Kajakarstwo zwałkowe

Spływ bezimiennym dopływem Młynówki Sułowskiej (dopływ Baryczy). Przeszkoda na szlaku - bród

Spływ potokiem Sucha (dopływ Szprotawy). Przeszkoda na szlaku - tama bobrów.

Kajakarstwo zwałkowe (ang. logjams) - odmiana kajakarstwa rzecznego nastawiona na pokonywanie rzek i strumieni o dużej liczbie przeszkód w korycie (tzw. zwałek), uniemożliwiających swobodne przepłynięcie. Szlak zwałkowy to mały lub średniej wielkości ciek, w którym występują odcinki o dużym nasyceniu naturalnych przeszkód. Szlakami zwałkowymi mogą być zarówno rzeki nizinne, jak i górskie.

Trudności

Skalę trudności szlaku zwałkowego determinuje przede wszystkim wskaźnik uciążliwości (U5 lub U6). Utrudnienia generowane są głównie przez zwalone pnie, gałęzie, żeremia bobrowe, progi, kładki, mostki, zatory z naniesionych przez rzekę przedmiotów, w tym np. opon lub lodówek i inne.

Pokonywanie przeszkód w kajakarstwie zwałkowym odbywa się najczęściej bez opuszczania kajaka, z użyciem specjalnych technik i sprzętu (odpowiednie kajaki i bardzo wytrzymałe wiosła, służące m.in. do podpierania i innych manipulacji). Często dzieje się to dzięki współpracy w grupie, poprzez napływanie na inny kajak lub wzajemne przeciąganie. Sport ten wymaga przygotowania technicznego i pewnej siły fizycznej, a także umiejętności współpracy w grupie. Podczas pokonywania przeszkód uczestnicy spływu starają się nie naruszać naturalnego układu przeszkód, poprzez stosowanie np. pił lub siekier, a używają prawie wyłącznie umiejętności technicznych i własnych mięśni.

Sprzęt

Podczas spływów zwałkowych używa się jednoosobowych kajaków polietylenowych z fartuchem, gdyż pokonywanie przeszkód wymaga częstych i znacznych przechyłów oraz zanurzania. Rezygnuje się też z kamizelek, które mogą zaczepiać o przeszkody. Zalecane są kaski, okulary ochronne i rzutki. Z uwagi na powyższe spływy odbywają się z reguły w grupach, tak aby żaden z uczestników nie pozostał poza zasięgiem wzroku (możliwość udzielenia natychmiastowej pomocy).

Kajakarstwo zwałkowe, ze względu na swój charakter nie wymaga odbywania dalekich podróży od wielkich aglomeracji. W ekstremalnych przypadkach spływy można organizować na niewielkich ciekach, w bezpośredniej bliskości miast.

Przykłady szlaków zwałkowych

W Polsce do kajakarstwa zwałkowego nadają się np.:

• Łobżonka,
• Tążyna,
• Ryszka,
• Prusina,
• Korabiewka,
• Gardęga,
• Gąsawka,
• Ukleja,
• Głuszynka,
• Sucha.

Bibliografia

• Zwałkowe abc - dostęp 31.1.2012
• Logjams - dostęp 31.1.2012
• Zwałkoholizm. zwinka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. - dostęp 31.1.2012
• Potok Sucha zdobyty przez kajakarzy - dostęp 03.01.2017