Kaczogród

Kaczogród (ang. Duckburg) – fikcyjne miasto w Stanach Zjednoczonych, miejsce zamieszkania głównych bohaterów komiksów ze świata Kaczora Donalda. Po raz pierwszy pojawiło się w komiksie Carla Barksa Linoskoczek.

Historia (według komiksów Dona Rosy)

Początkowo tereny Kaczogrodu (okolice północnej części Kalifornii) zamieszkiwały plemiona Indian. W siódmej dekadzie XVI wieku przybył tam Francis Drake; nazwał odkryte przez siebie terytorium Nowym Albionem, a na szczycie wzgórza, które uznał za odpowiednie do tego celu, zbudował fort Drake Borough. Miało to miejsce 17 czerwca 1579 r.

W 1818 r. Brytyjczycy, na polecenie króla Jerzego, opuścili fort. Przeszedł on na własność Korneliusza Kwaczaka, który jako ostatni dostał się na wzgórze przed atakiem wojsk hiszpańskich. Udało mu się przegnać poddanych króla Ferdynanda z pomocą nieznanej im wcześniej prażonej kukurydzy.

Rok później fort stał się legalną własnością Kwaczaka, który zmienił jego nazwę na Duckburg. W 1849 r. powstałe wokół fortu miasteczko stało się częścią stanu Kalisota.

W 1897 r. Kwakier Kwaczak, wnuk Korneliusza, znalazłszy się w kłopotach finansowych, sprzedał 10-akrowe wzgórze, na którym położony był fort, Sknerusowi McKwaczowi.

5 lat później McKwacz i jego siostry po raz pierwszy odwiedzają Kaczogród. Rozpoczyna się budowa skarbca Sknerusa; miasto rozrasta się, a Sknerus zostaje uznany za jego pierwszego obywatela.

Mieszkańcy

  • Księżniczka Neolita (w pierwszych publikacjach jako Troglodyta albo Kita, ang. Princess Oona) – wzorowana na kaczce z epoki kamiennej (stworzonej zresztą przez samego Vicara) prehistoryczna księżniczka obdarzona wielką siłą. Kaczor Donald i Diodak spotkali ją w czasie wycieczki do prehistorii. W wyniku zbiegu okoliczności pojawiła się ona w naszych czasach, stając się jedną z charakterystycznych mieszkanek Kaczogrodu. Od swojego debiutu w 1993 roku, w komiksie "Wojownicza księżniczka" (Kaczogród t. III), Neolita pojawiła się w około dwudziestu historyjkach[1]. Ma siostrzeńców Zyga i Zaka oraz siostrzenicę Zumę[2].
  • Tachion Komet (Typex, ang. Tachyon Farflung) – ambitny kosmiczny bandyta, złodziejaszek próbujący ukraść skarby Sknerusa McKwacza. Od swojego debiutu w komiksie "Kosmiczny złodziej"/"Kosmiczny Kryminał" (KD 4/1998 i Kaczogród t. III) wystąpił w czterech historyjkach Vicara i w dwóch innych twórców[3].
  • Wiedźma Mim (w pierwszych publikacjach jako Pani Mim albo Madam Mim, ang. Mad Madam Mim) – Pojawia się głównie w brazylijskich komiksach, w Polsce do lipca 2010 wydano 64 komiksy, w których występuje[4]. Zwykle sympatyczna, czasem pechowa czarownica.
  • Tolek Ananas (Soniek, Romcio, oryg. Sonny Seagull) – pierwszy raz pojawił się w komiksie Free Spirits wydanym 7 listopada 1997. Do lipca 2010 wystąpił w 18 komiksów, z których 15 wydano w Polsce. Mała bezdomna mewa, przyjaciel Hyzia, Dyzia i Zyzia[5].
  • Torr Semafor (ang. Mr. Phelps) – Pierwszy raz pojawił się wraz z Tolkiem Ananasem. Pracownik kolei, który zwykle stara się go złapać[6]. Ma kuzyna Turra Semafora, który pracuje w cieplarni[7].
  • Kaczuś – postać stworzona w 1988 roku przez Giulio Chierchini. Zadebiutował w komiksie Paperinik e l'incredibile Little Gum[8], natomiast w Polsce wystąpił w komiksie "Star Kwek" (Komiks Gigant 1/92)[9]. Kaczuś jest kaczorem, przyjacielem Hyzia, Dyzia i Zyzia i wrogiem Superkwęka. Potrafi stworzyć wszystko z gumy balonowej. Wraz ze Sknerusem, Donaldem i Siostrzeńcami brał udział w wyprawie na asteroidę Eldorado, gdzie okazał się niezwykle przydatny podczas walki z mięsożerną rośliną. Ubrany jest w różową maskę, czerwoną czapkę z daszkiem oraz żółtą bluzkę. Często też porusza się na bańce z gumy do żucia.
  • Rychu (Bum-Bum, Bumbum Kwak) – nerwus o niskiej samoocenie. Zadebiutował w komiksie Paperino e la macchina della conoscenza (pl. Maszyna czyni mistrza, Komiks Gigant 7/98) ze scenariuszem i rysunkami Corrada Mastantuona. Rychu za wszelką cenę chce dorównać swojemu bratu celebrycie, lub stać się lepszym, bardziej wartościowym kaczorem. Jednak za każdym razem jego marzenia kończą się na niczym. W dążeniu do cel pomagają mu jego serdeczni przyjaciele Donald i Diodak. Ma kuzynkę Flotyllę[10].
  • Drapak (Maurycy, Mruczek) – kot, początkowo należał do Donalda, później jego opiekunem stał się Dziobas. Zadebiutował w komiksie The Health Nut (pl. Nowe, zdrowe życie, Kaczor Donald 3/10), do którego scenariusz napisał Dick Kinney, a rysunki wykonał Al Hubbard. Drapak, podobnie jak Donald, nie lubi szalonych pomysłów kuzyna Dziobasa, często też staje się ich ofiarą[11].
  • Fe-Rajna (Chłopcy z Ferajny) – kaczogrodzka dwójka przestępców, składająca się z dwóch nieudolnych mężczyzn, których zamiary często przypadkowo udaremnia Dziobas. Zostali stworzeni przez Dicka Kinneya i Ala Hubbarda w komiksie Picnic[12].
  • H. Bogarto (G. Łupek, Kuper Boggart, Umperio Bogart) – stworzony w 1982 roku przez Bruno Sardę pechowy detektyw. Wraz z Dziobasem prowadzą agencję detektywistyczną. Z jego usług często korzystają Kwak O'Kej, Sknerus czy Donald.
  • Kwadini (Donald Kuperfield) – postać stworzona przez Stefana Ambrosia i Giorgia Cavazzana w komiksie Paperinik e il magico eroe (pl. Telewizja-shizowizja, Gigant Poleca 1/08). Czarodziej pracujący dla telewizji Sknerusa. Zapoznał się z Donaldem przy walce z hipnotyzerem Spektrusem, okradającego bogatych ludzi. Jego drugim wcieleniem jest Superkuper, który współpracuje z Superkwękiem. Ma przyjaciela Sama Cylindra (Kapelusznika).
  • Kwacek Zgryz – siostrzeniec Granita Forsanta, leń, który za wszelką cenę nie chce pracować. W rzeczywistości jest wyjątkowo inteligentny, ale nie wykorzystuje kompletnie swej inteligencji. Poznał swojego wujka za sprawą Donalda i Sknerusa, którzy chcieli zrobić Forsantowi prezent urodzinowy. Kwacka stworzył duński scenarzysta Lars Jensen, a zadebiutował w komiksie Happy Birthday, Flintheart Glomgold (pl. U Forsanta na urodzinach, Kaczor Donald 33/06)
  • Kwak O'Kej (Kwak O'Key) – kosmiczny turysta, którego statek o funkcji zmniejszania się do wielkości monety, zaginął wśród pieniędzy Sknerusa. Jest przyjacielem H. Bogarto i Donalda. Posiada moce paranormalne, rozumie także mowę zamków. Po raz pierwszy wystąpił w historyjce Paperino e il turista spaziale ze scenariuszem Carlo Chendiego i rysunkami Giorgia Cavazzano.
  • Ponury Podróżnik (w skrócie PoPo, oryg. wł. Camillino) – robot, pomagier Sknerusa McKwacza podczas podróży do dalekich miejsc. Zadebiutował w 1999 w komiksie Zio Paperone e l'ululato della montagna ze scenariuszem Rodolfa Cimina i rysunkami Allesandra Gottarda. Pojawił się dotąd w 16 komiksach ze scenariuszem Cimina, we wszystkich razem ze Sknerusem, Donaldem, Harpagonem oraz Hyziem, Dyziem i Zyziem. Trzy z tych komiksów wydano w Polsce: Brama biedy (Gigant Poleca 11), Implozja monetarna (Gigant Mamut 8) i W rytmie fabrycznych syren (Gigant Poleca 141).
    PoPo jest inteligentnym robotem skonstruowanym z blachy. Posiada elektroniczne oczy oraz kończyny. W niektórych komiksach rozumie wszystkie komendy kierowane do niego, lecz sam nie wypowiada ani słowa. Żywi się olejem do silników. Jego konstruktor jest nieznany. Na ogół mieszka w skarbcu Sknerusa[13].

Przypisy