Kajetan Kowalski
Biskup tytularny Maximianopolis | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Biskup pomocniczy gnieźnieński | ||
Okres sprawowania | 1833–1840 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Diakonat | 3 marca 1792 | |
Prezbiterat | 7 kwietnia 1792 | |
Nominacja biskupia | 15 kwietnia 1833 | |
Sakra biskupia | 7 lipca 1833 |
Data konsekracji | 7 lipca 1833 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
|
Kajetan Kowalski (ur. 6 kwietnia 1769 w Popówku, zm. 13 stycznia 1840 w Gnieźnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1833–1840.
Życiorys
Urodził się 6 kwietnia 1769[1] w Popówku[2]. 3 marca 1792 przyjął święcenia diakonatu, a 7 kwietnia 1792 został wyświęcony na prezbitera. Inkardynowany został do diecezji poznańskiej[2]. Pracował jako proboszcz w Pobiedziskach i Otorowie. W 1796 otrzymał godność kanonika gnieźnieńskiego, a w 1801 został prefektem biblioteki kapitulnej, pełnił też funkcję zarządcy dóbr kapitulnych[1].
15 kwietnia 1833 został prekonizowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej i biskupem tytularnym Maximianopolis[3]. Sakrę biskupią przyjął 7 lipca 1833 w archikatedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu. Konsekrował go arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański Marcin Dunin[3]. Nie wykazywał się aktywnością pasterską. W trakcie sporu o małżeństwa mieszane zajął stanowisko władz pruskich, za co pod naporem społecznego sprzeciwu musiał wyjechać z Gniezna[1].
W 1831 asystował podczas sakry arcybiskupa metropolity gnieźnieńskiego i poznańskiego Marcina Dunina, a w 1834 jako współkonsekrator uczestniczył w święceniach biskupa diecezjalnego chełmińskiego Anastazego Sedlaga[2].
Zmarł 13 stycznia 1840 w Gnieźnie[4].
Przypisy
- ↑ a b c P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 220–221. ISBN 83-211-1311-7.
- ↑ a b c Kajetan Kowalski (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-02-19].
- ↑ a b K.R. Prokop: Sakry i sukcesja święceń biskupich episkopatu Kościoła katolickiego w Polsce w XIX i XX wieku (na tle wcześniejszych okresów dziejowych). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2012, s. 405. ISBN 978-83-7306-593-2.
- ↑ Donoszą z Poznania.... „Kurier Warszawski”. Nr 18, 1940-01-19. [dostęp 2022-02-19].
Bibliografia
- Kajetan Kowalski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2018-08-31]