Kaciaryna Kamocka

Kaciaryna Kamocka
Кацярына Камоцкая
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1963
Mińsk

Gatunki

bard rock

Zawód

wokalistka, autorka

Instrument
gitara
Zespoły
Nowaje Nieba

Kaciaryna Kamocka (biał. Кацярына Камоцкая; ur. 22 czerwca 1963 w Mińsku) – białoruska śpiewaczka tworząca w stylu bard-rock i rock; związana z grupą muzyczną Nowaje Nieba, ale też zaangażowana w inne projekty muzyczne; śpiewa utwory z przesłaniem filozoficznym i społecznym, poezję śpiewaną[1].

Życiorys

Urodziła się 22 czerwca 1963 w Mińsku, w Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1985 roku ukończyła studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, w 1989 roku – aspiranturę na tym samym wydziale. Pod koniec lat 80. zajęła się twórczością muzyczną, wykonując w duecie ze swym ówczesnym mężem Alaksandrem Kamockim piosenki o charakterze bardowskim. W 1991 roku podjęła współpracę z grupą muzyczną Nowaje Nieba. Jej podstawowym stylem stał się wówczas mainstream muzyki rockowej z filozoficzno-społecznym przesłaniem. Od początku XXI wieku projekt ten istnieje w wariancie akustycznym. W latach 1994–1995 tworzyła i prowadziła program muzyczny PraRok na antenie mińskiego kanału telewizyjnego 8 kanał. W latach 1995–1996 realizowała ten sam program w informacyjno-muzycznym białoruskim radiu 101,2. W 1997 roku uczestniczyła w tworzeniu projektu muzycznego Narodny Albom[2].

Twórczość

Dyskografia Kaciaryny Kamockiej to przede wszystkim płyty wydane przez grupę Nowaje Nieba. Jej piosenki pojawiły się także w wielu składankach, m.in.:

  • Kotka (składanka Wolnyja tancy: nowaja alternatywa, wyd. BMAgroup, 2000);
  • Biełaja lebiedź, Son u tramwai (składanka Wolnyja tancy: słuchaj swajo, wyd. BMAgroup, 1999);
  • U niebie źniczawańniau (składanka Hienerały ajczynnaha roku, wyd. BMAgroup, 2004);
  • Maja kraina (składanka demonstracyjna Belarusian Red Book. Music of Belarus, Niemcy, 2006)[2].

W jej repertuarze występują też piosenki, których słowami są wiersze współczesnych białoruskich poetów. Są to m.in.: Szostaje padarożża (słowa Ihar Babkou), Son u tramwai (słowa Adam Hłobus), Biełaja lebiedź (słowa Anatol Sys), Maja kraina (słowa Michaił Aniempadystau)[3]. Wystąpiła też w szeregu klipów muzycznych. Były to: Dom (reż. Anatol Wieczar), Spynilisia na darozie (reż. Anatol Wieczar), Nieba mianaje koler (reż. Anatol Wieczar), Cepeliny (reż. U. Markiewicz), Maja kraina[2].

Występy

Kaciaryna Kamocka wielokrotnie występowała na różnych imprezach na Białorusi, Ukrainie, Francji, Danii („Roskild”, 1993), Litwie, Wielkiej Brytanii. W Polsce występowała m.in. na festiwalu białoruskiej muzyki „Basowiszcza”[2] i na koncercie „Solidarni z Białorusią” w Warszawie w 2006 roku[4].

Nagrody

  • Rok-karona w nominacji Rok-kniazouna w 1994 i 1995 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Аляксандр Тамковіч: Рок-князёўна Кася Камоцкая. Nowy Czas, 2014-08-30. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-29)]. (biał.).Sprawdź autora:2.
  2. ↑ a b c d e Encykłapiedyja... s. 130.
  3. ↑ Сяргей Будкін: 25 жанчын, без якіх не было б беларускай музыкі (+ аўдыё). Будзьма беларусамі!, 2013-05-02. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-04)]. (biał.).
  4. ↑ Encykłapiedyja... s. 114.

Bibliografia

  • КАМОЦКАЯ КАСЯ (Камоцкая Кася, Kamockaja Kasia). W: С.К., Д.П.: Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі. уклад. Дз. Падбярэзскі і інш. Мінск: Зміцер Колас, 2008, s. 130. ISBN 978-985-6783-42-8. (biał.).