Kalendżin

Kalendżin

Kobiety z plemienia Kalendżin.
Populacja	5,9 mln (2018)
Miejsce zamieszkania	Kenia 5,8 mln Uganda 130 tys.
Język	kalendżin
Religia	chrześcijaństwo: 82% (głównie protestantyzm), religie plemienne: 15%, inne: 3%
Pokrewne	Luo, Iteso, Dinka, Masajowie

Kalendżin – grupa ludów nilotyckich, zamieszkująca tradycyjnie Kenię. Ich populację szacuje się na blisko 6 milionów^[1]. Posługują się językami kalendżin. Uważa się, że 2000 lat temu wyemigrowali z obszaru Sudanu Południowego do Centralnej Kenii. Podstawowymi zajęciami jest hodowla bydła, owiec i kóz, a także handel. Niektórzy uprawiają proso, kukurydzę, banany, mango i papaję^[2][3].

Większość Kalendżin została nawrócona na chrześcijaństwo. Tradycyjna religia Kalendżin opiera się na wierze w Najwyższego Boga (Asis lub Cheptalel), przedstawianego w postaci słońca, chociaż samo słońce nie jest uznawane za Boga. Drugim bogiem jest Elat kontrolujący grzmoty i błyskawice. Kalendżin wierzyli, że duchy umarłych (oyik), interweniują w sprawy ludzi i mogą być ułaskawione ofiarami (koros) z mięsa lub piwa^[4].

Dzielą się na kilka grup etnicznych:

• Kipsigis,
• Nandi,
• Keiyo,
• Marakwet,
• Sabaot,
• Pokots,
• Tugen,
• Terik,
• i Ogiek.

Większość kenijskich biegaczy długodystansowych należy do plemienia Kalendżin. Z Kalendżin pochodzą także były prezydent Kenii – Daniel Moi, oraz pięciokrotny mistrz świata w biegach przełajowych – Paul Tergat^[5].

Przypisy