Kaitlyn Lawes

Kaitlyn Lawes
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1988
Winnipeg

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

161 cm

Informacje klubowe
Klub

Saville Sports Centre

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Złoto
Soczi 2014
Złoto
Pjongczang 2018
Mistrzostwa świata
Srebro
Sapporo 2015
Mistrzostwa świata juniorów
Brąz
Östersund 2008
Srebro
Vancouver 2009
Tournament of Hearts
Srebro
Charlottetown 2011
Brąz
Red Deer 2012
Srebro
Kingston 2013
Złoto
Moose Jaw 2015
Brąz
Grande Prairie 2016
Canadian Olympic Curling Trials
Złoto
Winnipeg 2013

Kaitlyn Lawes (ur. 16 grudnia 1988 w Winnipeg, Manitoba) – kanadyjska curlerka, dwukrotna mistrzyni olimpijska (2014 i w parach mieszanych w 2018), dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów, trzecia w drużynie Jennifer Jones, zawodniczka Saville Sports Centre. Mierzy 161 cm, waży 52 kg. W wieku juniorskim była zawodniczką Pembina Curling Club.

Kariera sportowa

Lawes zaczęła grać w curling w wieku 4 lat[1]. W 2007 jej drużyna doszła do finału mistrzostw prowincjonalnych, mecz ten przegrała wynikiem 7:3[2]. Rok później zespół Lawes wygrał mistrzostwa Manitoby i wyjechał na Mistrzostwa Kanady. Po Round-Robin z bilansem 10-2 zajmował 1. miejsce. Dawało to automatyczne miejsce w finale, który wygrał 7:6. Na Mistrzostwach Świata Juniorów żeby dostać się do fazy playoff Kaitlyn Lawes musiała wygrać tie-breaker z Dunkami, następnie w dolnym meczu fazy zasadniczej Kanada przegrała z Rosją 5:7. Rewanż nastąpił w małym finale gdzie Lawes zdobyła brązowy medal pokonując Rosjanki 9:8[3].

Drużyna Kaitlyn Lawes w 2009 obroniła tytuł mistrzów kraju i ponownie wyjechała na mistrzostwa świata. Po rundzie grupowej zajmowała 3. miejsce, w playoff znów spotkała się z drużyną Rosji, mecz wygrała Kanada 4:3. Lawes wygrała półfinał ze Szwajcarkami 9:3, a następnie zdobyła srebrny medal po finałowej porażce ze Szkotkami 6:8[4].

Lawes wystąpiła w 2008 w World Curling Tour, dotarła do półfinału Casinos of Winnipeg Classic, turnieju zaliczanego do curlingowego Wielkiego Szlema[5].

Po przekroczeniu wieku juniorskiego Kaitlyn Lawes dołączyła do zespołu Cathy King, gdzie zajęła miejsce trzeciej Lori Olson[6], która przeszła do drużyny Crystal Webster. Z nową drużyną wystąpiła w pierwszej fazie Canadian Olympic Curling Trials, jednak nie zakwalifikowała się do dalszych rozgrywek. Zespół King po zakończonym sezonie postanowił zrobić przerwę. Kaitlyn Lawes w sezonie 2010/2011 dołączyła do zespołu Jennifer Jones, gdzie zastąpiła Cathy Overton-Clapham[7]. Jones w poprzednim sezonie wygrała mistrzostwa Kanady więc Lawes miała automatycznie zagwarantowane miejsce w rozgrywkach w 2011. Team Canada dotarł dofinału, w którym przegrał przeciwko Amber Holland z Saskatchewan z 7:8[8].

W 2012 ponownie wystąpiła w mistrzostwach Kanady. Zespół Jones dotarł do play-offów z 1. miejsca, ostatecznie stanął na najniższym stopniu podium przegrywając mecze przeciwko Kelly Scott i Heather Nedohin a wygrywając z Marie-France Larouche. Rok później reprezentantki Manitoby zdobyły srebrne medale.

Ekipa Jones zajęła pierwsze miejsce w Canadian Olympic Curling Trials 2013, w finale zawodniczki z Winnipeg pokonały 8:4 Sherry Middaugh. Lawes wystąpiła w barwach Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014. Reprezentacja kraju podczas turnieju w Soczi nie odniosła żadnej porażki, w decydujących meczach Kanadyjki triumfowały 6:4 nad Wielką Brytanią (Eve Muirhead) i 6:3 nad Szwecją (Margaretha Sigfridsson)[9]. W sezonie 2014/2015 mistrzynie olimpijskie wygrały Mistrzostwa Kanady 2015, w finale pokonały 6:5 Albertę (Valerie Sweeting). Kanadyjki prezentowały dobrą grę w MŚ 2015, nie mogły jednak wygrać ze szwajcarskim zespołem dowodzonym przez Alinę Pätz. Drużyna Jennifer Jones zdobyła srebrne medale, w rundzie Page play-off dwukrotnie ulegała Szwajcarkom, w tym 3:5 w meczu finałowym[10]. Podczas Scotties Tournament of Hearts 2016 zespół Jones zakwalifikował się do fazy finałowej, jednak zawodniczkom nie udało się obronić tytułów mistrzowskich. Ostatecznie wygrywając mecz przeciwko Kerri Einarson uplasowały się na najniższym stopniu podium.

Na początku 2018 roku Lawes wywalczyła prawo do startu w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu w parach mieszanych. W eliminacjach, rozgrywanych w Portage la Prairie, w parze z Johnem Morrisem, zwyciężyła, pokonując w finale parę Brad Gushue i Valerie Sweeting[11][12]. Na igrzyskach para zdobyłą złoty medal, pokonując w finalę reprezentantów Szwajcarii[13].

Życie prywatne

Kaitlyn Lawes studiowała na University of Manitoba[14]. Pracowała w dziale sprzedaży firmy Goldline Curling Supplies, zajmującej się produkcją sprzętu curlingowego[1].

Wielki Szlem


Turniej[15]2009/20102010/20112011/20122012/20132013/20142014/2015
Autumn GoldSFSFxxQFW
Manitoba LotteriesxQFQFQFWW*
Colonial SquareA*F*SF*POWA
MastersA*W*SF*xSFSF
Canadian OpenQF
Players' ChampionshipsxWSFSFWx
Legenda
*= turniej niezaliczany do cyklu Wielkiego Szlema
= turniej nie odbył się
A= nie uczestniczyła
x= nie zakwalifikowała się do fazy finałowej
PO= runda play-off
QF= ćwierćfinał
SF= półfinał
F= finał
W= zwycięstwo

Nierozgrywane

Turniej[16]2009/20102010/2011
Sobeys SlamW

Drużyna

Czwarty/-aTrzeci/-aDrugi/-aOtwierający/-a
2010 – 20181Jennifer JonesKaitlyn LawesJill OfficerDawn McEwen
2009/2010Cathy KingRaylene RocqueTracy Bush
2008/2009Kaitlyn LawesJenna LoderLaryssa GrenkowBreanne Meakin
2007/2008Liz PetersSarah Wazney
1 - od września do grudnia 2012 Jennifer Jones nie grała z powodu ciąży. Czwartą i kapitanem była Kaitlyn Lawes, jako trzecia do zespołu dołączyła Kirsten Wall.

CTRS

Pozycje drużyn Kaitlyn Lawes w rankingu CTRS[17]:

  • 2016/2017 – 2.
  • 2015/2016 – 2.
  • 2014/2015 – 1.
  • 2013/2014 – 1.[18]
  • 2012/2013 – 2.
  • 2011/2012 – 1.
  • 2010/2011 – 1.
  • 2009/2010 – 10.
  • 2008/2009 – 29.

Przypisy

  1. a b Canadian Curling Association, HeartChart, 20 lutego 2015 [dostęp 2018-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-20].
  2. curlmanitoba.org
  3. MŚJ 2008 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  4. MŚJ 2009 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  5. worldcurlingtour.com
  6. Canoe, Lawes chasing Olympic dream, „canoe.com” [dostęp 2018-01-16] (ang.).
  7. Paul Wiecek, Lawes expected to join Jones rink, „Winnipeg Free Press”, 23 kwietnia 2010 [dostęp 2018-01-16].
  8. 2011 Scotties Tournament of Hearts – Statistical Report for Draw 23
  9. ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  10. MŚ 2015 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  11. John Morris, Kaitlyn Lawes return to Olympics with mixed doubles victory, „CBC Sports” [dostęp 2018-01-16] (ang.).
  12. Kaitlyn Lawes slides into curling history by qualifying for second Olympics, „Global News” [dostęp 2018-01-16] (ang.).
  13. The Canadian Press, Canada’s Kaitlyn Lawes and John Morris capture gold in mixed doubles curling, „The Toronto Star”, 13 lutego 2018, ISSN 0319-0781 [dostęp 2018-03-05] (ang.).
  14. Congratulations Kaitlyn Lawes, news.umanitoba.ca [dostęp 2018-01-16] (ang.).
  15. Turnieje w bazie World Curling Tour. [dostęp 2014-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (ang.).
  16. WCT – Jennifer Jones – Events. [dostęp 2016-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)].
  17. Historical CTRS Results. [dostęp 2018-01-16]. (ang.).
  18. Canadian Curling Association: 2013-2014 CTRS Standings – Women. [dostęp 2014-09-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Kaitlyn Lawes 2019.jpg
Autor: Allthegoldmedals, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaitlyn Lawes in April 2019
Curling pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Curling
Flag of Manitoba.svg
Flag of Manitoba.