Kałkan

Towarzysz pancerny z kałkanem (Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie)

Kałkan (z tur. Kalkan) – lekka, okrągła, silnie wypukła tarcza, pochodząca ze wschodu i używana przez żołnierzy w takich państwach jak Persja, Indie bądź Turcja. Znana także w krajach arabskich, Chinach, Mongolii, Polsce oraz na Węgrzech.

Taka tarcza była zazwyczaj wykonywana z plecionki, figowe pręty połączono nićmi, najczęściej jedwabnymi^[1] lub wełnianymi. W środku znajdowało się okrągłe, metalowe umbo, a wokoło były rozłożone cztery ozdobne "główki" nitów. Kałkan był zwykle podbijany od wewnątrz suknem, często wyrafinowanie zdobiony złotem, srebrem i drogimi kamieniami.

Dla zabezpieczenia tarczy, podczas przemarszu chowano ją w futerale, najczęściej skórzanym^[2]. W Polsce kałkanów używała zazwyczaj jazda, najpopularniejsze były w XVI i XVII wieku^[1].

Przypisy

Bibliografia

• PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ​ISBN 83-01-13506-9​

Linki zewnętrzne

• Opis kałkana na stronie Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie