Kalenica (góra)
| ||
Kalenica. Widok od strony północnej z okolic Piławy z żółtego szlaku. | ||
Państwo | ![]() | |
Położenie | powiat dzierżoniowski, województwo dolnośląskie | |
Pasmo | Sudety Góry Sowie | |
Wysokość | 964[1] m n.p.m. | |
Wybitność | 163 m | |
![]() |
Kalenica, niem. Turnberg (964 m n.p.m.) – szczyt w środkowej części Gór Sowich; trzeci pod względem wysokości po Wielkiej (1015 m n.p.m.) i Małej Sowie (972 m n.p.m.).
Położenie i opis
Szczyt zbudowany jest z prekambryjskich gnejsów i migmatytów[1]. Pokryty jest rumowiskiem skalnym[1]. Ponadto w masywie Kalenicy występują skałki, z których największe noszą nazwę Dzikie Skały[1].
Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa, dzięki której można podziwiać panoramę Bielawy, Jugowa i okolic[1]. Została wykonana w Bielawie w 1932 roku, a na szczycie Kalenicy zmontowana w 1933 roku[1]. Budowę wieży sfinansowało Eulengebirgsverein (Towarzystwo Sowiogórskie) i nazwało na cześć marszałka Hindenburga – Hindenburgturm[1].
Na zboczach położony jest skarłowaciały las bukowy – rezerwat "Bukowa Kalenica".
W latach 60. XX wieku na szczycie Kalenicy, obok wieży widokowej, nad naziemnym punktem geodezyjnym stała wysoka trójsłupowa drewniana wieża triangulacyjna[1].
Kalenica po wybudowaniu na jej szczycie wieży nosiła przez pewien okres nazwę Turmberg (Góra wieża) – nazwę tą można spotkać na przedwojennych mapach i w opracowaniach[2]. Wcześniej Kalenica nosiła nazwę Kuhberg (Krowia Góra)[3].
Szlaki turystyczne
Przez szczyt przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:
czerwony - fragment Głównego szlaku Sudeckiego prowadzący partią grzbietową przez całe Góry Sowie,
droga Szklary-Samborowice - Jagielno - Przeworno - Biały Kościół – Nieszkowice – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza - Gilów - Piława Dolna - Owiesno - Góra Parkowa - Bielawa - Zimna Polana - Kalenica - Bielawska Polana - Zdrojowisko - Nowa Ruda - Tłumaczów - Radków - Pasterka - Karłów - Skalne Grzyby - Batorów - Duszniki-Zdrój - Szczytna - Zamek Leśna - Polanica-Zdrój - Bystrzyca Kłodzka - Igliczna - Międzygórze - Przełęcz Puchacza.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 184, 185. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Góry Sowie Przewodnik
- ↑ T. Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Wyd. Ofic. Wydaw. „Rewasz” Piastów 2012 r., ISBN 978-83-62460-22-9 str 99 – 100
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
- T. Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Wyd. Ofic. Wydaw. „Rewasz” Piastów 2012 r., ISBN 83-62460-22-9.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Mapa Sudetów
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Czerwony szlak turystyczny.
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Mirosława Mielczarek, Licencja: CC BY 3.0
To jest fotografia obszaru chronionego dostępnego w CRFOP pod numerem
Autor: Timaska, Licencja: CC0
Grzbiet pasma Gór Sowich w Sudetach Środkowych, w środkowj części grzbietu wzniesienie Kalenica. Widok od strony północnej z okolic Piławy z żółtego szlaku.