Kalinik (Aleksandrow)
| Dimityr Aleksandrow | |
| Metropolita wraczański | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1931 |
| Data i miejsce śmierci | 25 grudnia 2016 |
| Metropolita wraczański | |
| Okres sprawowania | 1998–2016 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1960 |
| Diakonat | 10 lipca 1960 |
| Prezbiterat | 7 czerwca 1962 |
| Chirotonia biskupia | 6 grudnia 1971 |
| Data konsekracji | 6 grudnia 1971 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kalinik, imię świeckie Dimityr Rajczew Aleksandrow (ur. 11 marca 1931 w Mygliżu, zm. 25 grudnia 2016 w Sofii[1]) – bułgarski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1947 wstąpił do seminarium duchownego w Płowdiwie. Naukę w seminarium ukończył w 1952. W tym samym roku podjął studia teologiczne w Akademii Duchownej św. Klemensa z Ochrydy w Sofii, którą ukończył po czterech latach. W czasie studiów był psalmistą i dyrygentem chóru cerkiewnego przy cerkwi Ikony Matki Bożej „Życiodajne Źródło” w Sofii. Po zakończeniu nauki przeprowadził się do Starej Zagory, gdzie pracował w dotychczasowym charakterze w soborze Matki Bożej. W 1960 metropolita starozagorski Klemens przyjął od niego wieczyste śluby mnisze w Monasterze Kazanlyszkim. 10 lipca tego samego roku biskup lewkijski Parteniusz wyświęcił go na hierodiakona. Dwa lata później wyjechał do ZSRR, gdzie odbył dwuletnie specjalistyczne studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 7 czerwca 1962 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I wyświęcił go na hieromnicha. W 1964 otrzymał godność archimandryty. Od 1968 wyjechał na dalsze studia do Bossey, Lozanny, Berna i Genewy, gdzie przebywał przez rok. Po powrocie do Bułgarii w 1970 został przełożonym Monasteru Rylskiego; funkcję tę pełnił do 1971. W tym samym roku w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii został wyświęcony na biskupa wielickiego, wikariusza eparchii sliweńskiej. Od 1974 był metropolitą wraczańskim.
Uczestniczył w kontrolowanych przez radzieckie służby specjalne ruchu na rzecz pokoju na świecie. Wielokrotnie atakował Stany Zjednoczone, zarzucając im politykę zbrojeń zagrażającą pokojowi. O ile tego rodzaju wypowiedzi były typowe dla lojalnych wobec władz komunistycznych hierarchów Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego, Kalinik okazał się w tego typu działalności szczególnie aktywny[2].
W 1992 należał do grupy hierarchów bułgarskich, którzy wypowiedzieli posłuszeństwo patriarsze Bułgarii Maksymowi, zarzucając, iż jego wybór został dokonany z pogwałceniem prawa kanonicznego. Przystąpił wówczas do niekanonicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego (Synodu alternatywnego) i został pozbawiony przez Patriarchat Bułgarski wszystkich godności duchownych. W 1998 poprzez złożenie aktu pokuty wrócił do Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego i ponownie mianowany metropolitą wraczańskim[3].
W styczniu 2012 komisja badająca archiwa tajnych służb komunistycznej Bułgarii podała, że Kalinik (Aleksandrow) był agentem KDS o pseudonimie Rilski[4].
Zmarł w 2016 po krótkiej chorobie nowotworowej[1].
Przypisy
- ↑ a b Врачанският митрополит Калиник е починал тази нощ [dostęp 2016-12-26].
- ↑ P. Ramet: Religion and Nationalism in Soviet and East European Politics. Durham: Duke University Press, 1984, s. 196, ISBN 0-8223-0608-5
- ↑ W służbie Bogu i ludziom. Księga Jubileuszowa Metropolity Warszawskiego i całej Polski Sawy, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60311-14-1, s.47
- ↑ Eleven out of 15 members of Bulgarian Orthodox Church's Holy Synod worked for communist State Security
Bibliografia
- Врачански митрополит Калиник. bg-patriarshia.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-19)].
| Poprzednik Paisjusz (Ankow) | Metropolita wraczański 1974 – 1992 | Następca Ignacy (Dimow) |
| Poprzednik Ignacy (Dimow) | Metropolita wraczański 1998 – 2016 | Następca Grzegorz (Cwetkow) |