Kamienica Pod Butem w Katowicach

Kamienica Pod Butem

nr rej. A/1390/89 z 23 października 1989 roku
Kamienica Pod Butem w 2018 roku
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Katowice
Adres	ul. 3 Maja 6-8, 40-096 Katowice
Typ budynku	kamienica mieszkalno-handlowa
Styl architektoniczny	secesja i neogotyk
Architekt	Hugo Grünfeld
Kondygnacje	5
Ukończenie budowy	1903; 1907
Położenie na mapie Katowic Kamienica Pod Butem
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kamienica Pod Butem
Położenie na mapie województwa śląskiego Kamienica Pod Butem
50°15′33,60″N 19°01′15,17″E/50,259333 19,020881

Kamienica Pod Butem w Katowicach – zabytkowa kamienica, znajdująca się przy ulicy 3 Maja 6 i 8 w Katowicach-Śródmieściu. Nazywana jest także „Haus Kochmann” lub „Dom Kochmanna”, a swoją obecną nazwę wzięła od znajdującego się na tarczy herbowej płaskorzeźbie przedstawiającej buta. Kamienica w obecnym kształcie została ukończona w 1907 roku w stylu secesyjnym i neogotyckim, a charakterystycznym jej elementem jest dekoracja fasady nawiązująca do dębu. Jest ona wpisana do rejestru zabytków (nr rej.: A/1390/89 z 23 października 1989 roku).

Historia

Zanim powstała obecna kamienica, w budynku z 1860 roku^[1] pod numerem 6 w 1862 roku założono Dom Obuwia, prowadzony przez Fritza Kochmana^[2]. Na miejscu tego budynku powstała na początku XX wieku obecna kamienica^[2]. Obiekt wzniesiono w latach 1903–1907 według projektu Hugo Grünfelda^[3] (projekt był sygnowany jego podpisem)^[4]. Jako pierwsza w 1903 roku powstała kamienica pod numerem 6, zaś w 1907 roku dom rozbudowano do rozmiarów dzisiejszych^[1].

W dniu 23 października 1989 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków^[5]. Ze względu na zły stan techniczny budynku, kamienica w 2004 roku przeszła kompleksowy remont, natomiast w latach 2013–2014 prace sięgały wewnętrzny dziedziniec, który podniesiono o jeden poziom^[6].

Charakterystyka

Detal z inskrypcją: 1903

Kamienica przy ulicy 3 Maja 6-8 w Katowicach^[5] stanowi połączone ze sobą kamienice połączone wspólnym dachem^[1]. Lewą część zbudowano w 1903 roku w stylu secesyjno-neogotyckim, a prawą (z 1907 roku) w stylu secesyjno-modernistycznym^[4][7]. Kamienica posiada 5 kondygnacji, a powierzchnia zabudowy budynku wynosi 393 m²^[8].

Jest ona licowana czerwoną cegłą. Elewacja frontowa jest niesymetryczna; przebudowana w strefie parteru. Okna zostały zamknięte odcinkowym łukiem. Na osi centralnej zlokalizowano wsparty na konsolach trójboczny wykusz z loggią balkonową. Jej dekoracja przedstawia dęby. Kamienica posiada cztery kondygnacje, podpiwniczenie oraz poddasze. W partii centralnej elewacji umieszczono tarczę herbową z wyobrażeniem buta, od którego wzięła się nazwa budynku. Część zachodnia na pierwszej i drugiej kondygnacji jest dwuosiowa z dużymi oknami wystawowymi. Okna wyższych kondygnacji zamknięto łukiem odcinkowym. Na pierwszej osi zaznaczono wykusz dwuosiowy na planie wyciętego koła. Przylegają do niego balkony z metalowymi balustradami^[1].

W budynku zachowała się oryginalna stolarka drzwi i okien, a w sieni – posadzka z płytek ceramicznych. Okładzina ceramiczna na ścianach posiada motywy stylizowanych liści. Dwubiegowe schody posiadają balustradą tralkową^[1].

Galeria

Przypisy

Bibliografia

• JerzyJ. Abramski JerzyJ., Ulice Katowic, Zawiercie: Graf-Mar, 2000, ISBN 83-913341-0-4  (pol.).
• MichałM. Bulsa MichałM., Ulice i place Katowic, wyd. trzecie, Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka, 2018, ISBN 978-83-63780-28-9  (pol.).
• BarbaraB. Klajmon BarbaraB., Katowicka kamienica mieszczańska. 1840-1918. Śródmieście, wyd. 1., Katowice: Centrum Dziedzictwa Kulturowego Górnego Śląska, 1997, ISBN 83-85871-09-8  (pol.).
• EdwardE. Wieczorek EdwardE., Najstarsza oś miejska, „Kronika Katowicka” (9/2005), 2005, ISSN 1733-2303  (pol.).