Kakamega (hrabstwo)

Kakamega
hrabstwo
Ilustracja
(c) Nao Iizuka, CC BY 3.0

Widok ze wzgórza Lirhanda
Państwo Kenia
SiedzibaKakamega
Powierzchnia3020 km²
Populacja (2019)
• liczba ludności
1 867 579
• gęstość618,4 os./km²
Położenie na mapie Kenii
Strona internetowa

Kakamega – hrabstwo w Kenii, na obszarze dawnej Prowincji Zachodniej. Jego stolicą i największym miastem jest Kakamega. Większym miastem jest także Mumias. Liczy 1 867 579 mieszkańców i jest jednym z najbardziej zaludnionych hrabstw Kenii. Miejscowi ludzie w większości pochodzą z grupy etnicznej Luhja[1].

Kakamega graniczy z hrabstwami: Vihiga na południu, Siaya na zachodzie, Bungoma i Trans Nzoia od północy, oraz z Nandi i Uasin Gishu na wschodzie[2].

Hrabstwo słynie z Lasu Kakamega.

Rolnictwo

Główne uprawy w Kakamega to: trzcina cukrowa, kukurydza, fasola, maniok, kasza jaglana, słodkie ziemniaki, banany, pomidory, herbata i sorgo. Kukurydza, herbata i trzcina cukrowa są głównymi uprawami gotówkowymi. 53,2% populacji hoduje bydło, na kolejnych miejscach znajdują się owce (22,2%), kozy (11,2%) i świnie (1,7%). 92% gospodarstw domowych trzyma także kurczaki. Rozwija się też rybołówstwo[3].

Religia

Struktura religijna w 2019 roku wg Spisu Powszechnego[4]:

  • protestantyzm – 62,6%
  • katolicyzm – 16,5%
  • niezależne kościoły afrykańskie – 11,7%
  • islam – 4,7%
  • pozostali chrześcijanie – 2,9%
  • pozostali – 1,6%.

Podział administracyjny

Hrabstwo Kakamega składa się z dwunastu okręgów[2]:

  • Lugari,
  • Likuyani,
  • Malava,
  • Lurambi,
  • Makholo,
  • Mumias,
  • Mumias East,
  • Matungu,
  • Butere,
  • Khwisero,
  • Shinyalu,
  • Ikolomani.

Przypisy

  1. ↑ Participation of ethnic minorities, str. 20, Katiba Institute [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-28].
  2. ↑ a b County History & Culture – County Government of Kakamega [dostęp 2020-04-02] (ang.).
  3. ↑ Economy, County Government of Kakamega [dostęp 2020-04-02] (ang.).
  4. ↑ Table 2.30: Distribution of Population by Religious Affiliation and County - Census KE, data.census.ke [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-25] (ang.).

Media użyte na tej stronie