Kagerō (1938)

Kagerō

Historia
Stocznia	Marynarki w Maizuru
Położenie stępki	3 września 1937
Wodowanie	27 września 1938
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby	6 listopada 1939
Zatopiony	8 maja 1943
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa – 2033 ton, pełna – ok. 2600 ton
Długość	118,5 m
Szerokość	10,8 m
Zanurzenie	3,8 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	35 węzłów
Zasięg	5000 Mm przy prędkości 18 w.
Uzbrojenie
6 dział 127 mm (3xII) 4 działka 25 (2xII) 8 wt 610 mm (2xIV), 16 torped 2 mbg, 16 bg
Załoga	240

Kagerō (jap. 陽炎, かげろう) – niszczyciel japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej typu Kagerō z okresu II wojny światowej. Brał udział w działaniach od początku wojny na Pacyfiku. Zatopiony 8 maja 1943 przez amerykańskie miny i lotnictwo.

Historia

"Kagerō" był czołowym okrętem serii dużych japońskich niszczycieli, nazwanych od niego typem Kagerō. Zamówiony został w ramach programu finansowego z 1937 roku (numer budowy 17)^[1]. Nazwę można przetłumaczyć jako "pobłyskujące wiosenne powietrze", "miraż"^[2].

Stępkę pod budowę okrętu położono 3 września 1937 w Stoczni Marynarki w Maizuru, kadłub wodowano 27 września 1938, a okręt oddano do służby 6 listopada 1939^[3].

Służba

Po wejściu do służby "Kagerō" został przydzielony do 18. Dywizjonu Niszczycieli (Kuchikutai) 2. Eskadry Niszczycieli (Suirai Sentai) 2. Floty. Pierwszym dowódcą był kmdr por. Minoru Yokoi^[4].

Działania pierwszego etapu wojny, 1941-1942

W pierwszym okresie II wojny światowej na Pacyfiku, począwszy od grudnia 1941, "Kagerō" eskortował lotniskowce japońskie, począwszy od eskorty zespołu uderzeniowego wiceadm. Chūichi Nagumo podczas ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941. 24 grudnia "Kagerō" powrócił do Kure w Japonii, gdzie nastąpiła zmiana dowódcy (z powodu choroby) na komandora por. Terumichi Arimoto^[4].

W dniach 8-14 stycznia 1942 "Kagerō" eskortował lotniskowce z Japonii, po czym 20 stycznia osłaniał "Shōkaku" i "Zuikaku" podczas ataków na Rabaul, 21 stycznia - na Lae i Salamaua na Nowej Gwinei, a 23 stycznia - podczas desantu na Rabaul i Kavieng. 3 lutego "Kagerō" powrócił z lotniskowcem "Shōkaku" do Japonii, po czym działał na wodach japońskich^[4].

17-24 marca "Kagerō" eskortował "Shōkaku" i "Zuikaku" do zatoki Staring na Celebes, a następnie osłaniał lotniskowce podczas rajdu na Ocean Indyjski. 23 kwietnia powrócił do Kure i został skierowany do krótkiego remontu^[4].

Następnie, 3-6 czerwca 1942 "Kagerō" brał udział w operacji mającej na celu zajęcie Midway, eskortując zespół transportowców^[4], lecz inwazja nie doszła do skutku z powodu klęski w bitwie pod Midway. W lipcu eskortował transportowiec "Kikukawa Maru" z ekipami naprawczymi z Yokosuka na Kiska (Aleuty), po czym osłaniał holowanie niszczyciela „Kasumi” do Japonii. 20 lipca został przydzielony do 15. Dywizjonu Niszczycieli 2. Eskadry 2. Floty^[4].

Rejon Wysp Salomona, 1942-1943

Rejon działań 1942-1943 (baza Truk leży poza mapą, ok. 1300 km na północ od Rabaulu)

"Kagerō" został następnie skierowany w rejon Wysp Salomona, gdzie od sierpnia toczyły się intensywne walki o Guadalcanal. W dniach 23 i 24 sierpnia bombardował lotnisko Henderson Field na Guadalcanalu. Podczas bitwy koło wschodnich Wysp Salomona dołączył do eskorty konwoju na Guadalcanal i przejął kontradmirała Raizo Tanakę (dowódcę 2. Eskadry) z uszkodzonego krążownika "Jintsu"^[4].

W dniach 31 sierpnia i 2 i 5 września "Kagerō" brał udział w nocnych misjach transportu żołnierzy na pokładach niszczycieli na Guadalcanal (nazywanych przez Amerykanów Tokyo Express). 8 września brał udział w kolejnej misji ataku na Guadalcanal, a 13 września ostrzeliwał wyspę przed japońską ofensywą Kawaguchi. Ponownie brał udział w rejsie transportowym na Guadalcanal 21 września, podczas którego odniósł lekkie uszkodzenia kadłuba od ostrzału przez samoloty. Po naprawach w Truk, patrolował na północ od Wysp Salomona. 26 października "Kagerō" wziął udział w powietrzno-morskiej bitwie koło wysp Santa Cruz, eskortując okręty Zespołu Wsparcia adm. Kurity^[4].

7 listopada "Kagerō" uczestniczył w misji transportu żołnierzy z Shortland na Guadalcanal. 13 listopada eskortował konwój na Guadalcanal. Po drugiej bitwie pod Guadalcanalem 15 listopada wraz z niszczycielem „Oyashio” nieskutecznie usiłował przeprowadzić atak torpedami na pancernik USS "Washington" (BB-56). 17 listopada odbył rejs transportowy żołnierzy z Rabaulu na Bunę^[4].

"Kagerō" uczestniczył w nocnym rejsie transportowym zaopatrzenia na Guadalcanal 30 listopada 1942, podczas którego doszło do bitwy pod Tassafaronga, w której japońskie niszczyciele zatopiły torpedami jeden krążownik amerykański i uszkodziły dalsze. 3 grudnia "Kagerō" uczestniczył w kolejnym rejsie z zaopatrzeniem na Guadalcanal, po czym 7 grudnia w rejsie przerwanym na skutek ataku kutrów torpedowych i 11 grudnia w ponownym rejsie zaopatrzeniowym. 16 grudnia "Kagerō" transportował żołnierzy z Rabaulu na Munda. Odniósł niewielkie uszkodzenia od bliskiego wybuchu bomby w ataku lotniczym. 21 grudnia ponownie transportował żołnierzy na Munda, a 2 stycznia 1943 ponownie transportował zaopatrzenie z Shortland na Guadalcanal. W dniach 9-17 stycznia eskortował konwój z Shortland do Truk, gdzie był naprawiany. Od 31 stycznia do 9 lutego patrolował na północ od Wysp Salomona, osłaniając ewakuację Guadalcanalu. Między 16 a 21 lutego eskortował lotniskowiec "Jun'yō" z Truk do Kure w Japonii, po czym został tam dokowany^[4].

Po remoncie, "Kagerō" z powrotem w dniach 22-27 marca przepłynął do Truk, eskortując tam lotniskowce "Hiyō" i "Jun'yō", po czym przepłynął na Shortland. 29 kwietnia i 3 maja odbył rejsy z transportem wojska na Kolombangarę. 7-8 maja uczestniczył w kolejnym rejsie transportowym na Kolombangarę, lecz po wysadzeniu żołnierzy w Vila wszedł na amerykańskie miny (wraz z „Oyashio”) i został uszkodzony. Wraz z „Oyashio” został następnie zatopiony przez amerykańskie lotnictwo, na południe od Kolombangary, w rejonie pozycji 8°08′S 156°55′E/-8,133333 156,916667^[4]. Zginęło 18 członków załogi, 36 zostało rannych (dowódca ocalał). 20 czerwca 1943 został oficjalnie skreślony z listy floty^[4].

Dowódcy

Źródło: ^[4]

Dane techniczne

Opis konstrukcji i szczegółowe dane – w artykule niszczyciele typu Kagerō. Poniżej dane ogólne dla niszczycieli tego typu^[5].

• wyporność:
  • standardowa: 2033 t
  • pełna: ok. 2600 t
• wymiary:
  • długość całkowita: 118,5 m
  • długość na linii wodnej: 116,2 m
  • szerokość: 10,8 m
  • zanurzenie: 3,8 m
• napęd: 2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe (ciśnienie pary 30 at), 2 śruby
• prędkość maksymalna: 35 w.
• zasięg: 5000 mil morskich przy prędkości 18 w.
• zapas paliwa: 500 t.
• załoga: 240

Uzbrojenie i wyposażenie

• 6 dział 127 mm w wieżach dwudziałowych (3xII).
  • długość lufy – L/50 kalibrów, kąt podniesienia 55°
• 4 działka przeciwlotnicze 25 mm Typ 96 (2xII)
• 8 wyrzutni torpedowych 610 mm (2xIV, 16 torped Typ 93)
• 2 miotacze bomb głębinowych (16 bomb głębinowych)

Przypisy

Bibliografia

• (ang.) Allyn D. Nevitt: IJN Kagero: Tabular Record of Movement w serwisie Imperial Japanese Navy Page (dostęp: 25-03-2010)
• (ros.) W. Daszjan (В.Дашьян): Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Japonii. Czast 2 (Корабли Второй мировой войны. ВМС Японии. Часть 2), seria Morskaja Kollekcja 7/2004