Kalkin

Kalkin

Kalkin (dewanagari कल्कि, trl. kalki, biały koń) – dziesiąte i ostatnie wcielenie Wisznu. Kalkin pojawia się w treści puran: Padmapurana, Wisznupurana, Bhagawatapurana, Agniarpurana a także w upapuranie Kalika.

Etymologia

Sanskryckie słowo kalka oznacza brud lub obrzydliwość, a kalkin tego, który je niszczy.

Nowa era

Kalkin to postać mesjanistyczna, której nadejście będzie zwiastować koniec obecnej kosmicznej ery zła, kalijuga, i rozpoczęcie nowego złotego wieku, czyli satjajugi. Według puran objawi się on jako wojownik na białym koniu z mieczem aby zniszczyć zło[1] oraz oddać ziemię „dwakroć urodzonym" dwidźa[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Appearance of Kalki Avatar yoga-philosophy.com. Dostęp 11.04.2010
  2. ↑ Andrzej M. Kempiński: Słownik mitologii ludów indoeuropejskich. Poznań: SA WW, 1993, s. 215. ISBN 83855066918.
Dziesięć awatarów Wisznu

HinduSwastika.svg

Media użyte na tej stronie

Kalki1790s.jpg
Kalki is the final avatar of Vishnu