Kamienica przy alei 3 Maja 2 w Warszawie

Kamienica przy alei 3 Maja 2
w Warszawie
Ilustracja
Widok od strony południowo-zachodniej, od strony ul. Solec
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

aleja 3 Maja 2

Typ budynku

kamienica

Architekt

Wincenty Oczykowski

Inwestor

Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Domy Spółdzielcze”

Kondygnacje

6–8

Rozpoczęcie budowy

1923

Ukończenie budowy

1931

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy alei 3 Maja 2w Warszawie”
Ziemia52°14′07,33″N 21°02′06,29″E/52,235369 21,035081
Tablica pod mostem Poniatowskiego poświęcona rozstrzelanym powstańcom wyciągniętym z kamienicy przy alei 3 Maja (przed marcem 2012 roku)

Kamienica przy alei 3 Maja 2 w Warszawie – kamienica położona na warszawskim Powiślu przy alei 3 Maja, wzniesiona w latach 1923–1931 po północnej stronie wiaduktu mostu Poniatowskiego między ulicami Wybrzeże Kościuszkowskie i Ignacego Potockiego.

Historia i mieszkańcy

Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Domy Spółdzielcze” powstała 4 maja 1923 roku. Spółdzielnia w 1929 rozpoczęła budowę domu przy al. 3 Maja 2 w Warszawie pod nazwą „Powiśle”, która zakończona została w 1931 roku. Projektantem domu był inż. arch. Wincenty Oczykowski, a kierownikiem budowy Jan Zacharzewski. Przedwojenny adres budynku to aleja 3 Maja 2/4/6.

Jest to wielka, 6–8-kondygnacyjna kamienica ze 196 mieszkaniami w 11 klatkach. Ze względu na ogromną kubaturę, jak na przedwojenne warunki, była wtedy nazywana „Pekinem”.

Do spółdzielni tej należeli od jej powstania m.in.:

W domu Spółdzielni mieściło się archiwum PPS prowadzone przez Teresę Perlową oraz Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci[1].

W okresie do października 1943 w kamienicy tej mieszkał 10-letni Marek Hłasko ze swoją matką Marią[2].

W pierwszym dniu powstania warszawskiego – po załamaniu się ataku na przyczółek mostu Poniatowskiego – w budynku Spółdzielni zostali odcięci żołnierze AK 1138 i 1139 plutonu 3 kompanii zgrupowania „Konrad”. Zostali oni rozstrzelani przez Niemców pod arkadami wiaduktu 2 sierpnia 1944 roku. Zginęli wtedy m.in.: ppor. Stanisław Aksentowicz ps.Sawa, plutonowy pchor. Zdzisław Gadkowski „Prus I”, kpr. pchor. Eugeniusz Dąbrowski „Korda”, szef kompanii st. sierżant Stanisław Mrozowski „Dąb”, strz. Edward Krowicz „Długi”, strz. Jan Terlecki „Matros”, strz. Tadeusz Zawadzki „Szpindel”, strz. „Antoś”, strz. „Mirek”, strz. „Wukner”, strz. „Skalny”, strz. „Czarny”, bracia „Żbik I” i „Żbik II” oraz dwaj powstańcy o nieznanych nazwiskach ani pseudonimach[3][a].

Kamienica przetrwała II wojnę światową (mimo wysadzenia wiaduktu mostu Poniatowskiego), choć była częściowo wypalona.

Pod koniec lat 70. w mieszkaniu Elżbiety Regulskiej drukowano i składano niezależne wydawnictwa, m.in.: Robotnika, Głos i inne. W nocy 13 grudnia 1981 roku drzwi do tego mieszkania zostały wyłamane przez Milicję Obywatelską, która internowała właścicielkę wraz ze Stanisławem Kusińskim. W latach 1978–1981 u Elżbiety Regulskiej mieszkały m.in. Alina Cała, Barbara Felicka i Magdalena Zowczak.

W dniu 11 listopada 2020 roku uczestnicy tzw. Marszu Niepodległości obrzucili dom płonącymi racami, w celu podpalenia lokalu, w którym znajduje się siedziba Wydawnictwa „Dwie Siostry”, na którego balkonie zawieszono tęczową flagę i banner Strajku Kobiet. Nie dorzucili, ale podpalili racami drzwi balkonowe lokalu dwa piętra niżej, zajmowanego przez witkacologa i fotografa Stefana Okołowicza[4].

W domu tym mieszkali również m.in.:

Stan obecny

Spółdzielnia – za dbałość o dom – uzyskała dyplom uznania Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Warszawy. Budynek jest znany z odtworzonych, zabytkowych wind (podobnie jak kamienica przy alei 3 Maja 5).

W 2009 roku dom uzyskał tytuł „Mister kwiatów 2009” w XXVI edycji konkursu „Warszawa w kwiatach” organizowanego przez Prezydent Warszawy Hannę Gronkiewicz-Waltz[6].

Obecnie (w 2020 roku) w domu tym mieści się również kilkanaście zakładów usługowych.

Dom został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 10990, jednak w późniejszym okresie został z niego usunięty. W każdej z 11 klatek działa stylowa winda szwajcarskiej firmy Stigler[4].

Prezesem Zarządu Spółdzielni (KRS 0000056285) jest Andrzej Olbryś[7][4].

Tablice pamiątkowe

Na południowo-zachodnim narożniku budynku znajdują się 4 tablice pamiątkowe, poświęcone mieszkańcom kamienicy.

  1. W 1957 roku odsłonięto tablicę poświęconą Stanisławowi Dubois.
  2. W 1999 roku została odsłonięta tablica poświęcona Marii Wittek.
  3. Tablica poświęcona prof. Relidze została odsłonięta 7 marca 2013 roku, w przeddzień 4. rocznicy jego śmierci.
  4. W listopadzie 2013 roku na ścianie domu odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Kazimierzowi Pużakowi, Tomaszowi Arciszewskiemu i Janowi Kwapińskiemu, zasłużonym dla Polskiego Państwa Podziemnego i Rządu Polskiego na uchodźstwie, współzałożycielom SBM „Domy Spółdzielcze” w Warszawie. Tablice, w kolejności od lewej do prawej:

Uwagi

  1. W cytowanym źródle Maliszewscy podają, że zginął wtedy również plut. pchor. Józef Horecki-Skowronek „Boruta”, jednak informacja ta nie znajduje potwierdzenia w innych źródłach, z których wynika, że por. Józef Horecki-Skowronek „Boruta” po upadku powstania dostał się do niewoli niemieckiej.
  2. Zginął 18 sierpnia 1944 roku w obronie tego budynku, pochowany na Wojskowych Powązkach. Natomiast z biogramu opublikowanego na poświęconej mu stronie w serwisie 1944.pl wynika, że zginął 19 sierpnia 1944 roku na punkcie opatrunkowym przy ul. Poznańskiej 15.

Przypisy

  1. Informacja o Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej "Domy Spółdzielcze". spoldzielniemieszkaniowe.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. [data dostępu 2016-05-12]
  2. Warszawa1939.pl – Aleja 3 Maja 2. [dostęp 2012-04-22].
  3. Izabella Maliszewska, Stanisław Maliszewski: Sródmieście Południowe – Warszawskie Termopile – 1944 – Przewodnik historyczny po miejscach walk i pamięci z lat 1939–1944. Warszawa: Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939–1945”, 2001. ISBN 83-87545-42-2.
  4. a b c d e Marta Mazuś. Balkon nad Polską. „Polityka”. 52 (3293), s. 54–57, 21 grudnia 2020 – 31 grudnia 2020. ISSN 0032-3500. [dostęp 2020-12-26]. 
  5. Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 397.
  6. Informacja o wynikach konkursu Warszawa w kwiatach 2009 [data dostępu 2012-02-23]
  7. Monika Sznel. Wywiad z Panem Andrzejem Olbrysiem, prezesem Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Domy Spółdzielcze”, mieszczącej się przy Alei 3 Maja 2 na warszawskim Powiślu. Część II. O historii. O wspomnieniach. Momentami refleksyjnie. „Na Powiślu, kwartalnik TPW Oddział Powiśle”. 18, s. 15–17, marzec 2011. 

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Tablica pod Mostem Poniatowskiego.jpg
Autor: Happa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica poświęcona zamordowanym Polakom w czasie powstania warszawskiego w arkadach wiaduktu Mostu Poniatowskiego w Warszawie
Tablica Marii Wittek.jpg
Autor: Happa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica poświęcona Marii Witek na ścianie budynku przy Alei 3 Maja 2 w Warszawie
Tablica Religi.jpg
Autor: Happa, Licencja: CC BY 3.0
Tablica poświęcona Zbigniewowi Relidze odsłonięta na ścianie domu przy Alei 3 Maja 2 w Warszawie 7 marca 2013 roku
PL Warsaw al 3 Maja 2 coop founders plaque.JPG
Autor: Happa, Licencja: CC BY 3.0
Tablica pamiątkowa poświęcona założycielom Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Domy Spółdzielcze” przy al. 3 Maja 2 odsłonięta w listopadzie 2013 roku
Kamienica przy al. 3 maja 2 w Warszawie 2019.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kamienica przy al. 3 maja 2 w Warszawie, widok od strony ul. Solec
Tablica Dubois.jpg
Autor: Czerwony64 & Piotr Stronkowski, Licencja: CC BY 3.0
Tablica na ul. 3 Maja w Warszawie upamiętniająca Stanisława Dubois