Kałan morski

Kałan morski
Enhydra lutris[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

wydry

Rodzaj

kałan

Gatunek

kałan morski

Synonimy
  • Mustela lutris Linnaeus, 1758[1]
Podgatunki[2]
  • E. l. kenyoni Wilson, 1991
  • E. l. lutris (Linnaeus, 1758)
  • E. l. nereis (Merriam, 1904)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 EN pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania
(c) The author of the work
and the IUCN Red List spatial data, CC BY-SA 4.0

Kałan morski - zasięg[3]
Matka ze szczenięciem w porcie Morro Bay. Samice mają dwa sutki i unoszą się na plecach, aby karmić swoje młode

Kałan morski[4], wydra morska[5], kałan[5], wydrozwierz[5] (Enhydra lutris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Enhydra Fleming, 1822.

Systematyka

Gatunek typowy

Mustela lutris Linnaeus, 1758

Podgatunki

Wyróżniono kilka podgatunków E. lutris[2][4]:

  • E. lutris lutris
  • E. lutris kenyoni
  • E. lutris nereiskałan kalifornijski

Wygląd

Długość – 130 cm, długość ogona – 30 cm, masa do 45 kg. Podobna do wydry, nieco masywniejsza. Sierść brunatna, brzuch jaśniejszy.

Występowanie

Dawniej: północny Ocean Spokojny i Morze Beringa

Dziś: Wyspy Kurylskie, Aleuty i wyspy u wybrzeży południowo-zachodniej Kanady

Tryb życia

Żyje głównie w wodzie, doskonale pływa, potrafi nurkować na głębokość do 60 m i wstrzymać pod wodą oddech na 8 minut. Najchętniej zamieszkuje rafy i skaliste wybrzeża. Żyje głównie w stadach.

Historia polowań

Pierwszą styczność z miękkim futrem tego zwierzęcia miał James Cook w 1778 roku. Podróżował wtedy wzdłuż zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Ów kapitan nabył futra od Indian zamieszkujących wysepki w pobliżu wyspy Vancouver. Szybko stwierdzono, że futro wydry jest bardzo miękkie i zaczęto wyścielać nimi posłania i wierzchnia okrycia. Cena za sztukę kształtowała się w granicach 200–300 dolarów.

Podczas wypraw na te zwierzęta z większych statków spuszczano małe łodzie, którymi wpływano w ciasne zatoczki. Technika polowań była bardzo prosta. Podchodzono do zwierzęcia i uderzano je pałką. Wydry nie znały ludzi, więc nie wyczuwały niczego złego. Przy uderzeniu zasłaniały jedynie łapką oczy.

W 1786 roku rosyjscy myśliwi odkryli Wyspy Pribyłowa, a na nich całe mnóstwo tych zwierząt. W pierwszym roku tylko dwaj ludzie upolowali 5000 wyder morskich. Wysokie tempo eksploatacji w ciągu 30 lat doprowadziło do ich zagłady[6].

Ochrona

W 1910 uznana za gatunek zagrożony z powodu polowań mających na celu zdobyć jej cenne, gęste futro, obecnie gatunek ginący chroniony przepisami konwencji waszyngtońskiej.

Przypisy

  1. a b Enhydra lutris, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Enhydra lutris. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-17]
  3. a b A. Doroff, A. Burdin, Enhydra lutris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 155. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. a b c K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 422, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  6. Leńkowa Antonina, Oskalpowana Ziemia. 1988 wyd. „Śląsk” Katowice wydanie IV zaktualizowane, s. 70–71.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Sea Otter Enhydra lutris distribution map 2.png
(c) The author of the work
and the IUCN Red List spatial data, CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of the Sea Otter Enhydra lutris.
The map was created using the Generic Mapping Tools, GMT, version 5.1.2.
Status iucn3.1 EN pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Sea otter nursing02.jpg
(c) "Mike" Michael L. Baird, CC BY 2.0
Sea otter (Enhydra lutris) mother with nursing pup in the Morro Bay harbor. Female sea otters have two abdominal nipples, and float on their backs to nurse their pups.
Sea otter with sea urchin.jpg
Autor: matt knoth from San Francisco, yesicannibus, Licencja: CC BY 2.0
enhydra lutris enjoying some fresh uni