Kabaret Siedem Kotów
| Nazwa | Siedem Kotów |
|---|---|
| Pochodzenie | Kraków |
| Aktywność | 1946–1947 |
| Byli członkowie | |
| Konstanty Ildefons Gałczyński, Marian Eile, Irena Kwiatkowska, Alicja Kamińska, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński | |
| Współpracownicy | |
| Anda Kitschman, Jerzy Waldorff | |
Kabaret Siedem Kotów – kabaret działający w latach 1946–1947 w Krakowie. Założycielami byli Janina Ipohorska i Marian Eile. Był to pierwszy polski powojenny kabaret[1].
Kabaret powstał w listopadzie 1946 i istniał jeden sezon; prezentował piosenki, lirykę, żart polityczny, skecze obyczajowe[1].
Obok tekstów Gałczyńskiego, w kabarecie prezentowane były także przedwojenne szlagiery, np. Czarna Mańka wykonywana niegdyś w kabarecie Momus i Stefania Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
W kabarecie występowali tacy artyści jak: Irena Kwiatkowska, Alicja Kamińska, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński, Hanka Bielicka, konferansjerem był Jerzy Waldorff. Muzykę do większości piosenek pisała Anda Kitschman. W pierwszym programie kabaretu Gałczyński występował kilkakrotnie recytując swe wiersze.
Przypisy
- ↑ a b Ewa Pawlik, Janka Ipohorska, czyli kobieta z kamyczkiem w sercu – Przekrój, przekroj.pl, 15 kwietnia 2018 [dostęp 2019-12-09].
Bibliografia
- Siedem Kotów – hasło w Encyklopedii Krakowa. krakow.tatko41.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]..
- I. Kiec, Wyprzedaż teatru w ręce błazna i arlekina..., czyli o kabarecie, Poznań, Wydawnictwo Poznańskie, 2001.