KHL (2012/2013)

KHL 2012/2013
2011/20122013/2014
Szczegóły
Państwo

 Czechy

Liczba zespołów

26

Runda zasadnicza
Termin

4 września 2012 – 17 kwietnia 2013

Liczba kolejek

52

Liczba meczów

676

Liczba bramek

3599

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Dinamo Moskwa
Konferencja Wschodnia: Traktor Czelabińsk

Król strzelców

Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk)

Najskuteczniejszy zawodnik

Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk)

Runda finałowa
Liczba meczów

84

Bramki

385

Zwycięzca

Dinamo Moskwa

Król strzelców

Wiktor Tichonow (SKA Sankt Petersburg)

Najskuteczniejszy zawodnik

Wiktor Tichonow (SKA Sankt Petersburg)

Sezon KHL 2012/2013 – piąty sezon ligi KHL rozgrywany na przełomie 2012 i 2013.

Kluby uczestniczące

Kluby starające się o angaż

Jeszcze przed zakończeniem sezonu 2011/2012 rozpoczęto rozmowy i przymiarki względem składu ligi w nowej edycji. W marcu 2012 prezes ligi, Aleksandr Miedwiediew poparł ideę, aby od nowego sezonu klub HC Lev Poprad zmienił swoją siedzibę z Popradu do Pragi (przemawia za tym m.in. większa hala oraz wsparcie czeskiego związku hokeja na lodzie). Jednocześnie zapewnił, że Słowacja miała mieć nadal swojego przedstawiciela w KHL, którym byłby Slovan Bratysława. Swoją akcesję powstrzymuje nadal włoski klub Milano Rossoblu[1]. Finalnie liga KHL ma skupiać w przyszłości 32 kluby[2]. 29 marca 2012 Slovan Bratysława oficjalnie złożył aplikację uczestnictwa w lidze KHL w sezonie 2012/2013[3]. Zgodę na występy w KHL udzieliła klubowi wcześniej Słowacka Federacja Hokeja na Lodzie. 24 kwietnia 2012 klub pod nazwą HC Lev Praga złożył oficjalnie aplikację uczestnictwa w KHL, w tym niezbędne gwarancje finansowe[4]. W zamierzeniu mecze czeskiej drużyny miały być rozgrywane w hali O2 Arena[5] (później okazało się to niemożliwe[6]). W kwietniu 2012 roku prezydent ligi Aleksandr Miedwiediew przyznał, że oba kluby (Lev i Slovan) „definitywnie będą grać” w KHL. Poza nimi do rozgrywek ma zostać przyjęty ukraiński Donbas Donieck (w tym przypadku problem miała stanowić zbyt mała pojemność hali – jedynie 4 500 – jednakże prezydent KHL stwierdził, iż władze ligi póki co przymkną oko na tę okoliczność)[7]. 21 maja 2012 poinformowano, że wykluczony jest występ w lidze klubu z Popradu, zaś pod znakiem zapytania stał dalszy udział w lidze Witiazia Czechow (w czerwcu 2012 zaakceptowano jego uczestnictwo) i Awtomobilista Jekaterynburg[8]. Na początku czerwca 2012 roku Donbas Donieck jako pierwszy z debiutantów otrzymał dokument oficjalnego potwierdzenia przyjęcia do KHL[9]. Z kolei inny ukraiński klub Berkut Kijów ma plan wstąpienia w ciągu dwóch lat do KHL (obecnie gra w rodzimych rozgrywkach Profesionalna Chokejna Liha)[10].

W czerwcu 2012 Aleksandr Miedwiediew podczas odbywającego się spotkania trenerów i ekspertów hokejowych w Barcelonie zaanonsował projekt, w myśl którego KHL ma liczyć 64 zespoły. Według jego propozycji 32 drużyny miałyby pochodzić z państw byłego bloku ZSRR (obecnie Rosja, Łotwa, Ukraina, Białoruś, Kazachstan), zaś druga połowa stanowiłaby „europejską konferencję” rozgrywek, która skupiałaby zespoły z najlepszych lig Europy[11]. Konferencja zostałaby podzielona na dwie dywizje po 16 klubów – „skandynawską” i „centralną”. Zespoły ze Skandynawii wystawiłyby Finlandia, Szwecja, Norwegia i Dania. Dywizja centralna miałaby swoich przedstawicieli z Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Czech, Słowacji, Słowenii, Chorwacji, Francji, Włoch, Wielkiej Brytanii, Holandii czy z Belgii. Śmiały pomysł Miedwiediewa mógłby być jego zdaniem realny w ostatecznym kształcie już od sezonu 2014/2015, przy założeniu chętnych do wstąpienia i uczestnictwa (warunkiem byłby przede wszystkim limit budżetu klubowego wynoszący minimum 15 mln, a maksymalnie 50 mln Euro). Dodatkowo Miedwiediew ma w zamiarze inicjatywę pojedynku o prymat w światowym hokeju klubowym, który miałby polegać na rywalizacji pomiędzy zwycięzcami lig NHL i KHL[12].

Uczestnicy

W poprzedniej edycji KHL 2011/2012 brało udział 23 kluby. Do rozgrywek 2012/2013, po rocznej przerwie, powróciła drużyna Łokomotiwu Jarosław, która została wycofana w poprzedniej edycji wskutek katastrofy lotniczej 7 września 2011 (od września 2011 do marca 2012 Łokomotiw brał udział w rozgrywkach Wysszaja Chokkiejnaja Liga).

Ponadto przyjęto trzy nowe kluby: HC Lev Praga, Slovan Bratysława i Donbas Donieck. Łącznie w sezonie wystąpi 26 zespołów z siedmiu państw (14 w Konferencji Zachód i 12 w Konferencji Wschód). 26 czerwca 2012 poinformowano o nowym podziale klubów w dywizjach[13] (według niej rozdzielono kluby moskiewskie).

DywizjaKlubMiastoRok zał.Rok doł.TrenerKapitan drużynyLodowiskoPojemność
Konferencja Zachód
BobrowaDinamo MoskwaRosja Moskwa2010Niemcy Oļegs ZnaroksRosja Jurij BabienkoMegasport Arena12 126
Dinamo RygaŁotwa Ryga2008Łotwa Artis ĀbolsŁotwa Guntis GalviņšArēna Rīga10 300
Donbas DonieckUkraina Donieck20012012Słowacja Július ŠuplerUkraina Serhij WarłamowPS Drużba4 130
HC Lev PragaCzechy Praga20122012Czechy Václav SýkoraCzechy Jiří NovotnýTipsport/O2 Arena6 995
SKA Sankt PetersburgRosja Petersburg19461992Finlandia Jukka JalonenPałac Lodowy12 300
Slovan BratysławaSłowacja Bratysława19212012Czechy Rostislav ČadaSłowacja Miroslav ŠatanSamsung-Arena8 025
Witiaź CzechowRosja Czechow20042005Rosja Jurij LeonowRosja Daniił MarkowPZ Witiaź3 300
TarasowaAtłant MytiszcziRosja Mytiszczi20052005Rosja Siergiej SwietłowBiałoruś Kanstancin KalcouMytiszczi Arena7 000
CSKA MoskwaRosja Moskwa1946Rosja Wiaczesław BucajewRosja Siergiej SzyrokowPSZ CSKA5 600
Dynama MińskBiałoruś Mińsk20042008Białoruś Alaksandr AndryjeuskiFinlandia Jere KaralahtiMińsk-Arena15 000
Łokomotiw JarosławRosja Jarosław19491987Stany Zjednoczone Tom RoweBiałoruś Alaksiej KalużnyArena 20009 000
Siewierstal CzerepowiecRosja Czerepowiec19561989Rosja Andriej NazarowRosja Jewgienij KietowPL Czerepowiec6 000
Spartak MoskwaRosja Moskwa19462007Rosja Fiodor KanariejkinSłowacja Branko RadivojevičLDS Sokolniki5 000
Torpedo Niżny NowogródRosja Niżny Nowogród19472007Rosja Wiaczesław RjanowRosja Jewgienij WarłamowPS Związków Zaw.5 500
Konferencja Wschód
CharłamowaAk Bars KazańRosja Kazań19561992Rosja Walerij BiełowRosja Aleksiej MorozowTatneft Arena10 000
Awtomobilist JekaterynburgRosja Jekaterynburg20062009Rosja Igor UłanowRosja Aleksiej SimakowKKR Uralec5 500
Jugra Chanty-MansyjskRosja Chanty-Mansyjsk20062010Rosja Siergiej SzepeliewRosja Igor MagoginArena Jugra5 500
Mietałłurg MagnitogorskRosja Magnitogorsk19501990Kanada Paul MauriceRosja Dienis PłatonowAriena Mietałłurg7 700
Nieftiechimik NiżniekamskRosja Niżniekamsk19681995Rosja Władimir GołubowiczSłowacja Martin CibákSCC Arena5 500
Traktor CzelabińskRosja Czelabińsk19472006Rosja Walerij BiełousowRosja Władimir AntipowTraktor Arena7 500
CzernyszowaAmur ChabarowskRosja Chabarowsk19662006Rosja Jewgienij PopichinRosja Dmitrij TarasowPlatinum Arena7 100
Awangard OmskRosja Omsk19501991Finlandia Petri MatikainenRosja Aleksandr FrołowArena Omsk10 318
Barys AstanaKazachstan Astana19992008Rosja Władimir KrikunowKazachstan Dmitrij UpperPS Kazachstan5 532
Mietałłurg NowokuźnieckRosja Nowokuźnieck19491992Rosja Anatolij JemielinRosjaPS Kuźnieck8 040
Saławat Jułajew UfaRosja Ufa19571992Rosja Władimir Jurzinow Jr.Rosja Witalij ProszkinUfa-Ariena8 400
Sibir NowosybirskRosja Nowosybirsk19622002Rosja Dmitrij KwartalnowRosja Maksim KriwonożkinPSZ Sibir7 400

Legenda: Rok zał. – rok założenia klubu, Rok doł. – rok dołączenia do KHL, PS – Pałac Sportowy, PSZ – Pałac Sportów Zimowych, PZ – Pałac Zimowy, PL – Pałac Lodowy

KHL Draft 2012

26 maja 2012 w hali Traktor Arena w Czelabińsku odbył się czwarty w historii KHL draft młodych zawodników[14]. Biorący udział w wyborze zostali uprzednio podzieleni na dwie grupy:

  • absolwentów szkół hokejowych w wieku 17 lat (przy czym wiek określał rok urodzenia, a nie precyzyjnie dzień i miesiąc narodzin),
  • zawodników w wieku 17–21 lat, występujących w rozgrywkach pod egidą Rosyjskiej Federacji, jednak obecnie nie związanych kontraktem z żadnym z klubów rozgrywek KHL, WHL (niższa klasa ligowa) oraz MHL (rozgrywki juniorskie) i co do których praw nie posiadają żadne z klubów ligi.

Pierwsze cztery miejsca w drafcie zostały przekazane, a następnie rozlosowane pomiędzy trzema najsłabszymi klubami poprzedniego sezonu (Witiaź, Awtomobilist i Sibir) oraz czwartym, powracającym do ligi Łokomotiwem Jarosław (wysoką pozycję do wyborów przekazano z zamiarem odrodzenia jego świetności). Pierwsze miejsce przypadło Sibirowi, drugie Łokomotiwowi, trzecie wylosował Witiaź, a czwarte Awtomobilist. W toku ustaleń tych klubów z innymi zespołami KHL, dotyczącymi wcześniejszych przekazań zawodników, ich miejsca zostały oddane umówionym zespołom. W drafcie uczestniczyły kluby Lev Praga, Slovan Bratysława i Donbas Donieck, jeszcze przed oficjalnym ich przyjęciem do KHL.

Łącznie sklasyfikowano 5 rund draftu, w których znalazło się 167 graczy. W pierwszej rundzie wybrano 32 graczy, w drugiej 38, w trzeciej 36, w czwartej 27, w piątej 34. Z nr 1 został wybrany Dienis Aleksandrow (wybrany przez Sibir, przekazany do SKA, występował w Krylja Sowietow Moskwa), nr 2 Aleksandr Barkov (wybrany przez Łokomotiw, występował w Tappara Tampere), nr 3 Rinat Walijew (wybrany z miejsca dla Witiazia, przekazanego Ak Barsowi Kazań, występował w AK Barsie), z nr 4 Nikita Zadorow (wybrany z miejsca dla Awtomobilistu, przekazanego do CSKA, występował w CSKA), z nr 5 Wiktor Bałdajew (wybrany z miejsca dla Spartaka, przekazanego do Atłanta, występował w Kristałłu Elektrostal). Najwyżej w drafcie sklasyfikowanym nierosyjskim graczem był z nr 7 Czech Radek Faksa (wybrany przez Nieftichimik, występował w Kitchener). Z nr 31 został wybrany przez HC Lev Praga Tomas Rachůnek (młodszy brat zmarłego w katastrofie lotniczej w Jarosławiu w 2011 Karela Rachůnka).

Regulamin i umowa z NHL

Nowości w regulaminie

W lipcu 2012 roku przyjęto nowe zmiany w regulaminie KHL.

  • W życie wejdzie przepis ograniczający występy bramkarzy zagranicznych. W myśl obecnego przepisu obcokrajowiec (zawodnik nierosyjski) na pozycji bramkarza może rozegrać maksymalnie 2/3 czasu w sezonie regualarnym (tj. 2427 minut).
  • Pierwszy skład każdego klubu ligi spoza Rosji musi zawierać nie mniej niż pięciu zawodników mających możliwość reprezentowania państwa, w którym klub ma siedzibę.
  • Ustalono także wysokość pułapu wynagrodzeń, czyli limitu wydatków na pensje zawodników zatrudnionych przez jeden klub w danym sezonie (tzw. salary cap). Wynoszą one 250 mln rubli i 1,1 mld rubli. Jednakże kluby mają prawo wnieść apelację do władz KHL celem zniesienia pułapu względem jednego gracza, który może występować w reprezentacji Rosji lub któremu upłynął kontrakt w KHL lub takowy został anulowany.

Porozumienie z NHL

W lipcu 2012 roku zostało podpisane tzw. Memorandum Zrozumienia (ang. Memorandum of Understanding) pomiędzy władzami KHL i NHL[15]. Treść umowy potwierdza potrzebę respektowania zawodowych kontraktów hokeistów w obu ligach i zobowiązuje obie strony do śledzenia zestawu procedur mających na celu uniknięcie sytuacji konfliktowych powstałych podczas transferowania zawodników z jednej ligi do drugiej. Pierwsza umowa tego typu została podpisana przed poprzednim sezonem w dniu 30 czerwca 2011 roku. Nowy protokół parafowali prezydent KHL, Aleksandr Miedwiediew i zastępca komisarza NHL, Bill Daly. Zapisy umowy są ważne do 30 czerwca 2013 roku. Porozumienie zawiera osiem punktów, które określają, że ligi będą wymieniać dane na temat wszelkich graczy, którzy mają obowiązujące kontrakty z klubami KHL i NHL (1), obie ligi mają obowiązek aktualizować bazę danych kontraktów zawodników co tydzień po najnowszych zmianach (2), obie ligi powinny wymieniać swoje listy wolnych agentów (3), KHL i NHL będą szanować nawzajem swoje kontrakty oraz uznawać i wspierać główną zasadę, iż zawodnic w ramach umowy z klubem z jednej ligi nie może wypełniać żadnych zobowiązań wobec klubu z innej ligi w okresie obowiązującej go umow (4), w razie jakiegokolwiek konfliktu lub nieporozumienia obie strony wyznaczają oficjalnych przedstawicieli do prowadzenia negocjacji (5), celem negocjacji strony zobowiązują się dostarczyć wszystkie dokumenty dotyczące danego gracza (6), miejscem prowadzenia negocjacji są Toronto lub Nowy Jork (7), NHL i KHL są zobowiązane zrobić wszystko co w ich mocy, aby osiągnąć porozumienie dotyczące każdego gracza kwestionującego status umowy, w tym przypadku konfliktów pracowniczych, sporów umownych itp. W razie gdyby nie udało się osiągnąć konsensusu, każda ze stron zastrzega prawo do działania w taki sposób, który uzna za stosowny w takich okolicznościach (8).

Sezon regularny

Każdy z 26 zespołów rozegra 52 mecze w sezonie regularnym (po dwa spotkania każdy z każdym, co daje 50 meczów). Dodatkowo stworzono pary specjalne, w ramach których każda drużyna rozegra dwa dodatkowe mecze (Ak Bars – Saławat, Amur – Atłant, Barys – Awangard, CSKA – Spartak, Dinamo Riga – Dynama Mińsk, Dinamo Moskwa – SKA, Lev – Slovan, Łokomotiw – Siewierstal, Magnitogorsk – Traktor, Nowokuźnieck – Sibir, Torpedo – Nieftichimik, Witiaź – Donbas, Jugra – Awtomobilist)[16]. Sezon zasadniczy potrwa od 4 września 2012 do 7 lutego 2013 roku. W dniu 7 września 2012 nie odbędą się mecze w związku z rocznicą katastrofy lotniczej klubu Łokomotiw Jarosław sprzed roku.

Łącznie w 52 kolejkach rozegrano 676 meczów. Spotkania obejrzało 4 126 720 widzów, co daje średnią 6105 osób na mecz[17]. Najwyższą frekwencję spośród klubów miał Dynama Mińsk w hali Mińsk-Arena – 14 299 widzów[18].

Puchar Łokomotiwu

4 września 2012 odbyło się piąte w historii spotkanie o Puchar Łokomotiwu (wcześniej i od 2014 ponownie Puchar Otwarcia), w którym rywalizowały drużyny Dinama Moskwa (mistrz KHL) oraz Awangardu Omsk (finalista poprzedniej edycji)[19]. W meczu rozegranym w moskiewskiej Megasport Arena zwyciężyła drużyna gospodarzy Dinamo Moskwa 3:2 po serii rzutów karnych[20]. Pierwszego gola w sezonie zdobył zawodnik Awangardu, Anton Kurjanow w 7 minucie 24 sekundzie gry, zaś zwycięski najazd wykonał Aleksiej Cwietkow[21].

Mecze w Ameryce Północnej

W czerwcu 2012 roku Aleksandr Miedwiediew potwierdził zaawansowane plany rozegrania kilku meczów ligi na lodowiskach Ameryki Północnej, które miałaby się odbyć w styczniu 2013 roku[22]. Następnie potwierdzono, że dwa spotkania pomiędzy drużynami Dinamo Moskwa i SKA Sankt-Petersburg miały odbyć się 19 i 20 stycznia 2013 w dzielnicy Nowego Jorku, Brooklynie w nowo otwartej hali Barclays Center. W październiku 2012 roku poinformowano, że te mecze zostały odwołane[23] i odbędą się w Rosji.

Występy zawodników z NHL

W związku z ogłoszonym lokautem w sezonie NHL (2012/2013) tymczasowo w klubach KHL występowali zawodnicy z ligi NHL[24]. Byli to w różnym wymiarze czasowym: Nicklas Bäckström, Leo Komarov, Aleksandr Owieczkin (Dinamo Moskwa), Kaspars Daugaviņš (Dinamo Ryga), Anton Babczuk, Rusłan Fedotenko, Ołeksij Ponikarowski (Donbas), Zdeno Chára, Roman Červenka, Jiří Hudler, Jakub Voráček (Lev), Siergiej Bobrowski, Kris Letang, Ilja Kowalczuk, Władimir Tarasienko (SKA), Andrej Sekera, Ľubomír Višňovský (Slovan), Andriej Markow (Witiaź), Anton Chudobin, Viktor Stålberg, Fiodor Tiutin (Atłant), Ilja Bryzgałow, Pawieł Daciuk, Michaił Hrabouski (CSKA), Evander Kane, Joe Pavelski, Pekka Rinne (Mińsk), Artiom Anisimow, Dmitrij Kulikow, Siemion Warłamow (Łokomotiw), Tom Wandell (Siewierstal), Aleksandr Siomin, Anton Wołczenkow (Torpedo), Aleksiej Jemielin (Ak Bars), Joffrey Lupul (Awtomobilist), Siergiej Gonczar, Nikołaj Kulomin, Jewgienij Małkin (Magnitogorsk), Nail Jakupow (Nieftiechimik), Andrej Kascicyn (Traktor), Nikita Nikitin, Siarhiej Kascicyn (Awangard), Nikołaj Antropow, Victor Hedman, Ryan McDonagh (Barys)[25]. W momencie powrotu do klubów NHL na początku stycznia 2013 roku kilku zawodników zajmowało czołowe pozycje w klasyfikacjach indywidualnych ligi KHL, m.in. Siemion Warłamow zajmował pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz (1,74) i w klasyfikacji skuteczności interwencji (94,6%). W klasyfikacji kanadyjskiej drugi był Małkin (65), czwarty Owieczkin (40), piąty Kowalczuk (40), w klasyfikacji strzelców drugi Małkin (23), czwarty Owieczkin (19), w klasyfikacji asystentów pierwszy Małkin (42), piąty Gonczar (26), w klasyfikacji +/− pierwszy Kulomin (25), trzeci Małkin (23). W okresie lokautu Małkin był także najskuteczniejszym graczem ze wszystkich hokeistów występujących tymczasowo w innych ligach na świecie[26].

Mecz Gwiazd

Piąty w historii Mecz Gwiazd KHL odbył się w dniach 12–13 stycznia 2013 roku Czelabińsku w hali Traktor Arena. W wybranych składach drużyn Zachodu i Wschodu[27] znalazło się łącznie 34 graczy (po dwóch bramkarzy i trzy piątki), w tym 15 tymczasowo występujących w lidze w związku z lokautem (10 w zespole Zachodu i 5 w ekipie Wschodu). Po zakończeniu lokautu w NHL i powrocie zawodników do tej ligi, konieczna była zmiana składów ekip na Mecz Gwiazd. Zostały ogłoszone nowe zestawienia[28], w których jako jedyni z graczy NHL pozostali Ilja Kowalczuk i Pawieł Daciuk. Kapitanem Zachodu został wybrany wspomniany Kowalczuk, a Wschodu Aleksiej Morozow[29].

W pierwszy dzień weekendu przeprowadzono konkurs umiejętności, który wygrała drużyna Zachodu 6:4[30]. Na drugi dzień w Mecz Gwiazd zakończył się zwycięstwem Wschodu 18:11[31][32]. Równolegle 12 stycznia rozegrano mecz z udziałem legend hokeja. Zespołami przewodzili dwukrotni medaliści olimpijscy: Siergiej Makarow i Wiaczesław Fietisow[33]. Mecz zakończył się wynikiem 4:4[34][35].

Zmiany trenerów

Od początku sezonu pracę w klubach stracili trenerzy: Fin Kari Heikkilä[36] (Dynama Mińsk), Szwed Janne Karlsson i Aleksandr Smirnow (Atłant), Czech Josef Jandač (Lev Praga), Andriej Szajanow (Awtomobilist), Białorusin Andriej Sidorienko (Spartak), Fin Pekka Rautakallio (Dinamo Ryga)[37], Czech Miloš Říha (SKA – w chwili gdy drużyna była liderem ligi)[38], Walerij Bragin[39], Fin Hannu Jortikka (Amur)[40], Wenier Safin (Saławat)[41], Fin Kari Jalonen (Torpedo)[42].

Tabela

Tabela zaktualizowana po zakończeniu rundy zasadniczej[43].

Konferencja Zachód
Dywizja Bobrowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja SKA Sankt Petersburg5236111211182-116+65115
2Rosja Dinamo Moskwa5227361114150-115+35101
3Słowacja Slovan Bratysława5217380519124-127-378
4Czechy HC Lev Praga5223013223132-133-176
5Ukraina Donbas Donieck5217251621134-142-872
6Rosja Witiaź Czechow5211162626119-151-3255
7Łotwa Dinamo Ryga5213222231109-151-4251
Dywizja Tarasowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja CSKA Moskwa5223580114151-109+4296
2Rosja Łokomotiw Jarosław5224280018131-121+1092
3Rosja Siewierstal Czerepowiec5221165316137-117+2085
4Rosja Atłant Mytiszczi5219134421137-141-473
5Białoruś Dynama Mińsk5218513223125-148-2371
6Rosja Torpedo Niżny Nowogród5219024423142-146-469
7Rosja Spartak Moskwa5211422528106-151-4552
Konferencja Wschód
Dywizja Charłamowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja Ak Bars Kazań5228153510157-112+45104
2Rosja Traktor Czelabińsk5228032613152-120+3298
3Rosja Mietałłurg Magnitogorsk5227005713167-121+4693
4Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk5217552419144-150-677
5Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk5219430323153-163-1074
6Rosja Awtomobilist Jekaterynburg527015732104-180-7635
Dywizja Czernyszowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja Awangard Omsk5226632411149-121+28102
2Rosja Saławat Jułajew Ufa5224230617148-140+888
3Kazachstan Barys Astana5223324218175-161+1485
4Rosja Sibir Nowosybirsk5221163417124-119+584
5Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck5215312328132-177-4558
6Rosja Amur Chabarowsk5211140135115-167-5244

Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzcy dywizji,     = awans do fazy play-off

Statystyki indywidualne

Siergiej Moziakin – najskuteczniejszy zawodnik rundy zasadniczej

Statystyki zaktualizowane na dzień 18 lutego 2013 po zakończeniu rundy zasadniczej[44].

Zawodnicy z pola łącznie

GoleAsystyPunkty
Rosja Siergiej Moziakin (Magnitogorsk)35Rosja Aleksandr Radułow (CSKA)46Rosja Siergiej Moziakin (Magnitogorsk)76
Rosja Igor Skorochodow (Jugra)27Rosja Jewgienij Małkin (Magnitogorsk)42Rosja Aleksandr Radułow (CSKA)68
Szwecja Martin Thörnberg (Torpedo)26Rosja Siergiej Moziakin (Magnitogorsk)41Rosja Jewgienij Małkin (Magnitogorsk)65
Stany Zjednoczone Tim Stapleton (Mińsk)24Rosja Rienat Mamaszew (Nieftiechimik)32Norwegia Patrick Thoresen (SKA)51
Rosja Jewgienij Małkin (Magnitogorsk)23Finlandia Jori Lehterä (Sibir)31Finlandia Jori Lehterä (Sibir)48

Obrońcy

GoleAsystyPunkty
Kanada Kevin Dallman (SKA)15Rosja Rienat Mamaszew (Nieftiechimik)32Rosja Rienat Mamaszew (Nieftiechimik)42
Rosja Aleksandr Osipow (Amur / Atłant / SKA)13Kanada Cory Murphy (Mińsk)27Kanada Kevin Dallman (SKA)38
Rosja Ilja Nikulin (Ak Bars)12Rosja Siergiej Gonczar (Magnitogorsk)26Rosja Jakow Ryłow (CSKA)35
Rosja Wiktor Antipin (Magnitogorsk)10Rosja Jakow Ryłow (CSKA)25Rosja Ilja Nikulin (Ak Bars)34
Kazachstan Roman Sawczenko (Barys)10Rosja Dmitrij Kalinin (SKA)24Kanada Cory Murphy (Mińsk)32

Bramkarze

Skuteczność interwencji (w %)Średnia goli straconych (na mecz)Mecze bez straty gola
Rosja Stanisław Galimow (Atłant)94,3Słowacja Rastislav Staňa (CSKA)1,76Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal)8
Rosja Konstantin Barulin (Ak Bars)94,0Norwegia Lars Haugen (Mińsk)1,81Czechy Tomáš Pöpperle (Lev)6
Słowacja Rastislav Staňa (CSKA)93,4Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)1,85Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)5
Norwegia Lars Haugen (Mińsk)93,3Rosja Stanisław Galimow (Atłant)1,94Słowacja Jaroslav Janus (Slovan)5
Kanada Jeff Glass (Sibir)93,3Rosja Siergiej Bobrowski (SKA)1,94Rosja Siergiej Bobrowski (SKA)4
Pozostałe
Klasyfikacja +/−Zwycięskie goleMinuty kar
Finlandia Jonas Enlund (Sibir)+27Rosja Maksim Jakucenia (Traktor)8Rosja Jewgienij Artiuchin (SKA)127
Kanada Kevin Dallman (SKA)+27Rosja Siergiej Moziakin (Magnitogorsk)7Rosja Daniił Markow (Witiaź / CSKA)102
Rosja Nikołaj Kulomin (Magnitogorsk)+25Szwecja Martin Thörnberg (Torpedo)6Finlandia Jere Karalahti (Mińsk)96
Rosja Jurij Aleksandrow (SKA)+25Rosja Igor Mirnow (Saławat)6Kanada Trevor Gillies (Witiaź)95
Rosja Jewgienij Małkin (Magnitogorsk)+23Rosja Igor Radułow (CSKA)6Rosja Igor Radułow (CSKA)91

Puchar Nadziei

W sezonie 2012/2013 po raz pierwszy zorganizowano rozgrywkę o Puchar Nadziei. W jej ramach rywalizowały zespoły, które nie zakwalifikowały się do fazy play-off – dla takich drużyn po fazie zasadniczej kończył się sezon[45]. Tym samym kluby uzyskały cel sportowej walki, a ich zawodnicy dostają możliwość utrzymania formy z myślą o turniejach reprezentacyjnych. W rywalizacji uczestniczyło sześć zespołów z Konferencji Zachód (z miejsc 9-14) i cztery z Konferencji Wschód (z miejsc 9-12). Organizację turnieju zapewnił KHL, która funduje nagrody finansowe, pokrywa koszty podróży, utrzymuje sędziów[46][47]. Wpierw rozegrane zostały kwalifikacje wśród drużyn liczniejszej konferencji Zachód, a następnie półfinały i finały w konferencjach (w formule maksymalnie czterech meczów). Rywalizacja trwała do 20 marca 2013 roku[48] i decydował w niej lepszy bilans w czterech meczach (jednocześnie rywalizacja ulegała zakończeniu, gdy drużyna wygrywała trzy pierwsze mecze). Zwycięzcą turnieju i pierwszym zdobywcą Pucharu Nadziei została drużyna Dinama Ryga[49]. Triumfatorzy otrzymali nagrodę finansową w wysokości 486 tys. dolarów oraz prawo wyboru w KHL Junior Draft 2013, zaś finaliści 292 tys. dolarów[50].

Pierwszy mecz półfinałów Awtomobilist-Amur został rozstrzygnięty w trzeciej dogrywce w czasie 116:42 (tym samym trwał niewiele krócej niż inny, rekordowo długi mecz w fazie play-off tego sezonu). Zwycięskiego gola zdobył zawodnik gospodarzy, Branislav Mezei[51].

Kwalifikacje

Spartak Moskwa – Witiaź Czechow 2:2, 1:0
Dinamo Ryga – Torpedo Niżny Nowogród 4:1, 3:4 d.

Ćwierćfinały

Spartak Moskwa – Dynama Mińsk 3:4, 2:3, 3:4 d.
Dinamo Ryga – Donbas Donieck 2:3, 4:3, 3:2 d., 1:2
Awtomobilist Jekaterynburg – Jugra Chanty-Mansyjsk 2:1 d., 6:2, 1:3, 3:4 k.
Amur Chabarowsk – Mietałłurg Nowokuźnieck 4:2, 3:0, 2:3 d., 4:3

Półfinały

Dinamo Ryga – Dynama Mińsk 4:3 d., 7:4, 1:0
Awtomobilist Jekaterynburg – Amur Chabarowsk 7:2, 1:2 d., 0:3, 3:2 d.

Finał

Dinamo Ryga – Amur Chabarowsk 2:0, 4:3, 1:2, 5:3

Faza play-off

Etap play-off rozpoczął się 20 lutego 2013, a zakończył 17 kwietnia 2013 roku.

Rozstawienie

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna SKA Sankt Petersburg uzyskała najlepszy wynik punktowy z wszystkich zespołów w lidze i została nagrodzona Pucharem Kontynentu. Tym samym SKA został najwyżej rozstawioną drużyną w Konferencji Zachód. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: CSKA Moskwa (Zachód), oraz Ak Bars Kazań (pierwsze miejsce w Konferencji Wschód) i Awangard Omsk (Wschód)[52]. Pary ćwierćfinałowe konferencji ustalone zostały według pozycji na liście punktowej w konferencjach – w myśl zasady 1-8, 2-7, 3-6 i 4-5.

Konferencja Zachód
  1. SKA Sankt Petersburg – mistrz Dywizji Bobrowa i Konferencji Zachód (115 pkt)
  2. CSKA Moskwa – mistrz Dywizji Tarasowa (96 pkt)
  3. Dinamo Moskwa (101 pkt)
  4. Łokomotiw Jarosław (92 pkt)
  5. Siewierstal Czerepowiec (85 pkt)
  6. Slovan Bratysława (78 pkt)
  7. HC Lev Praga (76 pkt)
  8. Atłant Mytiszczi (73 pkt)
Konferencja Wschód
  1. Ak Bars Kazań – mistrz Dywizji Charłamowa i Konferencji Wschód (104 pkt)
  2. Awangard Omsk – mistrz Dywizji Czernyszowa (102 pkt)
  3. Traktor Czelabińsk (98 pkt)
  4. Mietałłurg Magnitogorsk (93 pkt)
  5. Saławat Jułajew Ufa (88 pkt)
  6. Barys Astana (85 pkt)
  7. Sibir Nowosybirsk (84 pkt)
  8. Nieftiechimik Niżniekamsk (77 pkt)

Schemat play-off

Po zakończeniu sezonu zasadniczego nastąpiła faza play-off przebiegająca w systemie „pucharowym” o mistrzostwo obu konferencji, a finalnie o zwycięstwo w całych rozgrywkach KHL. Rywalizacja w konferencjach była toczona w czterech rundach (ćwierćfinały, półfinały i finały konferencji). Drużyny, który zajęły w konferencjach wyższe miejsce w sezonie zasadniczym (1-4), miały przywilej roli gospodarza ewentualnego siódmego meczu w rywalizacji. Przy tym zdobywca Pucharu Kontynentu (w tym wypadku SKA Sankt Petersburg) mógł być ewentualnie zawsze gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane były w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1 (co oznacza, że klub wyżej rozstawiony rozgrywał w roli gospodarza mecze nr 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7). Niżej rozstawiona drużyna rozgrywała w swojej hali mecz trzeci, czwarty i ewentualnie szósty.

W razie braku rozstrzygnięcia po regulaminowych 60 minutach meczu, zarządzana była dogrywka aż do uzyskania w niej zwycięskiego gola. W przeciwieństwie do sezonu zasadniczego, dogrywka trwała 20 minut (w sezonie regularnym 5 minut). Brak rozstrzygnięcia w dogrywce skutkował zarządzeniem kolejnych 20 minut (druga dogrywka) itd., aż do wyłonienia zwycięzcy meczu. Tym samym w fazie play-off nie obowiązywało rozstrzygnięcie meczu w drodze rzutów karnych (w sezonie zasadniczym rzuty karne zarządza się w razie braku rozstrzygnięcia po 5-minutowej dogrywce).

Czwarty mecz 1/8 finału pomiędzy Siwierstalą a Łokomotiwem (3:2) okazał się rekordowo najdłuższym meczem w historii ligi[53]. Został zakończony w trzeciej dogrywce, w czasie 118 minucie i 48 sekundzie, a zwycięskiego gola dla gospodarzy strzelił Dienis Kazionow[54]. Drugi mecz 1/2 finału pomiędzy Traktorem a Ak Barsem (1:0) trwał przez 98 minut i 59 sekund bez goli. Zakończyła go bramka, którą zdobył w drugiej dogrywce Anton Glinkin[55].

 Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał o Puchar Gagarina
                   
1 SKA Sankt Petersburg4  1 SKA Sankt Petersburg4 
8 Atłant Mytiszczi1  4 Siewierstal Czerepowiec0 


2 CSKA Moskwa4Konferencja Zachód
7 HC Lev Praga0 
  1 SKA Sankt Petersburg2 
 3 Dinamo Moskwa4 
3 Dinamo Moskwa4 
6 Slovan Bratysława0 
4 Łokomotiw Jarosław2 2 CSKA Moskwa1
5 Siewierstal Czerepowiec4  3 Dinamo Moskwa4 


 Z Dinamo Moskwa4
 W Traktor Czelabińsk2
1 Ak Bars Kazań4  1 Ak Bars Kazań4
8 Nieftiechimik Niżniekamsk0  4 Saławat Jułajew Ufa2 
2 Awangard Omsk4
7 Sibir Nowosybirsk3 
 1 Ak Bars Kazań3
 3 Traktor Czelabińsk4 
3 Traktor Czelabińsk4 
6 Barys Astana3 Konferencja Wschód
4 Mietałłurg Magnitogorsk3 2 Awangard Omsk1
5 Saławat Jułajew Ufa4  3 Traktor Czelabińsk4 

Ćwierćfinały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – Atłant Mytiszczi 4:1 (1:0 d., 7:0, 1:3, 6:1, 7:0)
CSKA Moskwa – HC Lev Poprad 4:0 (3:2 d., 3:2 d., 3:1, 2:1)
Dinamo Moskwa – Slovan Bratysława 4:0 (5:1, 3:2 d., 4:2, 3:2)
Łokomotiw Jarosław – Siewierstal Czerepowiec 2:4 (1:2, 2:1, 2:3, 2:3 d., 3:2, 1:3)

Wschód

Ak Bars Kazań – Nieftiechimik Niżniekamsk 4:0 (5:1, 3:0, 2:1, 3:2 d.)
Awangard Omsk – Sibir Nowosybirsk 4:3 (5:0, 0:1, 1:4, 5:2, 1:0, 0:3, 2:0)
Traktor Czelabińsk – Barys Astana 4:3 (3:4 d., 3:5, 3:1, 3:2, 6:3, 2:4, 5:3)
Mietałłurg Magnitogorsk – Saławat Jułajew Ufa 3:4 (3:4 d., 2:0, 1:4, 3:2, 2:1, 4:5, 0:2)

Półfinały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – Siewierstal Czerepowiec 4:0 (7:4, 4:1, 4:0, 4:2)
CSKA Moskwa – Dinamo Moskwa 1:4 (0:3, 2:1, 2:3 d., 1:2 d., 0:2)

Wschód

Ak Bars Kazań – Saławat Jułajew Ufa 4:3 (2:3, 0:2, 3:0, 5:3, 4:3 d., 3:4 d., 4:3)
Awangard Omsk – Traktor Czelabińsk 1:4 (0:5, 0:3, 0:3, 3:1, 0:4)

Finały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – Dinamo Moskwa 2:4 (2:3, 2:4, 2:4, 6:2, 2:1 d., 1:5)

Wschód

Ak Bars Kazań – Traktor Czelabińsk 3:4 (2:1 d., 3:1 d., 0:1 d., 6:5, d., 2:1 d., 2:3, 1:2)

Finał o Puchar Gagarina

Dinamo Moskwa – Traktor Czelabińsk 4:2 (2:1, 3:2, 1:3, 1:0, 3:4, 3:2 d.)

Decydującego gola w dogrywce szóstego meczu finału zdobył zawodnik Dinama, Aleksiej Cwietkow[56].

Statystyki indywidualne

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu fazy play-off[57].

Zawodnicy z pola łącznie
GoleAsystyPunkty
Rosja Wiktor Tichonow (SKA)10Rosja Dienis Kokariew (Dinamo Moskwa)15Rosja Wiktor Tichonow (SKA)19
Finlandia Petri Kontiola (Traktor)10Rosja Stanisław Czistow (Traktor)13Finlandia Petri Kontiola (Traktor)19
Czechy Jakub Petružálek (Dinamo Moskwa)9Norwegia Patrick Thoresen (SKA)11Czechy Jakub Petružálek (Dinamo Moskwa)16
Czechy Jan Bulis (Traktor)9Stany Zjednoczone Deron Quint (Traktor)11Szwecja Tony Mårtensson (SKA)16
Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa)8Szwecja Tony Mårtensson (SKA)10Rosja Dienis Kokariew (Dinamo Moskwa)16
Obrońcy
GoleAsystyPunkty
Kanada Brent Sopel (Saławat)4Stany Zjednoczone Deron Quint (Traktor)11Kanada Kevin Dallman (SKA)14
Kanada Kevin Dallman (SKA)4Kanada Kevin Dallman (SKA)10Stany Zjednoczone Deron Quint (Traktor)14
Rosja Ilja Nikulin (Ak Bars)4Rosja Dmitrij Riabykin (Traktor)10Rosja Ilja Nikulin (Ak Bars)10
Finlandia Janne Jalasvaara (Dinamo Moskwa)4Rosja Kiriłł Kolcow (Saławat)8Rosja Dmitrij Riabykin (Traktor)10
Szwecja Staffan Kronwall (Łokomotiw)3Czechy Miroslav Blaťák (Saławat)7Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa)9
Bramkarze
Skuteczność interwencji (w %)Średnia goli straconych (na mecz)Mecze bez straty gola
Kanada Curtis Sanford (Łokomotiw)94,4Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)1,74Kanada Michael Garnett (Traktor)5
Kanada Jeff Glass (Sibir)94,1Słowacja Rastislav Staňa (CSKA Moskwa)1,74Finlandia Karri Rämö (Awangard)3
Rosja Konstantin Barulin (Ak Bars)94,1Rosja Konstantin Barulin (Ak Bars)1,75Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)3
Słowacja Rastislav Staňa (CSKA Moskwa)93,9Rosja Ilja Jeżow (SKA)1,77Rosja Iwan Kasutin (SKA)2
Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)93,4Kanada Jeff Glass (Sibir)1,77Kanada Jeff Glass (Sibir)2
Pozostałe
Klasyfikacja +/−Zwycięskie goleMinuty kar
Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa)+16Finlandia Petri Kontiola (Traktor)3Rosja Dienis Kazionow (Siewierstal)56
Rosja Wiktor Tichonow (SKA)+11Rosja Aleksiej Sopin (Dinamo Moskwa)3Stany Zjednoczone Patrick Davis (CSKA Moskwa)39
Rosja Dienis Kokariew (Dinamo Moskwa)+11Rosja Aleksandr Kuczeriawienko (SKA)2Rosja Fiodor Fiodorow (SKA)39
Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa)+11Białoruś Andrej Kascicyn (Traktor)2Rosja Ilja Nikulin (Ak Bars)28
Rosja Aleksandr Osipow (SKA)+10Rosja Artiemij Panarin (SKA)2Finlandia Janne Pesonen (Ak Bars)28

Skład triumfatorów

Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Dinamo Moskwa – w sezonie 2012/2013:

Szkoleniowiec:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Nagrody, trofea i wyróżnienia

Trofea drużynowe

Zawodnicy miesiąca i etapów

Od początku historii rozgrywek przyznawano nagrody indywidualne w czterech kategoriach odnośnie do pozycji zawodników (bramkarz, obrońca, napastnik oraz pierwszoroczniak) za każdy miesiąc, wzgl. okres w fazie play-off. Dodatkowo w grudniu 2012 roku wprowadzono nagrodę generalną dla najlepszego gracza miesiąca. Pierwszym laureatem za miesiąc listopad 2012 był Siergiej Moziakin[58].

MiesiącZawodnikBramkarzObrońcaNapastnikPierwszoroczniak
Wrzesień[59]Rosja Konstantin Barulin
(Ak Bars Kazań)
Rosja Jewgienij Miedwiediew
(Ak Bars Kazań)
Finlandia Jori Lehterä
(Sibir Nowosybirsk)
Rosja Daniił Apalkow
(Łokomotiw Jarosław)
Październik[60]Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Rosja Anton Biełow
(Awangard Omsk)
Rosja Ilja Kowalczuk
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Nail Jakupow
(Nieftiechimik Niżniekamsk)
Listopad[61]Rosja Siergiej Moziakin
(Mierałłurg Magnitogorsk)[62]
Słowacja Rastislav Staňa
(CSKA Moskwa)
Szwecja Victor Hedman
(Barys Astana)
Rosja Artiom Anisimow
(Łokomotiw Jarosław)
Rosja Wiktor Antipin
(Mierałłurg Magnitogorsk)
Grudzień[63]Rosja Jewgienij Małkin
(Mierałłurg Magnitogorsk)[64]
Finlandia Karri Rämö
(Awangard Omsk)
Rosja Siergiej Gonczar
(Mierałłurg Magnitogorsk)
Rosja Jewgienij Małkin
(Mierałłurg Magnitogorsk)
Rosja Aleksandr Szaryczenkow
(Dinamo Moskwa)
Styczeń[65]Rosja Wasilij Koszeczkin
(Siewierstal Czerepowiec)[66]
Rosja Wasilij Koszeczkin
(Siewierstal Czerepowiec)
Rosja Dmitrij Kalinin
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Igor Skorochodow
(Jugra Chanty-Mansyjsk)
Rosja Walerij Niczuszkin
(Traktor Czelabińsk)
Luty[67]Rosja Wasilij Koszeczkin
(Siewierstal Czerepowiec)
Rosja Jakow Ryłow
(CSKA Moskwa)
Rosja Michaił Warnakow
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Walerij Niczuszkin
(Traktor Czelabińsk)
Ćwierćfinały
konferencji
[68]
Finlandia Karri Rämö
(Awangard Omsk)
Słowacja Kristián Kudroč
(Sibir Nowosybirsk)
Kanada Nigel Dawes
(Barys Astana)
Rosja Maksim Karpow
(Traktor Czelabińsk)
Półfinały
konferencji[68]
Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Kanada Brent Sopel
(Saławat Jułajew Ufa)
Rosja Wiktor Tichonow
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Walerij Niczuszkin
(Traktor Czelabińsk)
Marzec[69]Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Słowacja Dominik Graňák
(Dinamo Moskwa)
Rosja Wiktor Tichonow
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Walerij Niczuszkin
(Traktor Czelabińsk)
Finały
konferencji[70]
Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Stany Zjednoczone Deron Quint
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Wiktor Tichonow
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Walerij Niczuszkin
(Traktor Czelabińsk)
Kwiecień
Puchar
Gagarina[71]
Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Słowacja Dominik Graňák
(Dinamo Moskwa)
Rosja Aleksiej Cwietkow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Maksim Karpow
(Traktor Czelabińsk)

Nagrody indywidualne

Podczas uroczystości w dniu 22 maja 2013 wręczono 21 nagród (Nagroda Wsiewołoda Bobrowa oraz indywidualne wyróżnienia)[72]. Ponadto nagrodzeni otrzymali wartościowe upominki od sponsorów[73].

  • Złoty KijNajbardziej Wartościowy Gracz (MVP) sezonu regularnego: Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk)
  • Nagroda dla najskuteczniejszego strzelca sezonu: Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk) – 35 goli w sezonie zasadniczym.
  • Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika (punktacja kanadyjska): Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk) – w sezonie regularnym uzyskał 76 punktów (35 goli i 41 asyst).
  • Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy: Rienat Mamaszew (Nieftiechimik Niżniekamsk) – w sezonie zasadniczym uzyskał 42 punkty (10 goli i 32 asysty).
  • Mistrz Play-off – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off: Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)
  • Nagroda „Sekundy” (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszego gola w meczu):
    • Miks Indrašis (Dinamo Ryga) – strzelił bramkę w 8. sekundzie meczu Dinamo Ryga-SKA 31.10.2012.
    • Dienis Kazionow (Siewierstal Czerepowiec) – w fazie play-off podczas trzeciej dogrywki meczu uzyskał gola w 118. minucie 48. sekundzie spotkania Siewierstal-Łokomotiw 25.02.2013.
  • Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): Fin Jonas Enlund (Sibir Nowosybirsk) – uzyskał wynik +27 w 51 meczach.
  • Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): Stanisław Czistow (Traktor Czelabińsk) – 220 rozegranych meczów.
  • Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu napastników w sezonie regularnym): Nikołaj Kulomin, Jewgienij Małkin i Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk) – razem zgromadzili 40 goli.
  • Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa: Walerij Niczuszkin (Traktor Czelabińsk).
  • Dżentelmen na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika – honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem): kanadyjski obrońca Kevin Dallman (SKA Sankt Petersburg, 52 meczów, 15 goli, 21 asyst, +27 punktów i 22 minuty kar) oraz Siergiej Moziakin (Mietałłurg Magnitogorsk, 48 meczów, 35 goli, 41 asyst, +21 punkty i 6 minut kar).
  • Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów): Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa).
  • Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny): Maksim Sokołow (Nieftiechimik Niżniekamsk)
  • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu):
  • Najlepszy Trener Sezonu: Oļegs Znaroks (Dinamo Moskwa).
  • Nagroda Walentina Sycza (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem): Arkadij Rotenberg (Dinamo Moskwa).
  • Nagroda Władimira Piskunowa (przyznawana najlepszemu klubowemu administratorowi): Anatolij Worobjow (Traktor Czelabińsk).
  • Nagroda Andrieja Starowojtowa (Złoty Gwizdek) (dla najlepszego sędziego sezonu): Łotysz Eduard Odins z Rygi.
  • Nagroda Andrieja Zimina (przyznawana najlepszemu lekarzowi): Walerij Konow (Dinamo Moskwa)
  • Nagroda dla najlepszego dziennikarza: Aleksandr Lutikow i Aleksiej Szewczenko
  • Nagroda Dmitrija Ryżkowa (dla najlepszego komentatora hokejowego): Siergiej Fiedotow (KHL-TV).
  • Tytuł najlepszego kanału telewizyjnego: Chello Central Europe zrt.

Ostateczna kolejność

Kolejność została oparta na zdobyczy punktowej z rundy zasadniczej w przypadku klubów, której nie zakwalifikowały się do play-off (nie uwzględnia ich wyników w ramach Pucharu Nadziei) oraz osiągnięcia z fazy play-off o Puchar Gagarina w przypadku 16 zespołów uczestniczących w tej fazie pucharowej.

Lp.Drużyna
1Rosja Dinamo Moskwa
2Rosja Traktor Czelabińsk
3Rosja SKA Sankt Petersburg
4Rosja Ak Bars Kazań
5Rosja Awangard Omsk
6Rosja CSKA Moskwa
7Rosja Saławat Jułajew Ufa
8Rosja Siewierstal Czerepowiec
9Rosja Mietałłurg Magnitogorsk
10Rosja Łokomotiw Jarosław
11Kazachstan Barys Astana
12Rosja Sibir Nowosybirsk
13Słowacja Slovan Bratysława
14Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk
15Czechy HC Lev Praga
16Rosja Atłant Mytiszczi
17Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk
18Ukraina Donbas Donieck
19Białoruś Dynama Mińsk
20Rosja Torpedo Niżny Nowogród
21Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck
22Rosja Witiaź Czechow
23Rosja Spartak Moskwa
24Łotwa Dinamo Ryga
25Rosja Amur Chabarowsk
26Rosja Awtomobilist Jekaterynburg

Przypisy

  1. Hokej.net – KHL przenosi się spod Tatr do Pragi, hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  2. Podľa Medvedeva HC Lev do Prahy a Slovan do KHL | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  3. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  4. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  5. HC Lev Praha oficiálne požiadal o vstup do KHL | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  6. HC Lev nebude hrať KHL v O2 aréne | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  7. Hokej.net – Slovan Bratysława i HC Lev Praga aplikują o udział w KHL, hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  8. KHL bude so Slovanom, ale bez Popradu | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  9. Donbass dostal dokument od vedenia KHL potvrdzujúci prijatie | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  10. Hokej.cz – Ukrajinský Berkut Kyjev chce do dvou let KHL, koučem ambicózního týmu bude Miloš Holaň.
  11. Hokej.cz – Blíží se evropská klubová revoluce? Šéf KHL plánuje globální soutěž se 64 týmy.
  12. Medvedev predstavil plány na expanziu KHL do Európy | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  13. Hokej.cz – Lev Praha bude hrát v Bobrovově divizi, duely Dynama Moskva a Petrohradu uvidí New York.
  14. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  15. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  16. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  17. Základnú časť sledovalo viac ako štyri milióny divákov | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  18. Swiss on top of Europe, archive.is [dostęp 2017-11-15].
  19. Nový ročník otvorí súboj Dinamo Moskva – Omsk | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  20. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  21. Hockey. Live reports. Game 1 [04-09-2012]; Dynamo Msk – Avangard. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  22. Zápasy KHL budú aj v Severnej Amerike | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  23. Duely v Brooklyne sa neuskutočnia, odohrajú ich v Rusku | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  24. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  25. Р-Спорт. Все главные новости спорта, en.rsport.ru [dostęp 2017-11-15].
  26. http://www.eliteprospects.com/lockout_scoring.php.
  27. Hokej.net – Pełne składy na Mecz Gwiazd KHL 2013, hokej.net [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  28. Документы: News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  29. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  30. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  31. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  32. Хоккей. Матч Звезд КХЛ. Игра номер 2 [13-01-2013]; Восток – Запад; Арена „Трактор”: онлайн трансляция, text.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  33. Телевизионные и интернет-трансляции матчей КХЛ на декабрь: News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  34. Хоккей. Матч Звезд КХЛ. Игра номер 1 [12-01-2013]; Команда Макарова – Команда Фетисова; Арена „Трактор”: онлайн трансляция, text.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  35. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  36. KHL: Heikkila Fired as Dynamo Minsk Coach – Sputnik International, en.ria.ru [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  37. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  38. Новости | Милош Ржига покидает СКА, ska.ru [dostęp 2021-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-21].
  39. Новости, cska-hockey.ru [dostęp 2017-11-15] (ros.).
  40. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  41. Телеканал КХЛ теперь доступен абонентам АКАДО: News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  42. Jalonen skončil na lavičke Nižného Novgorodu | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  43. Standings Divisions. en.khl.ru. (ang.).
  44. Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
  45. Hokej.net – Puchar Nadziei – trofeum dla słabszych w KHL, hokej.net [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  46. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  47. Р-Спорт. Все главные новости спорта, en.rsport.ru [dostęp 2017-11-15].
  48. Kluby bez play-off od štvrtka o Pohár nádeje | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  49. Riga získala Pohár nádeje | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  50. Р-Спорт. Все главные новости спорта, en.rsport.ru [dostęp 2017-11-15].
  51. Hockey. Live reports. Game 21 [06-03-2013]; Avtomobilist Ek – Amur. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  52. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  53. V Čerepovci prekonali rekord KHL v dĺžke zápasu | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-03] (słow.).
  54. https://web.archive.org/web/20140322141157/http://en.khl.ru/report/223/?idgame=37496.
  55. Hockey. Live reports. Game 72 [27-03-2013]; Traktor – Ak Bars. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  56. Hockey. Live reports. Game 84 [17-04-2013]; Traktor – Dynamo Msk. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  57. Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
  58. Мозякин? Кривоножкин!. championat.com. [dostęp 2012-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]. (ros.).
  59. September’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  60. October’s finest. khl.ru. [dostęp 2012-11-06]. (ang.).
  61. November’s finest. khl.ru. [dostęp 2012-12-05]. (ang.).
  62. Sergei Mozyakin – player of the month. en.khl.ru. [dostęp 2012-12-27]. (ang.).
  63. December’s finest. khl.ru. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
  64. Malkin the best of December. en.khl.ru. [dostęp 2013-01-28]. (ang.).
  65. January’s finest. khl.ru. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).
  66. January Player of the Month – Vasily Koshechkin. en.khl.ru. [dostęp 2013-02-16]. (ang.).
  67. February’s finest. khl.ru. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  68. a b Players of the quarters. en.khl.ru. [dostęp 2013-03-07]. (ang.).
  69. Лучшие в марте. khl.ru. [dostęp 2013-04-02]. (ros.).
  70. Players of the finals. en.khl.ru. [dostęp 2013-04-06]. (ang.).
  71. Players of the Gagarin finals. en.khl.ru. [dostęp 2013-04-21]. (ang.).
  72. High Five. Season closing ceremony. khl.ru. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
  73. Лауреатам сезона – призы от партнеров и спонсоров. khl.ru. [dostęp 2013-05-23]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Sergei Mozyakin 2012-10-08 Amur—Metallurg Magnitogorsk KHL-game.jpeg
Autor: Александр Головко, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sergei Mozyakin during the pregame warm-up. Amur Khabarovsk — Metallurg Magnitogorsk KHL-game on October 8, 2012.