Kamienica Fukierowska w Warszawie

Kamienica Fukierowska

Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	Rynek Starego Miasta 27, ul. Piwna 44
Styl architektoniczny	klasycyzm
Ważniejsze przebudowy	Szymona Bogumiła Zuga, Wacława Podlewskiego
Zniszczono	1944
Odbudowano	1947-1953
Pierwszy właściciel	Henryk Maria Fukier
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Kamienica Fukierowska
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kamienica Fukierowska
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kamienica Fukierowska
52°14′58,19″N 21°00′40,17″E/52,249497 21,011158

Kamienica Fukierowska^[1] – kamienica na warszawskim Starym Mieście pomiędzy Rynkiem Starego Miasta a ul. Piwną, pod adresami Rynek 27 i Piwna 44.

Opis

Wygląd kamienicy w latach 50. XX wieku

W XV wieku na terenie zajmowanym obecnie przez kamienicę znajdowały się dwa drewniane domy, które spaliły się prawdopodobnie podczas pożaru w 1544 roku. W 1552 roku zostały zastąpione murowaną kamienicą wykonaną przez Jerzego Korba. Cegła, z której ją wzniesiono, miała jeszcze cechy gotyckie. W wyniku remontu przeprowadzonego w 1647 z inicjatywy ówczesnego właściciela – burmistrza warszawskiego Baltazara Strubicza – część frontowa uzyskała połączenie z oficyną za pomocą ganków. W 1661 roku kamienica miała trzy kondygnacje i niską sień biegnącą przez całą szerokość budynku. Po przebudowie w 1718 roku uzyskała jeszcze jedną kondygnację, a dziedziniec krużgankowy uzyskał ostateczny kształt.

W 1782 roku kamienica otrzymała nową fasadę od strony rynku zaprojektowaną przez Szymona Bogumiła Zuga. W tym samym czasie salę na pierwszym piętrze zdobiły dekoracje malarskie zniszczone podczas II wojny światowej. W 1810 roku kamienica stała się własnością kupieckiej rodziny Fukierów i od tamtej pory mieści się tam popularna winiarnia, a w piwnicach składy winne. Na zachowanym do dzisiaj kamiennym portalu prowadzącym do kamienicy z rynku dodano herb nowych właścicieli i inicjały Floriana Fukiera. Kamienica, kilkakrotnie remontowana i dekorowana w pierwszych dziesięcioleciach XX w., została uszkodzona w 1939, a w 1944 zniszczona w znacznym stopniu. Zniszczenia budynku w czasie wojny szacowani na ok. 55%^[2]. Zachowały się piwnice, fragmenty murów przyziemia, portale i część sklepień parteru). Odbudowana w latach 1947–1953 według projektu Wacława Podlewskiego otrzymała bryłę, imitującą tę z końca XVIII w., a także współczesne dekoracje, m.in. w formie malowidła inspirowanego wzorem pasa kontuszowego na fasadzie. Sale winiarni nawiązują do wczesnego klasycyzmu.

Na renesansowym dziedzińcu odnowione zostały arkady. W sieni znajduje się mały, drewniany okręcik oraz godło kupieckie. Kamienica posiada stare, żelazne ganki od strony Piwnej, balustrady schodowe, kratki nadproże i bardzo obszerną piwnicę, w której znajdowała się słynna winiarnia Fukierów.

Aktualnie parter kamienicy jest zajmowany przez restaurację „U Fukiera”. Mieści się tam także siedziba Stowarzyszenia Historyków Sztuki^[3].

Zobacz też

• Henryk Maria Fukier

Przypisy

Bibliografia

• K. Mórawski, W. Głębocki, Bedeker warszawski, Warszawa, lipiec 2008, wyd. Trio, ISBN 83-207-1525-3, s. 75, 76.

Linki zewnętrzne

• Archiwalne widoki kamienicy w bibliotece Polona