Kalendarium powstania warszawskiego – 11 sierpnia
Kalendarium powstania warszawskiego | ||||||
lipiec | ||||||
30 | ||||||
31 | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
11 sierpnia, piątek
Niemcy opanowują Wolę i Ochotę. Miejsce obrony przy ul. Wawelskiej 60, atakowane jest od rana przez artylerię, goliaty, czołgi i piechotę. Po jego upadku (tzw. „Reduty Wawelskiej”) zamordowany został ksiądz i filozof Jan Salamucha.
Ciężkie walki w rejonie Stawek i Okopowej, duże straty po stronie polskiej. Ppłk Jan Mazurkiewicz (ps. „Radosław”) zostaje ciężko ranny podczas obrony Okopowej i cmentarzy, tymczasowo zastąpiony przez mjr Wacława Janaszka (ps. „Bolek”), szefa sztabu Kedywu. Batalion Miotła rozpoczyna obronę Czerniakowa i Starego Miasta, na jego odcinku północno-zachodnim.
Pierwsze odznaczenia krzyżem Virtuti Militari: IV klasy otrzymuje ppłk Jan Mazurkiewicz, a V kl. – kpt. Jan Kajus Andrzejewski (dowódca Brygady Dywersji „Broda 53”) i kpt. Franciszek Mazurkiewicz (ps. „Niebora”), brat Jana Mazurkiewicza, dowódca batalionu „Miotła” (który poległ tego dnia). Krzyż Walecznych zostaje nadany rannej łączniczce Ludmile Krajewskiej (ps. „Mila”).
Naloty i bombardowanie Starego Miasta. W dzienniku PPS „Warszawianka” zamieszczono odezwę Żydowskiej Organizacji Bojowej pt. Do obrońców Warszawskiego Ghetta! Do pozostałych przy życiu Żydów! (treść), wzywającą do kontynuowania walki i wstępowania w szeregi powstańcze.
Podczas walk w rejonie ul. Spokojnej na Woli zginęli tego dnia żołnierze batalionu „Zośka”: phm. ppor. Konrad Okolski, sierż. pchor. Janusz Grzymałowski, sierż. Mieczysław Olkowski i sanitariuszki Anna Zakrzewska (ps. „Hanka Biała”) i Zofia Laskowska. Tego dnia polegli także: ppor. Jerzy Berowski, sierż. Mirosław Szymanik. W walkach przy ul. Stawki zginął filolog, pracownik naukowy i dydaktyczny tajnego Uniwersytetu Warszawskiego Tadeusz Wiwatowski.
Daily Mirror w artykule „Warsaw Tragedy”: Trzecia bitwa o Warszawę toczy się dalej i sytuacja jest rozpaczliwa, ale może być jeszcze uratowana, chociaż warszawiacy słusznie pytają, gdzie są nasi przyjaciele.
Sowiecka radiostacja im. T. Kościuszki po raz kolejny zapewnia, że wojska radzieckie nadchodzą z odsieczą.
Media użyte na tej stronie
Flaga Armii Krajowej; symbol na fladze jest złożeniem liter "P" i "W", będących skrótem od "Polska Walcząca" (zob. Znak Polski Walczącej)
(c) Zu z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Przy ul. Okopowej (blisko skrzyżowania z Mireckiego) w Warszawie (fot Zu)
(c) Zu at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Przy ul. Spokojnej w Warszawie (fot Zu)
Prezentacja w Ogrodzie Krasińskich zdobycznego działka dla korespondentów prasy powstańczej. Działko zostało zdobyte 11 VIII 1944, w wypadzie na Stawki przez żołnierzy ppor. Tadeusza Wąsowskiego "Tadzika" z I plutonu 1. kompanii "Bolek" Oddziału "Leśnik", walczących razem z oddziałami ppłk "Radosława" na Muranowie. Było to lekkie działo 5 cm PaK 38 z zapasem 80 nabojów, przyczepione do ciągnika artyleryjskiego Unic P 107 Kennummer U 304 (f) (wg innych źródeł ten ciągnik to "Lanz-Bulldog"). Działo odtransportowano na Starówkę i będzie one użyte w walkach pod Arsenałem na ulicy Długiej.
Autor: Panek, Licencja: CC BY 3.0
Tablica upamiętniająca Redutę Wawelską oraz przejście kanałami (Powstanie Warszawskie). Ul. Wawelska 60.