Kamienica Pod Konikiem w Krakowie

Kamienica „Pod Konikiem”
nr rej. A-341 z 22.02.1968[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Adres	Rynek Główny 39
Typ budynku	kamienica
Kondygnacje	3
Ukończenie budowy	XIV, XVII, 1882-1883
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kamienica „Pod Konikiem”
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kamienica „Pod Konikiem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kamienica „Pod Konikiem”
Położenie na mapie Krakowa Kamienica „Pod Konikiem”
50°03′46″N 19°56′15″E/50,062778 19,937500

Kamienica „Pod Konikiem” (znana także jako kamienica Markowiczowska) – kamienica znajdująca się przy Rynku Głównym 39 w Krakowie.

Zabytkowy budynek frontowy o typowej krakowskiej ekspozycji wnętrz, poprzedzony przedprożem, ukształtowany w XIV w. W XVI w. dokonano jego modernizacji (zachowane gotycko–renesansowe okna dużej izby tylnej). Na początku XVII w. przeprowadzono nadbudowę i generalną przebudowę z unikatowym rozwiązaniem w postaci zewnętrznej klatki schodowej.

Zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej z zachowanym wystrojem, z nielicznymi elementami starszych dekoracji. W fasadzie znajduje się płyta z rytowaną sylwetą konia, stąd nazwa tej kamienicy. W 1861 przez kilka miesięcy w kamienicy tej znajdowała się pracownia malarska Jana Matejki.

Historia

• W drugiej połowie XVI w. i pierwszej połowie XVII w. w posiadaniu rodzin mieszczańskich o rodowodzie niemieckim, m.in. Schillingów i Schoenbecków.
• W drugiej połowie XVII w. i pierwszej połowie XVIII w. stanowiła własność kupca korzennego J. Markiewicza.
• W XVII w. zbudowano drugie piętro oficyny tylnej i wzniesiono oficynę boczną (w piwnicach cembrowana studnia).
• W drugiej połowie XVIII w. własność S. Stachowicza, który w latach 1754–58 prowadził tu drukarnię.
• W 1854 r. dokonano jej nadbudowy i przebudowy neoklasycystycznej (zachowana fasada) dla kupca J. Fischera według projektu B. Trennera i prawdopodobnie P. Barańskiego.
• Do czasu połączenia w 1883 r. z kamienicą Januszewiczowską na parterze znajdował się sklep materiałów korzennych i skład papierniczy Fischera.
• W czwartej ćwierci XIX w. scalono budynek frontowy i oficyny w trzyskrzydłowy gmach (zachowane drewniane ganki).
• W latach 30. XX w. działał w niej kabaret Bury Melonik A. Polewski i B. Hoffmana.

Przypisy