Kajetan Lewicki
| ||
Data śmierci | 12 lipca 1869 | |
---|---|---|
Narodowość | polska | |
Rodzice | Józef | |
Małżeństwo | Melania | |
Dzieci | Zofia | |
Krewni i powinowaci | Ignacy (pradziadek), Samuel (dziadek) | |
Odznaczenia | ||
Kajetan Lewicki herbu Rogala (zm. 12 lipca 1869) – właściciel ziemski, urzędnik, hrabia.
Życiorys
Był prawnukiem łowczego lwowskiego Ignacego Adama Lewickiego (zm. 1788), wnukiem Samuela Lewickiego i synem Józefa Kalasantego Lewickiego (1767-1845) i Katarzyny (zm. 1837)[1][2]. Miał siostry Olimpię (zamężna z hr. Konstantym Siemieńskim z Biecza)[3] i Emilię (zamężna z hr. Adamem Baworowskim)[4][3].
Był strażnikiem sreber, podczaszym, sokolnikiem (łowczym) wielkim korony galicyjskiej[4][3]. Był członkiem Stanów Galicyjskich oraz Izby Panów[3]. 10 stycznia 1823 został mianowany c. k. podkomorzym Jego Ces. Kr. Apost. Mości (przyrzeczenie złożył 13 stycznia 1823)[5][4][3]. Otrzymał też godność tajnego radcy Cesarstwa Austriackiego[5][4][3]. 18 października 1851 witał i przyjmował w sali bibliotecznej Zakładu Naukowego im. Ossolińskich podróżującego po Galicji cesarza Austrii Franciszka Józefa I podczas balu wyprawionego na jego cześć[6].
Odziedziczył majątek Chorostków (zob. pałac w Chorostkowie), gdzie ufundował kościół w 1859[4][3]. Był założycielem ordynacji Chrostkowskiej Lewickich)[3]. W 1862 stworzył zapis stypendialny dla synów oficjalistów chorostkowskich[3]. Posiadał też dobra Barszczowice, Rakowiec[4].
Został odznaczony Wielkimi Wstęgami austriackiego Orderu Korony Żelaznej i papieskiego Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego[4].
Ożenił się z Melanią z domu Chołoniewską herbu Korczak (dama pałacowa i Krzyża Gwiaździstego, zm. 1857)[4][3]. Ich jedyną córką była Zofia Celestyna (ur. 1837, dziedziczka ww. ordynacji), zamężna z Wilhelmem Siemieńskim (syn Konstantego i Olimpii Lewickiej czyli siostrzeńcem Kajetana)[4][3][2]. Zmarł 12 lipca 1869[4][3][5][2]. Linia Lewickich herbu Rogala wygasła po mieczu[4].
Przypisy
- ↑ Herbarz polski 1911 ↓, s. 187, 188.
- ↑ a b c Kajetan hr. Lewicki z Lewiczyna h. Rogala. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-07-12].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Herbarz polski 1911 ↓, s. 188.
- ↑ a b c d e f g h i j k Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 264.
- ↑ a b c Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Polacy dygnitarzami austryackimi. I. Podkomorzowie i paziowie (1750-1890). Lwów: 1890, s. 15.
- ↑ 1851 r. (d. 11 października) wjazd najjaśniejszego Franciszka Józefa I, cesarza Austryi, do Krakowa, tudzież podróż J. Ces. Król. Apost. Mości po Galicyi i Bukowinie. Kraków: 1853, s. 53.
Bibliografia
- Lewicki herbu Rogala. W: Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
- Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 1-396.
Media użyte na tej stronie
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino di 1^ classe dell'Ordine di San Gregorio Magno (Santa Sede)
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine Imperiale della Corona Ferrea