Kabikiejmy

Kabikiejmy

wieś
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Dobre Miasto
Liczba ludności (2011)	133
Strefa numeracyjna	89
Tablice rejestracyjne	NOL
SIMC	0472704
Położenie na mapie gminy Dobre Miasto Kabikiejmy
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kabikiejmy
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kabikiejmy
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego Kabikiejmy
53°55′06″N 20°27′55″E/53,918333 20,465278

Kabikiejmy (dawniej niem. Ober Kapkeim, Kabikiejmy Górne) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Historia

Wieś pruska lokowana w 1361 r. przez biskupa warmińskiego Jana Stryprocka, na dawnym pruskim polu osadniczym Cabekayme. Nadanie otrzymali Prusowie, bracia: Sanglando, Bartłomiej, Sangawisse i Krystian. Mieszkańcy zobowiązani zostali do wystawieni jednej służby zbrojnej konno, a na św. Marcina uiszczać czynsz rekognicyjny po korcu pszenicy i żyta, funt wosku i sześć denarów chełmińskich. Wieś należała do parafii w Sętalu. W 1656 r. wieś obejmowała 38 włók, zamieszkana była przez 7 wolnych pruskich i 7 służących. W 1688 r. w Kabikiejmach Górnych było 11 wolnych chełmińskich, trzech komorników i jeden rzemieślnik. Biskup warmiński Michał Stefan Radziejowski nadał wsi 4 włóki, potwierdzone przez biskupa warmińskiego Teodora Andrzeja Potockiego w 1722 r. Z tych włók dwie sprzedano Janowi Hoffmanowi za zgodą biskupa warmińskiego Krzysztofa Jana Szembeka. W 1781 r. do kaplicy przeniesiono ołtarz z kościoła w Jesionowie.

W 1817 r. we wsi było 209 domów z 123 mieszkańcami. W 1846 r. w Kabikiejmach Górnych było 26 domów i 216 mieszkańców (wszyscy katolicy). Według spisu z 1858 r. we wsi było 36 domów zamieszkanych przez 282 osoby (w tym dwóch ewangelików i 326 katolików). W 1871 r. we wsi były już 43 domy i 332 mieszkańców (6 ewangelików i 326 katolików). W 1875 r. wybudowano kaplicę pw św. Rodziny i św. Rocha. W 1905 r. we wsi mieszkało 331 osób (21 ewangelików, 291 katolików). W 1939 w Kabikiejmach Górnych mieszkało 255 osób.

Po II wojnie światowej wieś zasiedlili przesiedleńcy z Wileńszczyzny i okolic Rzeszowa. W 1950 r. wieś została podłączona do sieci elektrycznej. W 1984 r. w Kabikiejmach było 24 gospodarstw rolnych i mieszkało 139 osób. W 2010 r. we wsi mieszkało 126 osób, w tym 69 kobiet i 57 mężczyzn. W 2014 r. we wsi było 136 osób. We wsi działała szkoła podstawowa. Obecnie dzieci uczęszczają do szkoły w Barcikowie.

Zabytki

• Kaplicę pw św. Rodziny i św. Rocha z 1875 r. W środku ołtarz (prawdopodobnie wykonany przez Piotra Rutkowskiego z Dobrego Miasta), przeniesiony w 1781 r. z Jesionowa, z dwoma obrazami, jeden przedstawiający św. Walentego (z 1824 r.) i drugi z wizerunkiem św. Andrzeja.
• Grodzisko pruskie (pozostałości)^[1]

Bibliografia

• TERYT
• Suchenek Zygmunt, Dobre Miasto - skrawek uroczej Warmii, Olsztyn 2011, ISBN 978-83-61602-97-2

Przypisy

Zobacz też

• Kabikiejmy Dolne