Kamaru Usman
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Kamarudeen Usman |
|---|---|
| Pseudonim | The Nigerian Nightmare |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 183 cm |
| Masa ciała | 77 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez | Jorge Santiago (grappling) Trevor Wittman (stójka) |
| Debiut | 2012 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Blackzilians (2011–2017) |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 21 |
| Zwycięstwa | 20 |
| Przez nokauty | 9 |
| Przez poddania | 1 |
| Przez decyzje | 10 |
| Porażki | 1 |
| |
Kamarudeen "Kamaru" Usman (ur. 11 maja 1987 w Auchi) – nigeryjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półśredniej, zwycięzca 21 edycji programu The Ultimate Fighter w wadze półśredniej z 2015, były mistrz Ultimate Fighting Championship w tej samej wadze od 2019 do 2022.
Życiorys
Urodził się w Auchi, w Nigerii[1]. Jego ojciec był majorem w armii nigeryjskiej, a matka nauczycielką[2][3]. Ma dwóch braci: Kashetu i Mohammeda, z których pierwszy jest farmaceutą, a drugi podobnie jak on zawodnikiem mieszanym sztuk walki[4]. Dorastając z matką i dwoma braćmi w Benin City, zmagał się w dzieciństwie z różnymi warunkami panującymi w swoim otoczeniu. Jego ojciec, Muhammed Nasiru Usman, który został farmaceutą w Stanach Zjednoczonych, sprowadził swoją rodzinę do kraju, gdy Kamaru miał osiem lat, imigrując do Dallas w Teksasie[4].
Kariera zapaśnicza
Zaczął uprawiać zapasy w drugiej klasie szkoły średniej, w Bowie High School w Arlington, w Teksasie. Ponieważ jego ówczesny trener miał problem z wymówieniem jego imienia Kamarudeen, po dołączeniu do drużyny otrzymał przydomek "Marty", który przylgnął do niego podczas jego amatorskiej kariery zapaśniczej[5]. Po uzyskaniu rekordu 53-3 w zapasach w szkole średniej i zajęciu trzeciego miejsca na mistrzostwach stanu Teksas, walczył u boku Jona Jonesa na krajowym turnieju seniorów przed wyjazdem do college'u[6].
W college'u, trenował zapasy w Iowa na William Penn University przez rok, gdzie był na krajowym turnieju kwalifikacyjnym w 2007 roku, ale nie był w stanie uczestniczyć w nim z powodu burzy śnieżnej. Połowa jego zespołu i jego trener wyjechali wcześnie na turniej bez niego, przez co sfrustrowany Usman opuścił William Penn. Później przeniósł się na University of Nebraska at Kearney (UNK), który wcześniej próbował go zwerbować pod okiem ówczesnego zapaśnika UNK, Tervela Dlagneva, a następnie pomógł Lopersom zdobyć ich pierwszy w historii tytuł drużynowy w 2008 roku. Później został umieszczony w top 3 w kraju wszystkie trzy lata uczęszczał UNK i był dwukrotnym finalistą krajowym. Został mistrzem NCAA Division II w wadze 174 funtów w 2010 roku, kończąc sezon z rekordem 44-1 i 30 zwycięstwami z rzędu.
Wkrótce po zakończeniu kariery w stylu folkstyle, rozpoczął trenować zapasów w stylu wolnym i został rezydentem United States Olympic Training Center, z nadzieją na wejście do drużyny olimpijskiej w 2012 roku[7]. Mimo że był członkiem Uniwersyteckiej Drużyny Świata USA w 2010 roku, został zepchnięty na boczny tor przez kontuzje i ostatecznie porzucił swój olimpijski cel po tym, jak nie udało mu się zakwalifikować do Prób Drużyny Olimpijskiej USA '12, przechodząc na mieszane sztuki walki[8][9]. Była gwiazda National Football League (NFL) Christian Okoye, który ma pseudonim " The Nigerian Nightmare" dał Usmanowi swoje błogosławieństwo oraz zgodę na jego jego wykorzystanie[10].
Kariera MMA
Wczesna kariera
30 listopada 2012 zadebiutował zawodowo w MMA pokonując Davida Glovera przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. 24 maja 2013 w drugim zawodowym pojedynku przegrał z Jose Caceresem przez poddanie wskutek duszenia w pierwszej rundzie[11].
Po serii czterech zwycięstw w 2013 i 2014 na galach Legacy FC[11] w 2015 wziął udział w 21 edycji reality show The Ultimate Fighter.
Ostatecznie Usman wygrał program w wadze półśredniej, pokonując na finałowej gali 12 lipca 2015 Haydera Hassana przez poddanie w drugiej rundzie i otrzymując m.in. w nagrodę kontrakt z Ultimate Fighting Championship[12].
UFC
W pierwszej walce od wygrania TUF'a 19 grudnia 2015 zmierzył się z Brytyjczykiem Leonem Edwardsem, którego pokonał jednogłośnie na punkty[11].
W latach 2016–2017 pokonywał czterech rywali, głównie na punkty. Po pokonaniu Norwega Emila Weber Meeka w styczniu 2018[11], otrzymał szansę walki z zawodnikiem ze ścisłej czołówki kategorii półśredniej, Brazylijczykiem Demianem Maią. Zmierzył się z nim 19 maja 2018 i ostatecznie pokonał jednogłośnie na punkty[11].
Pod koniec roku 30 listopada, pokonał kolejnego czołowego zawodnika Rafaela dos Anjosa również na punkty[11], po czym 2 marca 2019 otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC wagi półśredniej z posiadaczem pasa Tyronem Woodleyem. Ostatecznie Usman wygrał pojedynek jednogłośnie na punkty i został nowym mistrzem[13], w tym pierwszym reprezentującym afrykański kraj (Nigerię)[14].
24 kwietnia 2021 w mieście Jacksonville w Florydzie pokonał ponownie w rewanżowym pojedynku Jorge Masvidala, którego tym razem znokautował prawym prostym na szczękę oraz dobił ciosami w parterze[15].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2015: zwycięzca 21 edycji The Ultimate Fighter w wadze półśredniej
- 2019-2022: mistrz UFC w wadze półśredniej
Zapasy
- 2010: NCAA Division II – 1. miejsce w kat. 78,9 kg
Lista walk w MMA
Zawodowe
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 20-2 |  Leon Edwards (19-3) | KO (kopnięcie w głowę) | 5 | 4:04 | UFC 278 | 20.08.2022 |  Salt Lake City | Stracił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event |
| Wygrana | 20-1 | Colby Covington (16-2) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 268 | 06.11.2021 | Nowy Jork | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event |
| Wygrana | 19-1 | Jorge Masvidal (35-14) | KO (prawy prosty i ciosy w parterze) | 2 | 1:02 | UFC 261 | 24.04.2021 | Jacksonville | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
| Wygrana | 18-1 |  Gilbert Burns (19-3) | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:26 | UFC 258 | 14.02.2021 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
| Wygrana | 17-1 | Jorge Masvidal (35-13) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 251 | 12.07.2020 |  Abu Dhabi | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event |
| Wygrana | 16-1 | Colby Covington (15-1) | TKO (ciosy pięściami) | 5 | 4:10 | UFC 245 | 14.12.2019 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event |
| Wygrana | 15-1 | Tyron Woodley (19-3-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 235 | 02.03.2019 | Las Vegas | Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej |
| Wygrana | 14-1 | Rafael dos Anjos (28-10) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | TUF 28: Heavy Hitters Finale | 30.11.2018 | Las Vegas | Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 13-1 | Demian Maia (25-8) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC Fight Night: Maia vs. Usman | 19.05.2018 |  Santiago | Main Event |
| Wygrana | 12-1 |  Emil Meek (9-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Stephens vs. Choi | 14.01.2018 | Saint Louis | |
| Wygrana | 11-1 | Sérgio Moraes (12-2-1) | KO (prawy sierpowy) | 1 | 2:48 | UFC Fight Night: Rockhold vs. Branch | 16.09.2017 | Pittsburgh | |
| Wygrana | 10-1 | Sean Strickland (18-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 210 | 08.04.2017 | Buffalo | |
| Wygrana | 9-1 | Warlley Alves (10-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Bader vs. Nogueira 2 | 19.11.2016 | São Paulo | |
| Wygrana | 8-1 |  Aleksandr Jakowlew (24-7-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Holm vs. Shevchenko | 23.07.2016 | Chicago | Jakowlewowi został odjęty jeden punkt w rundzie 1 za złapanie klatki |
| Wygrana | 7-1 | Leon Edwards (10-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 | 19.12.2015 | Orlando | |
| Wygrana | 6-1 | Hayder Hassan (6-1) | Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 2 | 1:19 | The Ultimate Fighter: American Top Team vs. Blackzilians Finale | 12.07.2015 | Las Vegas | Wygrał The Ultimate Fighter 21, Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 5-1 | Marcus Hicks (10-3) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 5:00 | Legacy FC 33: Garcia vs. Jackson | 18.07.2014 | Allen | |
| Wygrana | 4-1 | Lenny Lovoto (8-2) | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 1:04 | Legacy FC 30: Holm vs. Werner | 04.04.2014 | Albuquerque | |
| Wygrana | 3-1 | Steven Rodriguez (2-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:31 | Legacy FC 27: Means vs. Young | 31.01.2014 | Houston | |
| Wygrana | 2-1 | Rashid Abdullah (3-6) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:49 | Victory Fighting Championship 41 | 14.12.2013 | Ralston | Walka w umownym limicie do -81 kg |
| Przegrana | 1-1 | Jose Caceres (3-3) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:47 | CFA 11: Kyle vs. Wiuff 2 | 24.05.2013 | Coral Gables | |
| Wygrana | 1-0 | David Glover (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:50 | RFA 5: Downing vs. Rinaldi | 30.11.2012 | Kearney | Debiut w wadze półśredniej. |
Wystawowe
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 2-0 | Steve Carl | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | The Ultimate Fighter: American Top Team vs. Blackzilians | 17.06.2015 | Coconut Creek | Półfinał |
| Wygrana | 1-0 | Michael Graves | Decyzja (większościowa) | 2 | 5:00 | 22.04.2015 | Ćwierćfinał |
Życie prywatne
Kamaru i jego żona mają córkę Samirah (ur. 2014)[16]. Jego ojciec Muhammed Nasiru Usman, który był wcześniej karany w hrabstwie Tarrant za kradzieże i jazdę pod wpływem alkoholu, został skazany w maju 2010 r. za różne przestępstwa, w tym oszustwa w służbie zdrowia i pranie brudnych pieniędzy, związane z systemem oszustw w służbie zdrowia. Został skazany na piętnaście lat pozbawienia wolności i nakazano mu zapłatę 1 300 000 dolarów restytucji. Zwolniono go z FCI Seagoville 16 marca 2021 roku[17].
Przypisy
- ↑ Fight Night Santiago: Kamaru Usman – Made in Nigeria. [dostęp 2021-05-19].
- ↑ Scott Harris, A Morality Play for Our Time: Usman vs. Covington Is More Than Mere Grudge Match, Bleacher Report [dostęp 2021-05-19] (ang.).
- ↑ Usman Knew Greatness Awaited Him | UFC, www.ufc.com [dostęp 2021-05-19] (ang.).
- ↑ a b Rising from humble beginnings, Kamaru Usman has inspired brother Mohammed, MMA Junkie, 12 grudnia 2019 [dostęp 2021-05-19] (ang.).
- ↑ Kamarudeen (Marty) Usman – Wrestling, University of Nebraska – Kearney Athletics [dostęp 2021-09-04] (ang.).
- ↑ Kamaru Usman: Building The Beast (Feat. Jon Jones, Rashad Evans, Mom & Dad) – FloCombat, www.flocombat.com [dostęp 2021-09-04] (ang.).
- ↑ The Nigerian Nightmare's Golden Dream | UFC, www.ufc.com [dostęp 2021-09-04] (ang.).
- ↑ Interview with RFA fighter, NCAA wrestling champ, and TUF 14 coach Kamaru “Marty” Usman, On The Mat | Brazilian Jiu Jitsu, MMA, News, Gear and Kimonos, 30 listopada 1 [dostęp 2021-09-04].
- ↑ Kamaru Usman’s Code, Muscle & Fitness, 20 stycznia 2020 [dostęp 2021-09-04] (ang.).
- ↑ Jerry Bembry, Kamaru Usman on Tyron Woodley: ‘I will push all the right buttons until I break him’, The Undefeated, 1 marca 2019 [dostęp 2021-09-04] (ang.).
- ↑ a b c d e f Statystyki i rekord w MMA na tapology.com, tapology.com [dostęp 2019-04-07] (ang.).
- ↑ Matt Erickson: TUF 21 Finale results: Kamaru Usman taps Hayder Hassan to win 'TUF 21' crown. mmajunkie.com, 2015-07-12. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Kordys: Kamaru Usman nowym mistrzem UFC w wadze półśredniej! Woodley zdominowany!. mmarocks.pl, 2019-03-03. [dostęp 2019-04-07]. (pol.).
- ↑ KAMARU USMAN, THE FIRST AFRICAN UFC CHAMPION OF THE WORLD!. scorum.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ (VIDEO) Kamaru Usman brutalnie znokautował Jorge Masvidala! – Lowking.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
- ↑ [My little princess...], Twitter [dostęp 2021-05-19] (pol.).
- ↑ Fight Island -- The inside story of Kamaru Usman, his father and a Texas prison, ESPN.com, 11 lipca 2020 [dostęp 2021-05-19] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
