Kamień Koszyrski

Kamień Koszyrski
Камінь-Каширський
	; Kaplica dominikańska i kościół Archanioła Michała
Herb	flaga Kamienia Koszyrskiego↗
Państwo	Ukraina
Obwód	wołyński
Rejon	kamieński
Data założenia	1196
Prawa miejskie	1430
Burmistrz	Wasyl Bondar
Powierzchnia	14,73 km²
Populacja (2018); • liczba ludności	; 12 489
Kod pocztowy	44500
	Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Kamień Koszyrski
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kamień Koszyrski
	51°37′N 24°58′E/51,616667 24,966667
	Strona internetowa
	Portal Ukraina

Kamień Koszyrski (ukr. Камінь-Каширський) – miasto na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie wołyńskim.

Pierwotnie było prywatnym miastem szlacheckim w XVI wieku^[2]. W okresie I Rzeczypospolitej miejscowość administracyjnie należała do województwa wołyńskiego, a w okresie II Rzeczypospolitej do województwa poleskiego.

Historia

Król Polski Kazimierz III Wielki wzniósł tu zamek obronny. W 1430 r. Kamień Koszyrski otrzymał prawa miejskie. Miasto należało do rodu Sanguszków. Adam Aleksander Sanguszko ufundował w 1628 r. klasztor dominikański. W 1649 r. zamek został doszczętnie zniszczony. Po 1653 r. własność Krasickich.

W 1916 doprowadzono do miasta linię kolejową i powstała stacja Kamień Koszyrski^[3].

W latach 1921–1939 stolica powiatu koszyrskiego w województwie poleskim II RP. Kamień Koszyrski był wówczas zamieszkany w większości przez ludność żydowską.

Po agresji ZSRR na Polskę w Kamieniu Koszyrskim był więziony przez Sowietów Jan Kobyrski – kapitan piechoty Wojska Polskiego, zamordowany w czasie zbrodni katyńskiej.

19 sierpnia 1943 r. ukraińscy nacjonaliści (batalion "Nazara-Krygi", sotnia "Łysego" i sotnia "Kubika") zaatakowali Kamień Koszyrski, gdzie zamordowali 120 Polaków^[4]. W wyniku potyczki z żołnierzami niemieckiego garnizonu rannych zostało dwóch partyzantów UPA^[5]. Kilka dni później, 24 sierpnia został przez Niemców rozstrzelany proboszcz miejscowej parafii rzymskokatolickiej ks. Leopold Aulich oraz wikariusz ks. Kazimierz Rybałtowski, w odwecie za współpracę z polskim podziemiem lub pomoc okazywaną prześladowanym Żydom^[6]. Niektóre źródła podają jako datę śmierci dzień 26 lipca 1943 roku^[6]. Obaj zostali pochowani niedaleko kościoła w Kamieniu Koszyrskim^[7].

Zabytki

Ruiny zamku^[8]
Kaplica klasztoru dominikańskiego z XVII w.
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej z 1723 r.

Demografia

Struktury wyznaniowe

W 2014 r. Kamień Koszyrski był centrum jednego z dekanatów eparchii wołyńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Czynne były dwie cerkwie: św. Eliasza (spłonęła w 2015 r.) oraz Narodzenia Matki Bożej^[9].

W 2019 r. rozpoczęto odbudowę cerkwi św. Eliasza^[10].

Urodzeni w Kamieniu Koszyrskim

Zbigniew Pawłowicz – polski lekarz, senator i poseł na Sejm
Ołeś Sanin – ukraiński filmowiec, muzyk i rzeźbiarz
Władysław Zajdler – żołnierz Armii Krajowej i powstaniec warszawski

Galeria

Kaplica klasztoru dominikanów
Kościół dominikanów z XVII w., przebudowany
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
Kościół pw. Archanioła Michała
Siedziba władz lokalnych
Pomnik "Witamy w Kamieniu Koszyrskim"

Miasta partnerskie

Międzyrzec Podlaski, Polska

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.16
↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 162.
↑ З історії залізниці на Камінь-Каширщині (ukr.). Polissia. [dostęp 2020-07-10].
↑ Instytut PamięciI.P. Narodowej Instytut PamięciI.P., UPA - atak na miasto Kamień Koszyrski, rajd na Naddnieprowszczyznę. Odpisy, Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2019-08-13] (pol.).
↑ Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2015, s. 219-220.
↑ ^a ^b „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska. [dostęp 2019-08-26].
↑ Cmentarz rzymskokatolicki w Kamieniu. [dostęp 2019-08-26].
↑ Kamień Koszyrski. [dostęp 2013-08-16].
↑ Храми благочиння
↑ В Камені-Каширському молитовно вшанували пам’ять святого пророка Іллі (ukr.). kam-blag.church.ua, 2 sierpnia 2019. [dostęp 2021-12-19].

Linki zewnętrzne

Kamień Koszyrski (''daw. Koszer''), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 735 .
Zamek w Kamieniu Koszyrskim
Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.16

[2] Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 162.

[3] З історії залізниці на Камінь-Каширщині (ukr.). Polissia. [dostęp 2020-07-10].

[4] Instytut PamięciI.P. Narodowej Instytut PamięciI.P., UPA - atak na miasto Kamień Koszyrski, rajd na Naddnieprowszczyznę. Odpisy, Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2019-08-13] (pol.).

[5] Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2015, s. 219-220.

[Martyrologium-6] „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska. [dostęp 2019-08-26].

[7] Cmentarz rzymskokatolicki w Kamieniu. [dostęp 2019-08-26].

[Zamek-8] Kamień Koszyrski. [dostęp 2013-08-16].

[9] Храми благочиння

[10] В Камені-Каширському молитовно вшанували пам’ять святого пророка Іллі (ukr.). kam-blag.church.ua, 2 sierpnia 2019. [dostęp 2021-12-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne