Kaldera

Zdjęcie kaldery Mount Mazama

Kaldera – wielkie zagłębienie w szczytowej części wulkanu, powstałe wskutek gwałtownej eksplozji[1] niszczącej górną część stożka wulkanicznego (np. Krakatau, Mount St. Helens), albo wskutek zapadnięcia się stropu komory pomagmowej wraz ze stożkiem wulkanicznym (np. Kīlauea i Mauna Loa na Hawajach). W wyniku dalszej działalności wulkanicznej w kalderze przeważnie tworzy się nowy stożek wulkaniczny. Jedną z największych na świecie (o średnicy 10 km) jest kaldera Santorynu w Grecji oraz krater Ngorongoro w północnej Tanzanii o powierzchni ok. 265 km². Za największe na świecie kaldery uważa się kalderę w Toba na Sumatrze oraz kalderę Yellowstone w Parku Narodowym Yellowstone w USA.

Zobacz też

Przypisy

  1. Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski: Góry wysokie. Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. ISBN 83-214-1278-5.

Bibliografia

  • Mieczysław Klimaszewski: Geomorfologia. Warszawa: PWN, 1994, s. 32. ISBN 83-01-11454-1.

Media użyte na tej stronie

Crater lake oregon.jpg
Autor: Zainubrazvi, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Crater Lake is a caldera lake in the south of U.S. state of Oregon. It is the main feature of Crater Lake National Park and famous for its deep blue color and water clarity. With a maximum depth of almost 1950 feet (594 m) the lake partly fills a nearly 4,000 feet (1,220 m) deep caldera that was formed around 2000 (± 150) BC by the collapse of the volcano Mount Mazama.