KLS-II
| ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Konstruktor | Antoni Uszacki | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1928 | |
| Lata produkcji | 1926 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 7 m | |
| Długość | 4,16 m | |
| Wysokość | 2,25 m | |
| Powierzchnia nośna | 12,5 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 35 kg | |
| Użyteczna | 65 kg | |
| Startowa | 100 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 36 km | |
| Prędkość min. opadania | 1,4 m/s | |
| Doskonałość maks. | 7 | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
KSL-II – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
W 1925 roku Jerzy Osiński i inż. Władysław Zalewski zaproponowali opracowanie projektu szybowca, który miał być przeznaczony do budowy amatorskiej. W 1926 roku Antoni Uszacki opracował projekt szybowca a inż. Władysław Zalewski instrukcję jego budowy oraz instrukcję wykonywania lotów szybowcowych. Materiały te, w postaci światłokopii były dystrybuowane przez redakcję „Młodego Lotnika”. Komplet dokumentów kosztował 10 zł a koszt materiałów potrzebnych do zbudowania szybowca zamykał się w kwocie 100 zł. W celu obniżenia kosztów produkcji na podstawowy element budowlany wybrano sosnowe kije od szczotek o średnicy 25 i 30 mm.
Prototyp szybowca został zbudowany w 1926 roku przez międzyszkolne Koło Lotnicze „Start” w Warszawie. Bolesław Miszułowicz, prezes Koła i budowniczy, wprowadził kilka zmian w konstrukcji. Nie doszło do jego oblatania, w maju 1927 roku został zaprezentowany pawilonach wystawienniczych „Łobzowianki” na Wystawie Lotniczej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Następnie był przechowywany w hangarze LOPP na lotnisku mokotowskim. W 1928 roku LOPP zażądał zwolnienia miejsca w hangarze, więc członkowie Koła „Start” przeprowadzili próby holowania szybowca za samochodem. Podczas nich szybowiec został rozbity, nie podjęto prób jego odbudowy.
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej, w układzie dwupłatu.
Kadłub kratowy, usztywniony w płaszczyźnie pionowej naciągami z drutu stalowego. Pilot siedział na siodełku zamocowanym do jednego z prętów kadłuba, dysponował drążkiem sterowym i pedałami. Płaty o obrysie prostokątnym i konstrukcji dwudźwigarowej. Górny płat o większej rozpiętości od dolnego, tylko on był wyposażony w lotki. Skrzydła kryte wyłącznie od dołu płótnem. Usterzenie krzyżowe, wyłącznie od dołu kryte płótnem. Napęd lotek i sterów linkami stalowymi. Podwozie składało się z dwóch równoległych płóz jesionowych oraz amortyzowanej płozy ogonowej. Start szybowca odbywał się na nogach biegnącego pilota, lądowanie mogło odbywać się na nogach lub na płozach.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 686. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 364. OCLC 830596725.
- Prace szybowcowe Koła „Start”. „Młody Lotnik”. Nr 11/1927 (37), s. 240, 1927. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.
- Wystawa Lotnicza L.O.P.P.. „Młody Lotnik”. Nr 6/1927, 1927. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).