Kamienica przy ul. Dąbrowskiego 35/37 w Poznaniu
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | Poznań |
Adres | ul. Dąbrowskiego 35/37 |
Typ budynku | |
Architekt | prawdop. Czesław Kazimierz Leitgeber |
Ukończenie budowy | 1906 |
Pierwszy właściciel | Józef Leitgeber |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Kamienica przy ul. Dąbrowskiego 35/37 (kamienica Józefa Leitgebera) – zabytkowa kamienica zlokalizowana w Poznaniu, na Jeżycach, przy ul. Dąbrowskiego 35/37 (północna pierzeja).
Obiekt, wybudowany dla bamberskiego fabrykanta Józefa Leitgebera (1877-1947), powstał w 1906, przy ówczesnej drodze wylotowej na Berlin. W początkach XX wieku, po włączeniu Jeżyc do Poznania (1900), teren ten ulegał intensywnej i w dużym stopniu reprezentacyjnej, zabudowie. Projektantem był zapewne Czesław Kazimierz Leitgeber, właściciel dużej i popularnej firmy budowlanej.
Budynek charakteryzuje unikalna dekoracja – okładzina z cegły klinkierowej w górnych partiach ulega przerzedzeniu i przechodzi w, przypominający wycinankę, ażurowy ornament, nawiązujący do organicznej secesji. Centralny wykusz wsparty jest na płaskorzeźbie przedstawiającej kobiecą głowę, co może być cytatem z bardzo popularnych ówcześnie form dekoru. Purytańska elewacja tej kamienicy to wyraz dążeń architektonicznych początku wieku do szczerej i prostej architektury, ziszczonych dopiero w postaci modernizmu.
Marcin Libicki twierdzi, że kamienica ta jest czystą ideą secesyjną – nie nawiązuje do żadnych stylów historycznych i nie posiada żadnych obcych secesji wtrętów[2]. Jest całkowicie abstrakcyjna, bez skojarzeń realistycznych, a jednocześnie smutna i dekadencka. Pisze, że gdyby można było przenieść ten budynek na jakąś wyimaginowaną wystawę najlepszych i najwyższej klasy budowli secesyjnych, to powinno się to zrobić.
W latach międzywojennych w domu tym mieszkał lekarz i naukowiec – Ludwik Skubiszewski[3]. W pobliżu kamienicy znajdują się m.in.: Rynek Jeżycki, kino Rialto, kamienica pod numerem 52 czy gmach ZUS.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 .
- ↑ Poznan4u. poznan4u.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]..
- ↑ Zabytki Poznania.
Bibliografia
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 105, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 237-238, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344 .
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilust.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 65-66, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
Media użyte na tej stronie
Autor:
Oskarro. © użytkownicy OpenStreetMap.
Copyright użytkownicy UMP-pcPL., Licencja: CC BY-SA 2.0Mapa lokalizacyjna Poznania
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.