Kamienica Pod Błękitnym Słońcem we Wrocławiu

Kamienica Pod Błękitnym Słońcem
Symbol zabytku nr rej. 497/Wm z 25 października 1992[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

Rynek 7

Ukończenie budowy

XV wiek

Ważniejsze przebudowy

1670, 1805

Kolejni właściciele

Georg Miltner von Miltenberg[2]

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Błękitnym Słońcem”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Błękitnym Słońcem”
Ziemia51°06′36,75″N 17°01′49,41″E/51,110208 17,030392

Kamienica Pod Błękitnym Słońcem (niem.: Haus Zur Blauen Sonne) – średniowieczna kamienica na wrocławskim rynku.

Historia kamienicy i jej architektura

Pierwszy budynek murowany został wzniesiony na działce nr 7 w XIV wieku. Była to kamienica o głębokości jednego traktu (ok. 10,5 m)[3]. Pod koniec XV wieku budynek został pogłębiony o jeden trakt; w przyziemiu zachował się portal o dwuramiennym nadprożu z datą "1494"[4] Około 1494 roku budynek został przebudowany. Powstała wówczas dwupiętrowa kamienica pokryta dwoma dachami o równoległych do fasady kalenicach. W 1670 roku, za sprawą ówczesnego jej właściciela Georga Miltnera, została gruntownie zmodernizowana. W istotny sposób zmienił się wygląd fasady. Pojawiły się gzymsy oddzielające poszczególne kondygnacje oraz pilastry pomiędzy oknami. Na parterze wykonano boniowanie, nowy wystrój nadano rozmieszczonym na dwóch kondygnacjach w połaci dachu lukarnom. Ich autorem był prawdopodobnie mistrz kamieniarski David Roch Starszy[a] oraz przebudowano część wnętrz kamienicy i wydzielono sień, którą udekorowano potem sztukaterią wzorowana na dziełach włoskich sztukatorów autorstwa Mathiasa Bienera[b]. Ówczesna przebudowa domu należała do najwcześniejszych świeckich realizacji barokowych we Wrocławiu[5].

Później właścicielem domu został Johann August von Riemer und Riemberg, następnie wdowa po nim - Maria Rosina, potem wójt i notariusz (otrzymał on tytuł szlachecki i stanowisko syndyka rady miejskiej) Johann Christoph Wolf. Od czasu kolejnej przebudowy w 1804 fasada kamienicy ma wystrój empirowy. Sztukateria (konserwowana w latach 90. XX wieku) widoczna w sieni, gabinecie oraz w przedpokoju. Dodatkowo dwie ostatnie izby ozdobione kaflami w typie delft.

Po 1945

Podczas odremontowania kamienicy zachowano wiele elementów gotyckich a w jej przyziemiu otworzono księgarnię[6]. 20 czerwca 2010 miał miejsce pożar dachu kamienicy[7].

Uwagi

  1. Lukarny dotrwały w niezmienionej formie do 1901 roku i widoczne są na zdjęciach archiwalnych
  2. Mathias Biener w tym samym okresie, w 1672 roku, wykonywał dla właściciela kamienicy inne zlecenie a mianowicie dwie empory do naw bocznych kościoła św. Elżbiety

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Wrocław location map2.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa Wrocławia, Polska
Kamienica "Pos niebieskim słońcem".jpg
Autor: Morfinistka, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Wrocław, Rynek 7. Kamienica „Pod Niebieskim Słońcem”.