Kalle Palander
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Ruka Slalom | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 17.12 1996, Madonna di Campiglio (DNF – slalom) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kalle Markus Palander (ur. 2 maja 1977 w Tornio) – fiński narciarz alpejski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w slalomie.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kalle Palander pojawił się 21 listopada 1994 roku w szwedzkim Tärnaby, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył slalomu. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było 25. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zdobył brązowy medal w kombinacji, w której wyprzedzili go tylko Austriak Rainer Schönfelder oraz Didier Défago ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie był też między innymi czwarty w slalomie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjczykiem Brentem McKinlayem o 0,06 sekundy.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 grudnia 1996 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze punkty wywalczył jednak 1 marca 1998 roku w Yongpyong, gdzie był szesnasty w slalomie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 26 stycznia 2003 roku w Kitzbühel, gdzie w tej samej konkurencji okazał się najlepszy. Wyprzedził tam Schönfeldera i jego rodaka, Heinza Schilcheggera. Łącznie 30 razy stawał na podium odnosząc przy tym jeszcze trzynaście zwycięstw: 28 stycznia 2003 roku w Schladming, 2 marca w Yongpyong, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen, 23 listopada 2003 roku w Park City, 4 stycznia 2004 roku we Flachau, 23 stycznia w Kitzbühel, 14 marca 2004 roku w Sestriere, 24 stycznia 2006 roku w Kitzbühel i 11 marca 2006 roku w Shiga Kōgen wygrywał slalomy, a 14 grudnia 2003 roku w Alta Badia, 7 lutego 2004 roku w Adelboden, 17 grudnia 2006 roku i 16 grudnia 2007 roku w Alta Badia był najlepszy w gigancie. Ostatnie zwycięstwo było równocześnie ostatnim podium Palandera w zawodach Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2002/2003, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. Był też między innymi drugi w slalomie w sezonach 2003/2004 i 2005/2006, a w sezonie 2003/2004 zajął ponadto drugie miejsce w klasyfikacji giganta, ulegając tylko Bode Millerowi z USA.
W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był między innymi szesnasty w slalomie. Wielokrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata w Vail w 1999 roku, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W zawodach tych o 0,11 sekundy wyprzedził Norwega Lasse Kjusa, a o 0,13 sekundy pokonał Austriaka Christiana Mayera. Był to jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi i zarazem pierwszy w historii złoty medal dla Finlandii. Palander był też czwarty w gigancie na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Sestriere. Walkę o podium przegrał tam z Daronem Rahlvesem z USA o 0,36 sekundy. W 1998 roku zajął dziewiąte miejsce w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Nagano, a rywalizacji w gigancie i kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wystartował w gigancie i slalomie, ale obu zawodów nie ukończył. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie był dziewiąty w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Finlandii, w tym dziesięć złotych: w supergigancie w 1996 roku, gigancie w latach 1997, 2003, 2005 i 2007 oraz slalomie w latach 1998, 2001, 2003, 2005 i 2007.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 12 lutego | 1998 | Nagano | Kombinacja | 3:08,06 min | - | Mario Reiter |
DNF | 19 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | 2:38,51 min | - | Hermann Maier |
9. | 21 lutego | 1998 | Nagano | Slalom | 1:49,31 min | +2,50 s | Hans Petter Buraas |
DNF | 21 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gigant | 2:23,28 min | - | Stephan Eberharter |
DNF | 23 lutego | 2002 | Salt Lake City | Slalom | 2:23,28 min | - | Jean-Pierre Vidal |
9. | 20 lutego | 2006 | Turyn | Gigant | 2:35,00 min | +1,82 s | Benjamin Raich |
DNF | 25 lutego | 2006 | Turyn | Slalom | 1:43,14 min | - | Benjamin Raich |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
39. | 3 lutego | 1997 | Sestriere | Supergigant | 1:29,68 min | +4,11 s | Atle Skårdal |
38. | 8 lutego | 1997 | Sestriere | Zjazd | 1:51,11 min | +8,05 s | Bruno Kernen |
DNF1 | 12 lutego | 1997 | Sestriere | Gigant | 2:48,23 min | – | Michael von Grünigen |
16. | 15 lutego | 1997 | Sestriere | Slalom | 1:51,70 min | +3,13 s | Tom Stiansen |
37. | 2 lutego | 1999 | Vail | Supergigant | 1:14,53 min | +4,26 s | Hermann Maier Lasse Kjus |
17. | 12 lutego | 1999 | Vail | Gigant | 2:19,31 min | +3,59 s | Lasse Kjus |
1. | 14 lutego | 1999 | Vail | Slalom | 1:42,12 min | - | - |
DNF2 | 8 lutego | 2001 | Sankt Anton | Gigant | 2:23,80 min | - | Michael von Grünigen |
DNF1 | 10 lutego | 2001 | Sankt Anton | Slalom | 1:39,66 min | - | Mario Matt |
6. | 12 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Gigant | 2:45,93 min | +0,89 s | Bode Miller |
7. | 16 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Slalom | 2:45,93 min | +1,24 s | Ivica Kostelić |
4. | 9 lutego | 2005 | Bormio | Gigant | 2:50,41 min | +1,04 s | Hermann Maier |
DNF1 | 12 lutego | 2005 | Bormio | Slalom | 1:41,34 min | - | Benjamin Raich |
7. | 14 lutego | 2007 | Åre | Gigant | 2:19,64 min | +1,45 s | Aksel Lund Svindal |
DNF2 | 17 lutego | 2007 | Åre | Slalom | 1:57,33 min | - | Mario Matt |
DNS2 | 18 lutego | 2011 | Ga-Pa | Gigant | 2:10,56 min | - | Ted Ligety |
DNF1 | 20 lutego | 2011 | Ga-Pa | Slalom | 1:41,72 min | - | Jean-Baptiste Grange |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
56. | 16 marca | 1995 | Voss | Zjazd | 1:41,19 min | +8,37 s | Kurt Sulzenbacher |
DNF1 | 19 marca | 1995 | Voss | Slalom | 1:32,12 min | - | Florian Seer |
25 | 21 marca | 1995 | Voss | Gigant | 1:58,91 min | +6,38 S | Christoph Gruber |
33. | 27 lutego | 1996 | Schwyz | Zjazd | 1:31,08 min | +3,91 s | Ambrosi Hoffmann |
15. | 28 lutego | 1996 | Schwyz | Supergigant | 1:26,76 min | +1,53 S | Didier Défago |
12. | 1 marca | 1996 | Schwyz | Gigant | 2:03,09 min | +2,38 s | Rainer Schönfelder |
4. | 3 marca | 1996 | Schwyz | Slalom | 1:31,71 min | +0,84 s | Benjamin Raich |
3. | 3 marca | 1996 | Schwyz | Kombinacja | 36,03 pkt | +37,07 pkt | Rainer Schönfelder |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1997/1998: 110.
- sezon 1998/1999: 40.
- sezon 1999/2000: 38.
- sezon 2000/2001: 83.
- sezon 2001/2002: 28.
- sezon 2002/2003: 4.
- sezon 2003/2004: 6.
- sezon 2004/2005: 9.
- sezon 2005/2006: 7.
- sezon 2006/2007: 10.
- sezon 2007/2008: 27.
- sezon 2010/2011: 109.
Zwycięstwa w zawodach
- Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (slalom)
- Schladming – 28 stycznia 2003 (slalom)
- Yongpyong – 2 marca 2003 (slalom)
- Shiga Kōgen – 8 marca 2003 (slalom)
- Park City – 23 listopada 2003 (slalom)
- Alta Badia – 14 grudnia 2003 (gigant)
- Flachau – 4 stycznia 2004 (slalom)
- Kitzbühel – 23 stycznia 2004 (slalom)
- Adelboden – 7 lutego 2004 (gigant)
- Sestriere – 14 marca 2004 (slalom)
- Kitzbühel – 24 stycznia 2006 (slalom)
- Shiga Kōgen – 11 marca 2006 (slalom)
- Alta Badia – 17 grudnia 2006 (gigant)
- Alta Badia – 16 grudnia 2007 (gigant)
- 14 zwycięstw (10 slalomów i 4 giganty)
Pozostałe miejsca na podium
- Lillehammer – 16 marca 2003 (slalom) – 2. miejsce
- Alta Badia – 21 grudnia 2003 (gigant) – 2. miejsce
- Schladming – 27 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
- St. Anton – 15 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
- Sölden – 24 października 2004 (gigant) – 3. miejsce
- Sestriere – 13 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
- Adelboden – 11 stycznia 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 26 lutego 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 3 grudnia 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Madonna di Campiglio – 12 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
- Adelboden – 7 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
- Wengen – 15 stycznia 2006 (slalom) – 2. miejsce
- Yongpyong – 5 marca 2006 (gigant) – 2. miejsce
- Hinterstoder – 21 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
- Sölden – 28 października 2007 (gigant) – 3. miejsce
- Reiteralm – 11 listopada 2007 (slalom) – 2. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Flaga Finlandii
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: Christian Jansky, Licencja: CC BY-SA 3.0
Finnish alpine skier Kalle Palander during the public draw for the Slalom in Schladming, Austria on January 22, 2008.