |
| Półfinały konferencji | Erik Ersberg (Saławat) | Karel Rachůnek (Łokomotiw) | Aleksandr Galimow (Łokomotiw) | Pawieł Zdunow (Magnitogorsk) |
| Marzec[27] | Erik Ersberg (Saławat) | Marat Kalimulin (Łokomotiw) | Gleb Klimienko (Magnitogorsk) | Pawieł Zdunow (Magnitogorsk) |
| Finały konferencji[28] | Konstantin Barulin (Atłant) | Kiriłł Kolcow (Saławat) | Siergiej Fiodorow (Magnitogorsk) | Pawieł Zdunow (Magnitogorsk) |
| Puchar Gagarina[29] | Konstantin Barulin (Atłant) | Andriej Kutiejkin (Atłant) | Jan Marek (Atłant) | – |
Nagrody indywidualne
Podczas uroczystości w dniu 20 maja 2011 wręczono 20 nagród (Nagroda Wsiewołoda Bobrowa oraz indywidualne wyróżnienia)[30]:
- Złoty Kij – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) sezonu regularnego: Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)
- Mistrz Play-off – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off: Konstantin Barulin (Atłant Mytiszczi)
- Nagroda dla najskuteczniejszego strzelca sezonu: Czech Roman Červenka (Awangard Omsk) – 31 goli w sezonie zasadniczym.
- Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika (punktacja kanadyjska): Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – w sezonie regularnym uzyskał 80 punktów (20 goli i 60 asyst).
- Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy: Czech Karel Rachůnek (Łokomotiw Jarosław) – uzyskał 46 punkty (11 goli i 35 asyst).
- Nagroda „Sekundy” (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszego gola w meczu):
- Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – strzelił bramkę w 6. sekundzie meczu Saławat-Jugra Chanty-Mansyjsk 10.10.2010.
- Andriej Pierwyszyn (Awangard Omsk) – w fazie play-off podczas trzeciej dogrywki meczu uzyskał gola w 109. minucie 11. sekundzie spotkania Awangard Omsk-Mietałłurg Magnitogorsk 15.03.2011.
- Nagroda Walentina Sycza (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem): Nikołaj Kuriapow (Saławat Jułajew Ufa).
- Nagroda Andrieja Starowojtowa (Złoty Gwizdek) (dla najlepszego sędziego sezonu): Eduard Odins z Rygi.
- Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): Aleksiej Morozow (Ak Bars Kazań) – uzyskał wynik +27 w 53 meczach.
- Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): Iwan Tkaczenko (Łokomotiw Jarosław) – 220 rozegranych meczów.
- Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu napastników w sezonie regularnym): Matt Ellison, Ryan Vesce, Charles Linglet (Torpedo Niżny Nowogród) – razem zgromadzili 58 goli.
- Najlepszy Trener Sezonu: Czech Miloš Říha (Atłant Mytiszczi).
- Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny): 41-letni napastnik Siergiej Fiodorow (Mietałłurg Magnitogorsk).
- Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa: Pawieł Zdunow (Mietałłurg Magnitogorsk).
- Dżentelmen na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika – honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem): obrońca Witalij Nowopaszyn (Barys Astana, 53 mecze, 5 gole, 13 asysty, +22 punkty i 22 minuty kar) oraz napastnik Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi, 77 mecze, 35 gole, 47 asysty, +8 punkty i 14 minut kar).
- Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów): Konstantin Barulin (Atłant Mytiszczi).
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu):
- Erik Ersberg (Saławat Jułajew Ufa) – bramkarz,
- Kiriłł Kolcow (Saławat Jułajew Ufa) – obrońca,
- Sandis Ozoliņš (Dinamo Ryga) – obrońca,
- Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – napastnik (po raz drugi z rządu),
- Igor Grigorienko (Saławat Jułajew Ufa) – napastnik,
- Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi) – napastnik (po raz drugi z rządu).
- Nagroda dla najlepszego komentatora TV sezonu: Oleg Mozaliew (KHL-TV) i Andriej Jurtajew (Rossija 2).
- Tytuł najlepszego kanału telewizyjnego: stacja 100-TV (Petersburg).
- Nagroda Dmitrija Ryżkowa (dla najlepszego dziennikarza hokejowego): Pawieł Łysenkow (korespondent gazety Sowietskij Sport).
Ostateczna kolejność
Przypisy
- ↑ Wojciech Święch: KHL: Zmiana trenera w Metallurgu, fuzja Dynama Moskwa z lokalnym rywalem. sportowefakty.pl. [dostęp 2010-04-10]. (pol.).
- ↑ Stockholm will in die KHL, sport1.de [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-24] (niem.).
- ↑ Hradec Králové dál sní o KHL. Potřebuje na ní patnáct milionů eur | Hospodářské noviny (IHNED.cz), hn.ihned.cz [dostęp 2017-11-24] (cz.).
- ↑ KHL: Czeski klub podpisał umowę, pożegnania w Torpedo – WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Vetra signs agreement | KHL.
- ↑ Завершен прием заявок от клубов, желающих вступить в КХЛ: Новости: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), khl.ru [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Владимир Шалаев: Серьезно рассматриваем только «Югру» и «Будевельник», sovsport.ru [dostęp 2017-11-24].
- ↑ The new KHL clubs. khl.ru. [dostęp 2010-05-18]. (ang.).
- ↑ http://www.gzt.ru/topnews/sport/-popechiteljskii-sovet-dinamo-soglasen-objedinitj-/300926.html?from=indexshortnews.
- ↑ Растислав Станя: Я люблю играть чаще: News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Hradec Kralove przeniósł się do Popradu by wystąpić w KHL! – eurosport.interia.pl, sport.interia.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Kontynentalna Liga Hokejowa na Bliskim Wschodzie? – WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ a b Календарь 2010/2011. khl.ru. [dostęp 2010-07-29]. (ros.).
- ↑ Kazaň a OHK Dinamo otvoria novú sezónu 8. septembra. hokej.sk. [dostęp 2010-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 września 2014)]. (słow.).
- ↑ Hurricanes and Coyotes to play Russian clubs. nhl.com. [dostęp 2010-05-28]. (ang.).
- ↑ Hurricanes przegrali w Rosji. hokej.net. [dostęp 2010-10-04]. (pol.).
- ↑ „Kojoty” zwycięskie w Rydze. hokej.net. [dostęp 2010-10-06]. (pol.).
- ↑ Yashin 4-3 Jagr Superskills competition. khl.ru. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
- ↑ Jagr 18-16 Yashin. khl.ru. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
- ↑ Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
- ↑ Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
- ↑ September’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
- ↑ October’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2010-11-03]. (ang.).
- ↑ November’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2010-12-02]. (ang.).
- ↑ January’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-02-01]. (ang.).
- ↑ February’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-03-01]. (ang.).
- ↑ March’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).
- ↑ SITA: Barulin, Koľcov a Fiodorov hráčmi finále konferencií. hokej.sk. [dostęp 2011-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)]. (słow.).
- ↑ Players of the Final. khl.ru. [dostęp 2011-04-19]. (ang.).
- ↑ The League’s Finest. khl.ru. [dostęp 2011-05-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona rozgrywek KHL
- KHL na stronie hokej.sk. hokej.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-22)].
- Kalendarz sezonu regularnego (pdf) (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Gagarin Cup