Kalendarium historii Rosji
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Kalendarium historii Rosji – uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Rosji.
Czasy najdawniejsze, Ruś Kijowska
- VI w. n.e. – napływ Słowian w dorzecza Dniepru i Dźwiny[1]
- 862 – zgodnie z istniejącymi przekazami na tereny obecnej Rosji przybyli Normanowie[1]
- 945–957 – panowanie księżnej Olgi
- 988 – książę Włodzimierz przyjął chrzest i uczynił z chrześcijaństwa religię państwową[1]
- 1019–1054 – panowanie Jarosława Mądrego[1]
- XI w. – ziemie późniejszego Wielkiego Księstwa Moskiewskiego zasiedliły plemiona wschodniosłowiańskie[1]
- XII w. – rozpad Rusi Kijowskiej na księstwa dzielnicowe: nowogrodzkie (północny zachód), połockie (zachód), halicko-włodzimierskie (południowy zachód) i włodzimiersko-suzdalskie (północny wschód)[1]
- 1169 – książę włodzimiersko-suzdalski Andrzej I Bogolubski spalił Kijów[1]
- 1223 – bitwa nad rzeką Kałką: wojska mongolskie pod dowództwem Dżebe i Subedeja rozgromiły wojska książąt ruskich wspieranych przez Połowców
- 1237–1240 – wojska mongolskie pod wodzą Batu-chana podbiły wszystkie księstwa ruskie z wyjątkiem Nowogrodu Wielkiego, który jednak uznał zwierzchnictwo Mongołów[1]
- 1240 – książę nowogrodzki Aleksander Newski pokonał wojska szwedzkie w bitwie nad Newą[1]
- 1242 – Aleksander Newski podczas bitwy na zamarzniętym jeziorze Pejpus pokonał wojska inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego[1]
- 1252 – Aleksander Newski otrzymał od chana Złotej Ordy jarłyk na księstwo włodzimiersko-suzdalskie[1]
Rządy Rurykowiczów
- 1276 – Daniel Aleksandrowicz (1263–1303), założyciel moskiewskiej linii Rurykowiczów, rozpoczął sprawowanie rządów w księstwie moskiewskim[2]
- 1325 – prawosławny metropolita kijowski Piotr II przeniósł swą stolicę z Włodzimierza nad Klaźmą do Moskwy[1]
- 1325–1341 – panowanie Iwana I Kality[1]
- 1362 – Kijów znalazł się w Wielkim Księstwie Litewskim[1]
- 1380 – Dymitr Doński w bitwie na Kulikowym Polu pokonał Tatarów. Początek upadku władzy Złotej Ordy nad Rusią[1]
- 1425–1462 – panowanie Wasyla II Ślepego[2]
- 1462–1505 – panowanie Iwana III[2]
- 1463 – Iwan III wcielił do swojego państwa Jarosław[1]
- 1472 – nieudana wyprawa chana Złotej Ordy Achmata przeciw Iwanowi III[1]
- 1474 – Rostów został włączony do państwa Iwana III[1]
- 1478 – Iwan III zajął Nowogród Wielki, likwidując Republikę Nowogrodzką
- 1480 – „wyczekiwanie nad rzeką Ugrą”, symboliczny koniec „jarzma mongolskiego”[1]
- 1485 – Iwan III zajął Twer[1]
- 1505–1533 – panowanie Wasyla III
- 1533–1584 – rządy Iwana IV Groźnego[1]
- 1552 – Iwan IV podbił Chanat Kazański[2]
- 1553 – Richard Chancellor odkrył północną drogę morską, dzięki czemu Rosja rozpoczęła bezpośredni kontakt z państwami zachodnimi[1]
- 1556 – Iwan Groźny podbił Chanat Astrachański[2]
- 1558–1582 – walka o Inflanty i dostęp do Bałtyku[1]
- 1563–1570 – Rosja wzięła udział w I wojnie północnej[1]
- 1565 – Iwan IV wprowadził rządy terroru (opricznina)[2]
- 1582 – Kozacy pod dowództwem Jermaka Timofiejewicza podbili zachodnią Syberię[1]
- 1584 – śmierć Iwana Groźnego; w imieniu niezdolnego jeszcze do sprawowania rządów Fiodora Iwanowicza władzę objął szwagier cara, Borys Godunow[1]
- 1589 – prawosławna metropolia moskiewska została podniesiona do rangi patriarchatu[3]
- 1598 – śmierć Fiodora; władzę objął Godunow[1]
- 1605 – śmierć Godunowa, kryzys państwa moskiewskiego (wielka smuta)[1]
- 1604–1608 – dymitriady
- 20 czerwca 1605 – 27 maja 1606 – Dymitr Samozwaniec I carem Rosji
- 29 maja 1606 – 27 lipca 1610 – Wasyl IV Szujski carem Rosji
- 1609–1618 – wojna Rzeczypospolitej z Rosją
- 4 lipca 1610 – bitwa pod Kłuszynem, Stanisław Żółkiewski rozbija wojska rosyjskie idące na odsiecz obleganego Smoleńska, 27 lipca 1610 car Wasyl Szujski zostaje zdetronizowany przez bojarów
- 12 września 1610 – wojska polskie zajmują Moskwę, 8 października 1610 Stanisław Żołkiewski wkracza na Kreml. Królewicz Władysław Waza obrany carem Rosji
- 26 października/7 listopada 1612 – kapitulacja polskiego garnizonu Kremla przed pospolitym ruszeniem Kuźmy Minina i Dymitra Pożarskiego, po powstrzymaniu polskiej odsieczy[1]
Rządy Romanowów
- 1613 – władzę w Rosji objął Michał I Romanow, założyciel dynastii Romanowów. Panował do 23 lipca 1645[1]
- 11 grudnia 1618 – rozejm w Dywilinie kończący wojnę między Rzecząpospolitą a Rosją, będącą konsekwencją dymitriad. Wielkie Księstwo Litewskie uzyskało ziemię smoleńską, zaś Korona Królestwa Polskiego ziemię czernihowską i siewierską.
- 1632–1634 – wojna z Rzecząpospolitą. Klęska armii rosyjskiej Michaiła Szeina w bitwie o Smoleńsk i jej kapitulacja przed wojskami Rzeczypospolitej
- 16 czerwca 1634 – pokój wieczysty między Rzecząpospolitą a Rosją zawarty w Polanowie. Pokój potwierdził postanowienia rozejmu w Dywilinie, z drobnymi korektami na rzecz Rosji. Władysław IV zrzekł się tytułu cara moskiewskiego, Rosja zapłaciła kontrybucję
- 1645–1676 – panowanie Aleksego Michajłowicza[1]
- 1648 – wybuchło powstanie w Moskwie (tzw. bunt solny)[1]
- 1649 – Sobornoje ułożenije. Szlachta otrzymała prawo do sprawowania absolutnej władzy nad swoimi poddanymi[1]
- 1650 – wybuchło powstanie w Nowogrodzie[1].
- 1654–1667 – wojna z Rzecząpospolitą[1]
- 1667 – wojna polsko-rosyjska zakończyła się rozejmem andruszowskim, przesuwającym granice państwa moskiewskiego na linię Dniepru[2]
- 1670–1671 – wybuchło powstanie chłopskie pod wodzą Stiepana Razina[1]
- 1686 – traktat Grzymułtowskiego potwierdził granice Rosji i Rzeczypospolitej wzdłuż Dniepru[2]
- 1700–1721 – Rosja wzięła udział w III wojnie północnej[1]
- 1703 – założenie Petersburga[1]
- 1710 – Piotr I zajął Rygę i Rewel[1]
- 1711 – powołano Senat Rządzący[2]
- 1718–1722 – wprowadzono scentralizowaną administrację państwową[1]
- 1721 – w wyniku pokoju nysztadzkiego Rosja uzyskała szeroki dostęp do wybrzeża bałtyckiego. Ingria, Estonia, Karelia oraz Inflanty zostały włączone do Rosji[1]
- 1721 – Piotr I przyjął tytuł cesarza (imperatora)[2]
- 1725 – śmierć Piotra Wielkiego, osłabienie Rosji[1]
- 1762–1796 – panowanie Katarzyny II, przywrócenie świetności Rosji[1]
- 1768–1774 – wojna rosyjsko-turecka, zakończona zwycięstwem Rosji[1]
- 1772 – Rosja wzięła udział w pierwszym rozbiorze Polski[1]
- 1773–1775 – powstanie Pugaczowa[2]
- 1783 – manifest Katarzyny II o przyłączeniu Krymu do Rosji[1]
- 1787–1792 – wojna z Turcją[1]
- 1793 – Rosja wzięła udział w drugim rozbiorze Polski[1]
- 1795 – Rosja wzięła udział w trzecim rozbiorze Polski[1]
- 1796–1801 – rządy Pawła I[1]
- 1801 – Gruzja została wcielona do Rosji[1]
- 1801 – w wyniku przewrotu pałacowego, po zamordowaniu przez dworzan Pawła I tron objął Aleksander I
- 1809 – Rosja podbiła Finlandię[1]
- 1812 – Druga Wojna Polska. Rosja pokonała wojska Napoleona Bonapartego[1]
- 1812 – Rosja zajęła Besarabię[1]
- 1813 – Rosja zajęła Dagestan i Azerbejdżan[1]
- 1815 – podczas kongresu wiedeńskiego Rosja zainicjowała Święte Przymierze[1]
- 1815 – Aleksander I Romanow został władcą Królestwa Polskiego[2]
- 1825–1855 – panowanie Mikołaja I[1]
- 1825 – spacyfikowano powstanie dekabrystów[1]
- 29/30 listopada 1830 – 21 października 1831 – powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska w Królestwie Polskim i na ziemiach zabranych
- 25 stycznia 1831 – Sejm Królestwa Polskiego podjął uchwałę o pozbawieniu tronu i tytułu króla Polski Mikołaja I
- 1849 – Mikołaj I przyczynił się do spacyfikowania powstania węgierskiego[1]
- 1853–1856 – Rosja przegrała wojnę krymską, tracąc dominację nad Morzem Czarnym w wyniku traktatu paryskiego[2]
- 1855–1881 – panowanie Aleksandra II Romanowa[1]
- 1859 – Aleksander II stłumił powstania na Kaukazie[1]
- 1860 – założono Władywostok[1]
- 1861 – reforma uwłaszczeniowa Aleksandra II – uwłaszczenie chłopów
- 22 stycznia 1863 – październik 1864 – powstanie styczniowe w Królestwie Polskim i na ziemiach zabranych
- 9 listopada 1863 – bunt w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, prowadzący do wyodrębnienia się ruchu pieriedwiżników[4]
- 1873 – powołano Sojusz Trzech Cesarzy (z Cesarstwem Niemieckim i Austro-Węgrami)[2]
- 1877–1878 – wojna rosyjsko-turecka[1]
- 13 marca 1881 – w wyniku zamachu zginął Aleksander II[1]
- 1881–1894 – panowanie Aleksandra III[1]
- 1893 – zawarcie sojuszu z Francją[2]
- 1894–1917 – panowanie Mikołaja II
- 1897 – na ziemiach polskich i w Rosji powstała żydowska organizacja socjaldemokratyczna Bund[1]
- 1898 – powstała Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji (SDPRR)[2]
- 1901–1902 – powstała Partia Socjalistów-Rewolucjonistów (eserowcy)[2]
- 1903 – Włodzimierz Lenin dokonał rozłamu w SDPRR; powstanie frakcji bolszewików i mienszewików[2]
- 1904–1905 – rywalizacja o Mandżurię i Koreę doprowadziła do wojny rosyjsko-japońskiej, zakończonej klęską Rosji[1]
- 2 stycznia 1905 – kapitulacja Portu Artura przed Japończykami
- 27-28 maja 1905 – bitwa pod Cuszimą – całkowite zniszczenie eskadry Floty Bałtyckiej (Drugiej Eskadry Pacyfiku) przez Marynarkę Cesarstwa Japonii
- 1905–1907 – rewolucja 1905 roku[2]
- 5 września 1905 – traktat z Portsmouth, kończący wojnę rosyjsko-japońską. Rosja utraciła południową Mandżurię, Port Artur, Dalian (Dairen, Dalnyj) i południowy Sachalin. Jej ekspansja dalekowschodnia została powstrzymana
- 12 października 1905 powstała liberalna Partia Konstytucyjno-Demokratyczna (kadeci)
- 30 października 1905 – Mikołaj II pod wpływem strajku generalnego wydał manifest zapewniający prawo do zgromadzeń, wolność słowa, prawo do zrzeszania się oraz obiecał powołanie Dumy[1]
- 1906 – premier Piotr Stołypin rozpoczął reformę rolną[1]
- 6 maja 1906 – Mikołaj II nadał Rosji pierwszą w jej historii konstytucję. Rosja monarchią parlamentarną
- 10 maja 1906 – rozpoczęła obrady I Duma Państwowa[2]
- 1910 – Duma przyjęła reformę rolną Stołypina[2]
- 1911 – w wyniku zamachu zginął Piotr Stołypin[1]
- 1913 – liczebność proletariatu wzrosła do 3 mln osób[1]
- 31 lipca 1914 – ogłoszono mobilizację powszechną[1]
- 1 sierpnia 1914 – Niemcy wypowiedziały wojnę Rosji[1]
- 1915 – Rosja wycofała się z Polski, Kurlandii i Litwy[1]
- 8 marca 1917 – masowa demonstracja w Piotrogrodzie przerodziła się w rewolucję lutową[1]
Obalenie caratu, Rząd Tymczasowy i Republika Rosyjska
- 15 marca 1917 – abdykacja Mikołaja II. Na czele państwa stanął Rząd Tymczasowy pod przewodnictwem księcia Gieorgija Lwowa z liberalnej partii konstytucyjnych demokratów (kadetów) [1]
- marzec-listopad 1917 – okres dwuwładzy w Rosji. Konkurencyjnymi ośrodkami władzy były Rząd Tymczasowy i Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich
- 17-19 lipca – tzw. dni lipcowe – nieudana próba przejęcia władzy przez bolszewików
- 21 lipca 1917 – eserowiec Aleksander Kiereński premierem Rządu Tymczasowego. Rząd jest tworzony przez eserowców i mienszewików
- wrzesień 1917 – tzw. sprawa Korniłowa [2]
- 14 września 1917 – Rząd Tymczasowy ogłosił Rosję republiką
- 24–25 października/6–7 listopada 1917 – przewrót bolszewicki w Piotrogrodzie (rewolucja październikowa). Bolszewicy przejęli zbrojnie kontrolę nad stolicą Rosji, aresztując Rząd Tymczasowy.
Rządy komunistów
- 8 listopada 1917 – władzę objął wyłoniony 8 listopada 1917 na II Ogólnorosyjskim Zjeździe Rad rząd bolszewicki (tymczasowa Rada Komisarzy Ludowych (Sownarkom)), przewodniczącym Rady został przywódca bolszewików Włodzimierz Lenin
- 20 listopada 1917 – wobec przewrotu bolszewickiego z 8 listopada manifest Ukraińskiej Centralnej Rady ogłosił proklamował powstanie Ukraińskiej Republiki Ludowej w federacji z Republiką Rosyjską, jednocześnie określając terytorium Ukrainy pod władzą Ukraińskiej Centralnej Rady jako obszar guberni: kijowskiej, podolskiej, wołyńskiej, czernihowskiej, połtawskiej, charkowskiej, katerynosławskiej, chersońskiej i taurydzkiej bez Krymu. Na terenie guberni kurskiej, woroneskiej i chełmskiej ostateczna granica Ukraińskiej Republiki Ludowej miała być wytyczona na podstawie plebiscytów
- 25 listopada 1917 – demokratyczne wybory do Konstytuanty Rosji, zwycięzcą wyborów Partia Socjalistów-Rewolucjonistów, którzy zdobyli 17 943 000 głosów – prawie dwa razy więcej głosów od bolszewików (10 661 000 głosów – na drugim miejscu). Na dalszych miejscach znaleźli się kadeci oraz mienszewicy.
- grudzień 1917 – w Charkowie proklamowano Ukraińską Ludową Republikę Rad
- 19 stycznia 1918 – bolszewicy rozpędzili wybrane w demokratycznych wyborach 25 listopada 1917 Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze (konstytuantę Rosji)
- 22 stycznia 1918 – wobec dokonania przez bolszewików 19 stycznia 1918 roku bezprawnego rozwiązania Konstytuanty Rosji, Ukraińska Centralna Rada proklamowała pełną niepodległość Ukraińskiej Republiki Ludowej.
- 28 stycznia 1918 – Zjazd Rad przyjął uchwałę o tym, że republika sowiecka stanowi związek narodów Rosji oparty na zasadzie federacji[2]
- 14 lutego 1918 – Rosja przyjęła kalendarz gregoriański
- 28 lutego 1918 – utworzono Armię Czerwoną[2]
- marzec 1918 – utworzono pierwsze obozy koncentracyjne (łagry)[2]
- luty-marzec 1918 – wojska niemieckie i austro-węgierskie okupują zachodnie gubernie Rosji (dzisiejsze państwa bałtyckie, Białoruś i Ukrainę)
- 3 marca 1918 – przez zawarcie traktatu brzeskiego Rosja, wbrew zobowiązaniom sojuszniczym wobec Ententy zakończyła wojnę z Państwami Centralnymi (Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry, Imperium Osmańskie, Carstwo Bułgarii)
- 12 marca 1918 – przeniesienie stolicy Rosji z Piotrogrodu do Moskwy
- 1918–1920 – wojna domowa w Rosji
- 4–10 lipca 1918 – uchwalono konstytucję Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej[2]
- 6 lipca 1918 – nieudana próba puczu lewicowych eserowców
- 17 lipca 1918 – car Mikołaj II został wraz z całą rodziną zamordowany przez bolszewików w Jekaterynburgu
- 29 sierpnia 1918 – w wykonaniu postanowień pokoju brzeskiego RFSRR anulował traktaty rozbiorowe Polski[2]
- 30 sierpnia 1918 – nieudany zamach na Włodzimierza Lenina
- 5 września 1918 – dekret Rady Komisarzy Ludowych RFSRR wprowadzający formalnie czerwony terror. Masowe aresztowania i egzekucje dokonywane przez Czeka
- styczeń 1919 – utworzono Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką[2]
- 1919–1921 – wojna polsko-bolszewicka[2]
- sierpień 1920 – Wojsko Polskie powstrzymało ofensywę Armii Czerwonej podczas Bitwy Warszawskiej, odrzucając oddziały sowieckie na wschód.
- 18 października 1920 – zawieszenie broni w wojnie polsko-bolszewickiej. Traktat pokojowy pomiędzy Polską a RFSRR i USRR został zawarty 18 marca 1921 w Rydze
- 1920–1921 – powstanie chłopów guberni tambowskiej, fala powstań chłopskich w całej Rosji
- grudzień 1920 – rozpoczęto program elektryfikacji Rosji (GOELRO)[2]
- marzec 1921 – powstanie marynarzy Floty Bałtyckiej w Kronsztadzie, stłumione zbrojnie przez bolszewików
- marzec 1921 – Włodzimierz Lenin powołał Nową Ekonomiczną Politykę wprowadzającą elementy gospodarki rynkowej[2]
- 1921 – oficjalne wprowadzenie systemu monopartyjnego partii komunistycznej, zakaz działalności partii niebolszewickich
- 1921–1922 – głód w części Rosji i na Ukrainie[2]
- 3 kwietnia 1922 – na wniosek Włodzimierza Lenina sekretarzem generalnym partii został Józef Stalin[2]
- 30 grudnia 1922 – w wyniku połączenia RFSRR z radzieckimi republikami Ukrainy, Białorusi i Zakaukazia utworzono Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich[1]
- 21 stycznia 1924 – śmierć Włodzimierza Lenina. Walki frakcyjne w RKP(b)/WKP(b). Stopniowo pełnię władzy przejmował Józef Stalin, odsuwając kolejno od władzy w partii Lwa Trockiego (1925), Grigorija Zinowjewa i Lwa Kamieniewa (1926-27), Nikołaja Bucharina (1928-29)
- 1927 – podczas XV Zjazdu WKP(b) uchwalono politykę gospodarczą ZSRR[2]
- 1928 – Stalin ostatecznie pokonał przeciwników politycznych w partii bolszewickiej, obejmując władzę dyktatorską[2]
- 1929–1934 – realizacja pierwszego pięcioletniego planu gospodarczego, przymusowa kolektywizacja rolnictwa, budowa przemysłu ciężkiego-zbrojeniowego[2]
- 1932–1933 – wielki głód na Ukrainie[2]
- 1934 – ZSRR został członkiem Ligi Narodów[2]
- 1936–1938 – „wielki terror”, masowe aresztowania i egzekucje dokonywane przez NKWD, likwidacja i wymiana wyższych kadr dowódczych Armii Czerwonej[2]
- 23 sierpnia 1939 – pakt Ribbentrop-Mołotow – formalnie pakt o nieagresji pomiędzy III Rzeszą a ZSRR, umowa międzynarodowa, która zgodnie z tajnym protokołem dodatkowym, stanowiącym załącznik do oficjalnego dokumentu umowy, dotyczyła rozbioru terytoriów lub rozporządzenia niepodległością suwerennych państw: Polski, Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii i Rumunii.
- 17 września 1939 – agresja ZSRR na Polskę
- 28 września 1939 – traktat o granicach i przyjaźni III Rzesza – ZSRR wytyczający linię graniczną pomiędzy obu państwami na obszarze okupowanej Polski, korygujący w tajnym protokole strefy wpływów określone w pakcie Ribbentrop-Mołotow i ustalający zasady współpracy przeciw polskiemu ruchowi niepodległościowemu
- październik 1939 – realizując postanowienia paktu Ribbentrop-Mołotow ZSRR narzucił Litwie, Łotwie i Estonii umowy o współpracy wojskowej i wprowadza bazy wojskowe Armii Czerwonej na ich terytoria. Liczebność Armii Czerwonej wprowadzonej na terytoria państw nadbałtyckich była równoważna armiom tych państw. Finlandia odrzuciła żądania sowieckie.
- 30 listopada 1939 – 13 marca 1940 – wojna zimowa – agresja ZSRR na Finlandię[2]
- czerwiec 1940 – Armia Czerwona okupowała Litwę, Łotwę i Estonię po ultimatach przedstawionych rządom tych państw przez ZSRR
- sierpień 1940 Litwa, Łotwa i Estonia zostały anektowane przez ZSRR jako republiki sowieckie
- 22 czerwca 1941 – początek operacji „Barbarossa”. Wojska niemieckie i satelitów III Rzeszy zaatakowały ZSRR[2]
- 30 czerwca 1941 – powołano Państwowy Komitet Obrony ZSRR[2]
- 28 listopada–1 grudnia 1943 – Józef Stalin wraz z Winstonem Churchillem i Franklinem Rooseveltem spotkali się w Teheranie[2]
- 1944 – wojska niemieckie zostały wyparte z prawie całego terytorium ZSRR oraz z dużej części Polski. Armia Czerwona wkroczyła na terytoria Rumunii, Bułgarii, Jugosławii i Węgier[2]
- 4–11 lutego 1945 – Stalin wraz z Churchillem i Rooseveltem uczestniczył w konferencji jałtańskiej[2]
- 13 kwietnia 1945 – Armia Czerwona zdobyła Wiedeń[2]
- 2 maja 1945 – Armia Czerwona z udziałem 1 Armii Wojska Polskiego zdobyła Berlin[2]
- 8 maja 1945 – marszałek Gieorgij Żukow wraz z przedstawicielami wojsk sojuszników zachodnich przyjął bezwarunkową kapitulację Niemiec[2]
- 9 maja 1945 – Armia Czerwona zajęła Pragę[2]
- 17 lipca–2 sierpnia 1945 – Stalin wraz z Churchillem i Trumanem uczestniczył w konferencji poczdamskiej[2]
- 9 sierpnia 1945 – ZSRR wypowiedział wojnę Japonii. Początek operacji kwantuńskiej – ofensywy Armii Czerwonej przeciw Armii Kwantuńskiej w Mandżurii[2]
- 1945–1949 – ZSRR wprowadził stalinizm na terenach Polski, Węgier, Rumunii, Bułgarii i Czechosłowacji[2]
- 7 października 1949 – na terytorium sowieckiej strefy okupacyjnej Niemiec utworzono Niemiecką Republikę Demokratyczną[2]
- 1949 – ZSRR skonstruował bombę atomową[5]
- 1949 – ZSRR utworzył Radę Wzajemnej Pomocy Gospodarczej[2]
- 5 marca 1953 – śmierć Józefa Stalina[5]
- 1953–1964 – rządy Nikity Chruszczowa.
- 23 grudnia 1953 – zgładzenie Ławrientija Berii, byłego szefa NKWD, odpowiedzialnego za wielkie czystki[2]
- 14 maja 1955 – utworzenie Układu Warszawskiego – formalnego sojuszu wojskowego ZSRR i jego państw satelickich w Europie Środkowej
- 1956 – podczas XX Zjazdu KPZR Chruszczow potępił zbrodnie Stalina[2]
- 23 października 1956 – 10 listopada 1956 – powstanie węgierskie, stłumione przez interwencję zbrojną ZSRR
- 1957 – ZSRR rozpoczął program podboju kosmosu, wystrzeliwując Sputnika[5]
- 1958 – rozłam polityczny pomiędzy ZSRR a Chińską Republiką Ludową[5]
- 1959 – Związek Radziecki udzielił swojego poparcia Kubie i mającej tam miejsce rewolucji[5]
- 1959 – podczas XXI Zjazdu KPZR ogłoszono ukończenie budowy socjalizmu[2]
- 13 sierpnia 1961 – na polecenie ZSRR rozpoczyna się budowa muru berlińskiego
- 1962 – ZSRR zainstalował broń jądrową na Kubie; kryzys kubański, ZSRR zmuszony do wycofania rakiet z głowicami nuklearnymi[2]
- 14 października 1964 – Nikita Chruszczow ustąpił ze stanowiska[5]
- 14 października 1964 – 10 listopada 1982 – rządy Leonida Breżniewa[5]
- sierpień 1968 – ZSRR i inne armie Układu Warszawskiego (z wyjątkiem Rumunii) dokonały interwencji w Czechosłowacji[2]
- 1971 – podczas XXIV Zjazdu KPZR wezwano do zwołania konferencji europejskiej. W rezultacie 33 państwa Europy, a także USA i Kanada, podpisały w 1975 w Helsinkach Akt końcowy KBWE[2]
- grudzień 1979 – ZSRR rozpoczął interwencję zbrojną w Afganistanie[2]
- 10 listopada 1982 – śmierć Breżniewa[5]
- 12 listopada 1982 – 9 lutego 1984 – Jurij Andropow sekretarzem generalnym KC KPZR
- 13 lutego 1984 – 10 marca 1985 – rządy Konstantina Czernienki[5]
- 11 marca 1985 – władzę objął Michaił Gorbaczow[5]
- 26 kwietnia 1986 – katastrofa elektrowni atomowej w Czarnobylu[2]
- 1988 – wybuch konfliktu etnicznego w Azerbejdżanie[2]
- 1990 – stopniowy rozpad ZSRR
- czerwiec 1991 – wybory prezydenckie wygrał Borys Jelcyn[5]
- 1 lipca 1991 – rozwiązano Układ Warszawski[5]
- 19–22 sierpnia 1991 – w Moskwie doszło do puczu, który nie zdołał przywrócić komunizmu w Rosji[2]
- 20-21 sierpnia 1991 – Litwa, Estonia i Łotwa ogłosiły niepodległość
- 24 sierpnia 1991 – Ukraina ogłosiła niepodległość
Czasy najnowsze
- 21 grudnia 1991 – powołano Wspólnotę Niepodległych Państw[5]
- 25 grudnia 1991 – rozwiązano ZSRR, w jego miejsce powstała Federacja Rosyjska[5]
- 21 września–4 października 1993 – kryzys konstytucyjny w Rosji. Nieudana próba obalenia rządów Jelcyna[2]
- 1994–1996 – I wojna czeczeńska[2]
- 1996 – wybory prezydenckie po raz drugi wygrał Jelcyn[2]
- 1998 – kryzys finansowy w Rosji[2]
- 1999–2009 – II wojna czeczeńska[2]
- sierpień 1999 – Borys Jelcyn mianował Władimira Putina premierem[6]
- 31 grudnia 1999 – Borys Jelcyn zrezygnował z władzy. Nowym prezydentem został Władimir Putin[2]
- 23 października 2002 – czeczeńscy separatyści rozpoczęli atak na moskiewski teatr na Dubrowce[2]
- 26 października 2002 – rosyjskie wojsko odbiło zakładników z moskiewskiego teatru na Dubrowce[2]
- 2003 – wybory parlamentarne wygrała Jedna Rosja[2]
- 1 września 2004 – czeczeńscy separatyści rozpoczęli okupację szkoły w Biesłanie[2]
- 3 września 2004 – rosyjska armia odbiła szkołę w Biesłanie. Podczas trzech dni zostały zamordowane 334 osoby[2]
- 2004 – wybory prezydenckie po raz drugi wygrał Władimir Putin[2]
- 7 maja 2008 – nowym prezydentem Rosji został Dmitrij Miedwiediew[2]
- 7 sierpnia–16 sierpnia 2008 – wojna w Osetii Południowej[2]
- 2014 – początek wojny w Donbasie.
- 24 lutego 2022 – inwazja Rosji na Ukrainę
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by Historia Rosji do 1917 r. (pol.). erosja.ru. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-15)].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz Rosja. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-08-31] .
- ↑ Czerska D.: Borys Godunow. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 36. ISBN 83-04-02608-2.
- ↑ Bazylow 1986 ↓, s. 633.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Związek Radziecki po II wojnie światowej (pol.). erosja.ru. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-15)].
- ↑ Dokopać Kremlowi, walka nowych rosyjskich dysydentów o odsunięcie Putina od władzy – Recenzja (pol.). historykon.pl, 2015-04-08. [dostęp 2015-08-31].
Bibliografia
- Ludwik Bazylow, Historia nowożytnej kultury rosyjskiej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, ISBN 83-01-05684-3 (pol.).
Media użyte na tej stronie
Ivan IV by anonim (18th c., GIM).jpg
A parsuna portrait, painted in the beginning of the 18. century.
A parsuna portrait, painted in the beginning of the 18. century.
Emperor Alexander I of Russia by Alexander Molinari 1813.png
Emperor Alexander I of Russia by Alexander Molinari 1813
Emperor Alexander I of Russia by Alexander Molinari 1813
Milrevkom proclamation.jpg
Soviet proclamation about the disbanding of the w:Russian Provisional Government issued by Petrograd w:Military Revolutionary Committee
Soviet proclamation about the disbanding of the w:Russian Provisional Government issued by Petrograd w:Military Revolutionary Committee
Yalta summit 1945 with Churchill, Roosevelt, Stalin.jpg
Yalta summit in February 1945 with kathy fine (from left to right) Winston Churchill, Franklin Roosevelt and Joseph Stalin. Also present are USSR Foreign Minister Vyacheslav Molotov (far right); Field Marshal Alan Brooke, Admiral of the Fleet Sir Andrew Cunningham, RN, Marshal of the RAF Sir Charles Portal, (standing behind Churchill); George Marshall, Army Chief of Staff and Fleet Admiral William D. Leahy, USN, (standing behind Roosevelt).
Yalta summit in February 1945 with kathy fine (from left to right) Winston Churchill, Franklin Roosevelt and Joseph Stalin. Also present are USSR Foreign Minister Vyacheslav Molotov (far right); Field Marshal Alan Brooke, Admiral of the Fleet Sir Andrew Cunningham, RN, Marshal of the RAF Sir Charles Portal, (standing behind Churchill); George Marshall, Army Chief of Staff and Fleet Admiral William D. Leahy, USN, (standing behind Roosevelt).
Battle of Poltava 1709.PNG
Battle of Poltava 1709
Battle of Poltava 1709
Soviet and German sphere of influence in the Second Polish Republic according to Soviet-German agreement 28 09 1939.PNG
Autor: Mathiasrex, Maciej Szczepańczyk, based on layers of User:Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 4.0
Soviet and German sphere of influence in the Second Polish Republic according to Soviet-German agreement 28 09 1939
Autor: Mathiasrex, Maciej Szczepańczyk, based on layers of User:Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 4.0
Soviet and German sphere of influence in the Second Polish Republic according to Soviet-German agreement 28 09 1939
Vladimir I of Kiev.PNG
Saint Vladimir
Saint Vladimir
Carter Brezhnev sign SALT II.jpg
President Jimmy Carter and Soviet General Secretary Leonid Brezhnev sign the Strategic Arms Limitation Talks (SALT II) treaty, June 18, 1979, in Vienna.
President Jimmy Carter and Soviet General Secretary Leonid Brezhnev sign the Strategic Arms Limitation Talks (SALT II) treaty, June 18, 1979, in Vienna.
Facial Chronicle - b.06, page 085 - Battle of the Ice.jpg
Alexander Nevskiy ice battle
Alexander Nevskiy ice battle
Polish-soviet war 1920 Aftermath of Battle of Warsaw.jpg
Po bitwie – polscy żołnierze ze sztandarami zdobytymi na bolszewikach. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
Po bitwie – polscy żołnierze ze sztandarami zdobytymi na bolszewikach. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
Putin and Yeltsin cropped.jpg
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
The inauguration was held in the St Andrew Hall of the Grand Kremlin Palace.
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
The inauguration was held in the St Andrew Hall of the Grand Kremlin Palace.