Kamienica Pod Pelikanem w Warszawie

Kamienica Pod Pelikanem w Warszawie

nr rej. 627 z 1 lipca 1965
Kamienica Pod Pelikanem
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	plac Zamkowy 1/13
Typ budynku	kamienica
Architekt	Tadeusz Makarski
Kondygnacje	5
Rozpoczęcie budowy	2. poł. XVII w.
Ukończenie budowy	2. poł. XVII w.
Zniszczono	1944
Odbudowano	lata 50. XX w.
Pierwszy właściciel	Michał (kaletnik)
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Kamienica Pod Pelikanem w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kamienica Pod Pelikanem w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kamienica Pod Pelikanem w Warszawie
52°14′52″N 21°00′47″E/52,247778 21,013056

Kamienica pod Pelikanem – kamienica znajdująca się przy placu Zamkowym 1/13 na Starym Mieście w Warszawie. Jej nazwa pochodzi od wyrzeźbionego pelikana, który znajduje się na rogu budynku. Od 1 lipca 1965 razem z kamienicą sąsiadującą (przy pl. Zamkowym 13A) jest wpisana do rejestru zabytków (nr 627).

Opis

Wyrzeźbiony pelikan na rogu budynku

Kamienica została wzniesiona w drugiej połowie XVII w. u zbiegu ulic Piwnej i Grodzkiej (obecnie plac Zamkowy). Zastąpiła w tym miejscu inną, starszą kamienicę. W XVIII w. stanowiła własność kupieckiej rodziny Makinich, a potem Karola Fryderyka Pöppelmana, nadwornego architekta Wettinów^[1].

Pod koniec XVIII w. należała do kupca Michała Roeslera, a następnie była użytkowana przez wspólnych właścicieli z sąsiadującą kamienicą przy placu Zamkowym nr 13A (kamienica Dyndy). Na skutek przebudowy w XIX w. obydwie kamienice zostały ze sobą połączone. W roku 1944 została zburzona do piwnic. Po wojnie, pod koniec lat 50. została odbudowana według projektu Tadeusza Makarskiego, który nawiązuje do wyglądu sprzed zniszczenia z XVIII w.

Jest to pięciokondygnacyjna kamienica, o dwóch osiach od strony placu Zamkowego i sześciu od ulicy Piwnej. Między parterem, a pierwszym piętrem znajduje się drewniany okap. Sgraffito fasady zostało wykonane przez Edmunda Burkego, współprojektanta i współrealizatora polichromii wielu kamienic Starego Miasta^[2].

Przypisy