Kalikst Witkowski

Kalikst Witkowski
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1818
Kobryń

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1877
Karlsbad

Prezydent Warszawy
Okres

od 16 września 1863
do 1 października 1875

Poprzednik

Zygmunt Wielopolski

Następca

Sokrat Starynkiewicz

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry) II Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
Grób Kaliksta Witkowskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Kalikst Witkowski (ur. 2 kwietnia 1818 w Kobryniu, zm. 24 lipca 1877 w Karlsbadzie) – rosyjski generał, w latach 1863–1875 prezydent Warszawy.

Życiorys

Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył studia na Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853–1856 brał udział w wojnie krymskiej. W latach 1861–1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy[1]. Od 16 września 1863 sprawował urząd komisarycznego prezydenta Warszawy, jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na Pawiaku, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników powstania styczniowego i uczestników ruchów niepodległościowych.

W okresie jego prezydentury[2]:

Władzę Witkowski sprawował do 1 października 1875, a jego rządy – mimo rozbudowy miasta – były kojarzone przede wszystkim ze ściąganiem od mieszkańców kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe. On sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.

Odznaczenia[3]

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-9/10)[4].

Przypisy

  1. Mariusz Kulik Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1915) wyd. Warszawa 2008, s. 69, 103.
  2. Warszawy historia ukryta - Kalikst Witkowski
  3. Informacje o odznaczeniach na podstawie treści tablicy epitafijnej opublikowanej na stronie Sejmu Wielkiego
  4. Cmentarz Stare Powązki: WITKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-23].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Order St. Andrew (Russia) ribbon.svg
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
Ord.CoronaFerrea - GC.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine Imperiale della Corona Ferrea
PRU Roter Adlerorden BAR.svg
Baretka:Order Czerwonego Orła
Ord.Aquilarossa-COM.png
Autor: Louis14, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastro da commendatore del'Ordine dell'Aquila Rossa del Regno di Prussia (Germania)
Kalikst Witkowski grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób generała Kaliksta Witkowskiego na Starych Powązkach w Warszawie
RUS Order White Eagle BAR.png
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)